رواية الأعمى
الفصل الرابع 4 الجزء الثاني
بقلم ليله عادل
- الفندق انجلترا 11م
- عند وصول اميرة ومروان ومنير للفندق تقف اميره مع مروان ومنير فى اللوبى
منير : انا هسبكم بقى هطلع انام
اميره : ماشى تصبح على خير
منير : وانتى من اهلو ...عايز حاجه يا حبيبى
مروان: لا يا حبيبى تصبح على خير
منير : وانت بخير سلام
(يرحل منير)
اميره : (تنظر اميره الى الساعه ).. قصادك ساعه بس ومشى
مروان : ليه احنا مش فى مصر
اميره (بمزح ) انا صاحبه مبدأ اللى يسرى على مصر يسرى فى اى مكان
مروان :عشان كدا سهرتى للفجر فى الديسكو مع اصحابك
اميره : يالهوى على الذاكره الحديديه كان معايا نور
مروان: محرم يعنى
اميره : يعنى
مروان : طب مجبتهاش معاكى ليه طيب
اميره : هو انا مقولتلكش
مروان: ايه
اميره : نور حامل فى الشهرالتانى
مروان :بجد
اميره :اه فرحانه اوى ..ايه ده مافيش عقبالنا
مروان :لسه بدرى اوى
اميره :بدرى مين اعمل حسابك انا هخلف على طول ، مش هعمل زى البنات ، اقولك لا نستنى شويه والحركات دي
مروان :ههههههه
اميره :ها هنعمل ايه بقت ساعه إلا ربع
مروان: ممكن تخليكى معايا ماتروحيش
اميره: ازاى
مروان :هحجزلك هنا اليوم بس
اميره :اشمعنا
مروان :متوتر محتاجك جنبى اوى
اميره :(تمسك ايده ) متقلقش صدقنى كله هيبقى تمام
مروان: موافقه
اميره :مقدرش اقولك لاء
مروان :طب تعالى، تعالى نحجز اوضه
اميره : ماشى بس بشرط
مروان : اشرطى
اميره : تقعد معايا لحد النوم بعدين ترجع اوضتك
مروان : ممم موافق
اميره : يلا
- يقفون عند مؤظف الاستقبال يطلب منهم فيزا ، تقوم اميره باخراج الفيزا وهى مروان بنفس الوقت .
اميره / مروان .. اتفضل
اميره : لاء انا معايا فلوس
مروان : شيليها
اميره : لاء
- مروان يمسك الفيزا الخاص بها من ايدها ويعطى الفيزا الخاص به للمؤظف.
اميره : مروان لو سمحت مش هينفع
مروان :(بحسم ) .. شششششششش بس (يمسك ايدها ) .. يلا
- يدخلون داخل الاسانسير تقف اميره بجانبه وتنظر له بضيق و تتحدث معه .
اميره : هو هو ايه اللى انت عملته ده
مروان : عملت ايه
اميره : ما بحبش حد غريب يصرف عليا
مروان : (باستغراب ) حد غريب
اميره : مقصدش غريب يعنى اقصد ان حضرتك مينفعش تصرف عليا
مروان :حضرتك
اميره :يعنى ( قبل ان تكمل كلمها )
مروان: بس بس انتى متتكلميش لحد ما نطلع
اميره : ده ليه بقى على فكره انا هسحب الفلوس وديهملك
مروان : قولت بس قولى حاضر
اميره : ما هو
مروان : قولى حاضر
اميره :ها
مروان : قولى حاضر
اميره : حاضر هديهملك بردو
مروان : يلا
-غرفه اميره بالفندق
- عند وصول مروان واميرة الى الغرفه تفتح اميره الباب ثم تدخل اميره الاول الى الداخل و تنظر الى مروان الذى يبدو على ملامحه التردد
اميره : ما تدخل
مروان : (بتردد ) متخلينا نقعد تحت احسن
اميره : لاء احنا هنطلب عشاه ، ونشغل فيلم كرتون على اللاب نتفرج عليه سوى ، ايه رايك نتفرج على سمبا ، ادخل هنفضل نتكلم على الباب
مروان : هو متردد ... طيب
اميره : بسخريه ... افتحلك الباب
مروان : والله
-يدخل مروان و ويجلس على كنبه وتجلس بجانبه اميره.
اميره : اصل شكلك خايف منى حد قالك انى بشتغل متحرشه بعد 11 ههههههههههههه
مروان : ههههههههه
اميره : هو انت اه مز اوى بصراحه بس مش للدرجه دى عندى اخ بردو
مروان : انتى بقيتى شقيه اوى اوى
اميره : لسه واخد بالك
مروان : لاء واخد بالى من زمان يلا شغلى الفيلم
- تقوم اميره بتشغيل الفيلم وتطلب العشاء تجلس بجانب مروان اثناء مشاهده مروان فيلم كانت اميرة تنظر له
مروان : يضع يده على وجهها ويلفه ... الفيلم هنا مش هنا
اميره : تنظر له بحب .. لا انا عايزه ابصلك
مروان : بس غريبه
اميره : ايه الى غريب
مروان : اول مره متساليش عرفت ازاى انى ببصلك
اميره : منا خلاص عرفت انك بتحس بيا
مروان : اكتر من نفسى
اميره : تقترب منه ثم تفترب من ودنه ....بحبك
مروان : ينظر لها ... وانا كمان
اميره : وانت كمان ايه
مروان : بحبك
اميره : تمسك ايده ... لسه متوتر
مروان : ها
اميره : تقبلة من ايدو ... حتى وانا جنبك ومعاك وماسكه ايدك
مروان : يقترب منها و يمسك وجهها بايده الاتنين وبرومانسية .... طول ما انتى جنبى كل الخوف بيروح ،
ثم يقبلها من ايدها وجيبنها ، و يتبادلو نظرات الحب ، فايبدء مروان بملامسة وجهها وشعرها برومانسية ، ويقترب منها ويقبلها من خدها ، ويلمس وجهها مره اخره , بحب مع ملامسة شفيفها ، ثم يقبلها منها برقه ، بعد لحظات قليله يفوق وينظر لها ، هو ماسك وجهها مع التقاط انفاسه ، ومع والاستماع ايضا لدقات قلب اميره بشكل سريع ,و نظرات خجل منها ، فايبتعد عنها ببطئ، ويضع ايده على وجهه ويمسحه وياخذ شهيق وزفير بشكل سريع ، وينظر لها، ويبدء بالتحدث معها ...
مروان : بتوتر مع التقاط انفاسه .... انتى كويسه
اميره : بخجل امم
مروان : بصوت ارتباك صامت يرتجف ....انا ، انا مش عايزك تكونى زعلانه منى ، انا معرفش اللى حصل ده ، حصل ازاى ، معرفش ازاى عملت كدا ، انا اسف
اميره : بحب .. انا مابزعلش منك لانى بثق فيك ، وعارفه انت ايه ، وانك عمرك ما هتأذيني
مروان : انا بخاف منك !!
اميره : باستغراب ... بتخاف منى
مروان : اه بخاف من طريقه حبك دى ، حبك بيضعفنى ، انتى الوحيده اللى بكون معها ضعيف ، وانا محبش اكون قصادك بالضعف ده
اميره : فيها ايه انك تبقى معايا كدا ، انا عمرى ما هستغل ضعفك ده
مروان : يتنهد .. انتى مش فهمانى (يقف ) انا لازم امشى
اميره : وهى تجلس تمسك يده وتنظر الى اعلى ... خليك لسه مكملناش سهرتنا
- ينظر مروان لها دون تحدث ، ويذهب عند باب الغرفة وكانت اميره خلفه قبل ان يفتح الباب
اميره : تمسك يده ... انا بثق فيك
مروان : يلتفت لها ساعدينى انى افضل قد ثقتك دى
اميره : ليه بتقول كدا
مروان: بنرفزه ... لانى بغلط انا اكتشفت ان كل ماعلاقتنا بتتقدم خطوه انا بضعف الف احنا كتير كنا بنقعد لوحدنا وعمرى ماحصل بينا كدا انا خايف عليكى
اميره : برومانسية تضع ايدها على كتفه ... بس انا متاكده انك عمرك ما هتاذينى متاكده انك بتخاف عليا وهتحافظ عليا مروان انا مش بحس بالامان غير معاك مروان انت اا
مروان : يضع ايدو على شفيفها متكمليش صوتك بيخلينى اضعف اكتر ، بلاش الله يخليكى
اميره :للدرجه دى
مروان : تصبحى على خير
اميره: طب استنى البس الجاكيت واوصلك
مروان : عارف سكتى خليك متقلقيش
مروان : تصبحى على خير .. يقبلها من جبينها ويفتح الباب ويمشى و تجلس اميره تبكى
فندق انجلترا 9ص
- تجلس اميره فى احد الترابيزات فى مطعم الفندق تشرب قهوه ، يبدو على ملامحها الارهاق وتعب واضح انها مانمتش عيونها حمرا ، فايدخل عليها مروان ومنير تقف لاستقبالهم وتبتسم لهم وتبداء بتحدث .
اميره : صباح الخير
مروان : اسف اتاخرنا عليكى
اميرة : عادى
منير : مالك يا ميرو
اميره : مافيش
منير : شكلك تعبانه
اميره : لاء انا بس مانمتش
مروان : مانمتيش ليه
اميره : اصل فضلت اكلم اصحابي على الواتس اب , والوقت سرقنى احنا هنفضل وقفين يلا اقعدو
- يجلسوا على الترابيزا مروان بكرسى المجاور لها .
اميره :ها هتفطرو ونمشى
مروان : لاء انا صايم
اميره: اه عشان العمليه
مروان : اه
اميره : ماشى
مروان : افطرى انتى ومنير ، اطلب يا منير الفطار
- يقوم منير بندء على الجرسون لكن اميره لا تنظر لمروان تمسك تليفونها تلعب فيه
مروان : ايه يا مرمر ما بتتكلميش ليه
اميره : اقول ايه طيب
مروان : اى حاجه
اميره : نبرة حزن اى حاجه
مروان : والله
اميره : اصل مش قادرة اتكلم
(يدخل الجرسون عليهم )
منير : ( ينظر الجرسون ) ممكن تحضرلنا فطار لشخصين
الجرسون : تمام
اميره : ممكن واحد اكسبرسو دوبل لو سمحت
مروان :على الريق كدا
اميره : لازم عشان مانمش منكم فى الطريق
- مستشفى انجلترا 12م
- تقف اميره مع منير خارج غرفه العمليات يبدو عليهم اثر التوتر ثم يخرج الدكتور يجرو عليه
اميره : خير يا دكتور
الدكتور : كل الامور تمام هنتاكد من نجاحها بعد فك الرباط
منير : امتى هنقدر نفك الرباط
الدكتور : كمان 10 ايام
اميره : 10 ايام مش كتير
الدكتور : العمليه كانت خطيره عن اذنكم
منير : اتفضل
(تجرى اميره وراه )
اميره : يا دكتور
الدكتور : يلتفت لها افندم
اميره : امتى هنقدر نشوفه
الدكتور : اول ما يفوق من البنج
اميره : شكرا
حديقة المستشفى 2م
- تقف اميره فى حديقة المستشفى تتحدث مع نور فى هاتفها .
نور : طب هى كدا نجحت يعنى ولا ايه
اميره : الدكتور بيقول هى مبدئياً ناجحه بس اللى هيحدد فعلا نجاحها بعد فك الشاش
نور : ان شاءالله هتنجح
اميره : ان شاء الله ، بقولك حمزه لسه جنبك
نور :لاء
اميره :طب اقفلى باب عليكى عايزاكى فى حاجه
نور :طب استنى
- تقوم نور تنظر على حمزه تشاهده جالس على اللاب الخاص به و تقفل باب الغرفه ، وتجلس على السرير ثم تبدء ان تتحدث معها .
نور: احكى
اميره : مروان
نور : مالو
اميره : باسنى
نور :عمل ايه يا حلوة
اميره: باسنى بعدها اضايق , وقعد يقول كلام كدا يضايق وزعلت لدرجة انى منمتش من كلامه اتحرق دمى
نور : لاء براحه كدا واحكيلى
اميره : حاضر
- مستشفى انجلترا 2م
- داخل غرفه ، مروان يتمدد على السرير و منير بكرسى المجاور له .
مروان : اميره فين
منير : تحت بس شكلها تعبانه اوى
مروان : ليه بتقول كدا
منير : عيونها حمرا تحسها بقالها كام يوم مانمتش
مروان : هى عشان بتقعد على تليفونها كتير ، خدها وامشى خليها تروح تنام وترتاح
منير : ماشى وهرجع ابات معاك
مروان : يا حبيبى خليك مش مستهله الناس هنا كويسين
منير : مافيش الكلام ده هروح اوصالها ورجعلك
- حديقة المستشفى2
- اميره وهى مازلت تتحدث مع نور .
نور : بصى هو ميقصدش اكيد ، هو خايف عليكى منه ، خايف لو حصل بنكم كدا تانى ، الموضوع يكبر منكم ، ميقدرش يوقف نفسه
اميره : ونبى تفتكرى انا هوافق
نور: اه ياختى هتوافقى ده مروان
اميره : مش للدرجه دى
نور : ماتضحكيش على نفسك ، انتى بتنسى نفسك وانتى معاه ،... بنرفزه .. انتى اصلا ازاى ماتدهوش على وشه بعد اللى عامله انتى بتستهبلى يا زفته انتى
اميره : اضرب دكتور مروان ، بعدين هو فجاه خدنى من مود لمود معرفتش اعمل ايه
نور : بشده .. بتستعبطى والله ، اهدى على نفسك ، بلاش تقعدو لوحدكم تانى ، مدام مابقاش قادر يسيطر على نفسه
اميره : ايه اللى بتقوليه ده
نور : مش انا اللى بقول هو اللى بيقولك ، بس انتى اللى غبيه ،(بمزح )ههه بوظتى اعصاب الرجل ، بعدين انا عذراه بصراحه ، بقالو اكتر من 3 سنين مالمسش ست
اميره : تصدقى انا غلطانه انى بكلمك ، انتى من وقت ما تجوزتى بقيتى ابيحه وسافله
نور : متقلقيش كلها كام شهروهتبقى زى
اميره : اقفلى
نور : هههههههه طيب بت ابقى افتحى وتس بليل عايزه ارغى معاكى شويه
اميره : ماشى يا قلبى خدى بالك على نفسك وسلميلى على زومى
نور : الله يسلمك وانتى كمان اسمعى كلام مافيش قعده تانى لوحدكم عشان مقلبش عليكى باى
اميره .. حاضر باى
مستشفى انجلترا 3م
- غرفه مروان / تطرق اميره الباب وتدخل تقترب من السرير وتتحدث
اميره : ها ايه الاخبار
مروان : تمام يلا روحى يا مرمر انتى مانمتيش من امبارح
اميره : ماشى ايه يا استاذ منير هتروح معايا
منير : اه
اميره : طب يلا
قبل ان تفتح اميره الباب ينادى عليه مروان
مروان : اميره
اميره : ايوا
مروان : مش هتسلمى عليا
اميره : اه حاضر ... تذهب اليه وتمد ايدها وتسلم عليه. ..حمد الله على سلامتك حضرتك يا دكتور ..
تيجى تشيل ايدها يفضل ماسكها تنظر له بستغراب و يتحدث مروان الى منير..
مروان :معلش منير ممكن تسبنى مع اميره شويه
منير : اه طبعا ميرو انا برا
اميره : اوك
مروان : زعلانه ليه
اميره :مش زعلانه
مروان : متاكده
اميره : اممم هزعل ليه انا بس مرهقه
مروان : امال ايه دكتور وحضرتك دى
اميره : امال المفروض انادى حضرتك بايه
مروان : عمرك ما هتتغيري
اميره : انا مش عايزه اتغير ، تسحب ايدها من ايده وتتركه ونخرج خارج الغرفة
(بعد مرور عشر ايام)
- خلال العشره ايام كانت اميره تذهب كل يوم الى المستشفى لكى ترى مروان , لكن كانت تتعامل معه بحدود جدا . وقليلة الكلام معه بشكل ملحوظ وملفت , لكن مروان كان لا يسالها عن سبب هذا التغير الكبير معه ,لانه يعلم جيدا بداخله سبب هذا التغير, وانها زعلانه منه لكن هل ستستمر اميره تتعامل مع مروان بهذه المعامله سنعرف
مستشفى انجلترا 10ص
- غرفه مروان
- يجلس مروان على السرير ويقف امامه الدكتور ومعه منير واميره على وجههم ملامح القلق ثم تبدء اميره بالحديث مع مروان .
اميره : بحكمه وصوت هادى كله حماس وحيويه ... د/ مروان لازم تكون متأكد ان اى حاجه ربنا كتبهالك هى حلوه ، لازم تقول الحمد الله اياً كان اللى مكتوبلك هو خير من ربنا
مروان :الحمد الله تعالى اقفى جنبى
اميره :حاضر
- تقف اميره بجوار مروان ويمسك ايدها ، ثم يبدء الدكتور فى فك الرباط ، واثناء فك الرباط من على عين مروان ، كلما زاد توتره ، كلما كان يشد بايده على يد اميره ، لدرجه ان بان على ملامحها انها بتتالم من شدد مسكه مروان فى ايدها ، بعد فك الرباط قبل ان يفتح مروان عينه ، تسحبت اميره ايدها وتقف امام السرير لكن بعيد قليلا ، يبدء مروان بفتح عينه ببطء، مع نظرات قلق من الكل ،و بدء الدكتور يلوح بايده فى وجه مروان ، لكن مروان نزل يد الدكتور من على عينه ، كانت عنيه لا ترى غير اميرة , و بدء منير والدكتور بسؤال مروان ، مروان ايه طمنا ، مروان لا يجيب عليهم ، لكن بعد قليل يبتسم ويبداء فى التحدث هو ينظر لاميره .
مروان : على فكره اللون الازرق عليكى حلو اوى
اميره : (بتلقائيه ) .. انا اى حاجه عليا حلوه .. ( ثم تصمت بتساع عينه ) انت قولت ايه
- يجرى منير علي مروان ، ويحضنه ويهنئه ، لكن مروان كانت عيونه لاترى غير اميره ، ثم يبدء الدكتور بفحص مروان ، بعد الانتهاء يخرج الدكتور
منير :حبيبى الف مبروك انا قولتك
مروان :الحمد الله مش عارف اشكرك ازاى لولاك كان زمانى زى مانا
منير : اوعى تقول كدا تانى انت اخويا مش صاحبى
مروان: حبيبى ربنا يخليك ليا .. يحضنه ويقبله
منير :طب انا هطلع بره شويه
مروان : ليه خليك
منير : هدخل تانى خليك بس مع اميره اللى من وقت ما شلنا الشاش و هى متنحه
مروان : ماشى
-يخرج منير ،اميره مازالت تقف تنظر لمروان بصدمه ، فينظر مروان لاميره ويبتسم لها ، ويقوم ويقترب اليها ، ويقف امامها وينظر لها بحب ، و يمسك ايدها ويقبلها ، ثم يمسك وجهها بايده
الاتنين ،و يبدء بالتحدث معها
مروان : مش هتقوليلى مبروك
اميره : ايه
مروان : تعرفى بتبقى زى القمر وانتى مصدومه
اميره : انت شايفنى بجد
مروان : يشاور براسه عيونه بها دموع ... اه
اميره : تبكى احلف انك شايفنى بجد طب انا شعرى لون ايه طب الساعه كام
مروان : انا مش مصدق انى شفتك اخيرا
اميره : تضع ايدها على شفيفها وتبكى من شدة الفرحه ... مش عارفه مش عارفه اقول حاجه اول مره لسانى يتشل مش عارفه انطق حرف
مروان : يضع اصبعه على شفايفها ..ششش متقوليش اى حاجه.... ثم يقوم يحضنها بشده ، ثم ينظر لها بحب ودموع ، ثم يقبلها من جيبنها ، ويحضنها مره تانيه
- بعد مرور ساعات يذهب منير الى الفندق واميره بقيت مع مروان تدخل اميره الغرفه على مروان هو بيصلى على السرير بعد الانتهاء
اميره : تقبل الله
مروان : منا ومنكم يشاور مروان بايدو على السرير ... تعالى اقعدي جنبى
اميره : ماشى ..تجلس بجواره ثم يتبادلون النظرات ...بتصلى ليه وانت قاعد
مروان : دكتور قالى بلاش توطى الفتره دى
اميره : كلها 3 ايام وتخرج وتعيش حياتك زى زمان
مروان :الحمد الله ... يمسك ايدها ويقبلها ثم ينظر لها ... عارفه انا اسعد مخلوق على وجه الارض دلوقتى اتحدى اى انسان يكون مبسوط قدى
اميره : بلاش تتحدى
مروان : ليه
اميره : هتخسر
مروان : لاء المره دى هكسبك
اميره : اشمعنا
مروان : لانى انا فتحت عشانك ، انا موافقتش اعمل العمليه ، غير عشان نفسى اشوفك ، نفسى اشوف عينك اشوف ملامحك ، ضحكتك ، من غير خيال ، انا حاسس انى بحلم
اميره تنظر له و تبتسم ثم تقرصه من كتفه
مروان : هههه ليه كدا
اميره : عشان تتاكد انى حقيقه
مروان : بقيتى مفتريه
اميره : جدا
مروان : والله ...ينظر بعيون كلها عشق
اميره : تخجل .. ايه بتبص كدا ليه ...تنزل وجهها لاسفل
مروان : توتو ... يرفع وجهها بايده .. بصيلى
اميره : بنظرات خجل .. بس بقى
مروان : هو انتى كنت بتكونى كدا لما ببصلك
اميره : ههههههه كدا زاى
مروان : زى القمر كدا وانتى مكسوفه
اميره : انا مش مكسوفه
مروان : بجد طب حطى عينك فى عينى
اميره : بطل دلع بقى
مروان : هههه ههههه بحبك
اميره : تقترب منه ثم تقترب من اذنه .. وانا مش بحبك انا بموت فيك
ينظر مروان لها ويقترب منها اكثر ويقرب وجهه لوجهها، ويقبلها من خدها ثم يتبادلون النظرات لكن اميره سريعا وتبعد عنه ثم تقف بجوار السرير.
اميره : ها يلا بقى نام عشان تريح عينك غلط كدا
مروان : ماشى
اميره : تساعده على النوم ...ها مرتاح كدا
مروان : اه ، انتى هتنامى فين
اميره : على الكنبه دى
مروان : لاء تعالى نامى انتى على السرير
اميره : لاء مافيش جدعنة النهارده ، وماتناقشنيش نام يلا
مروان : اميره
اميره : ههه يادك انا عاشقه لنوم الكنب ، نام بقى ، متتعبنيش غمض عينك..... تذهب الى الكنبه المجاوره لسرير ، وتنام عليها
مروان : ههه طيب تصبحى على خير يا اميرتى
اميره : وانت بخير يا مرمرتى
مروان : مرمرتى
اميره : ايه مش عجبك
مروان : لاء عجبنى انا اقدر اتكلم
اميره: يلا غمض عينك
مروان :ماشى
- يغمض مروان عينه وبعد قليل يفتحها ويظل ينظر لاميره، وهى غرقانه فى النوم ، ولكن وهى بتلف كانت هتقع على الارض ، يقوم مروان مسرعا ويسندها قبل ان تقع ، ويقوم بتغطيتها ، وينظر لها بحب وشوق ويلمس وجهها ،و يرجع الى السرير ، ويظل ينظر لها بحب وشوق ، حتى يستغرق مروان فى النوم ،وعند اسيقاظ اميره فى الصباح تجلس بجانبه ، هو نايم على ظهره ، فتنظر له بحب وكان وجهها قريب من وجهه ، ثم يبدء مروان بفتح عينه مع ابتسامه منهم هما الاتنين ،و يبدء مروان بالتحدث معها .
مروان : انا مش قد كدا
اميره :مش قد ايه
مروان :ان افتح عيونى على جمال ده كله
اميره: امال لما نتجوز هتعمل ايه
مروان :هعمل كتير بس سيبها مفاجئه
اميره :مفاجاتك كترت
مروان :سبيها تكتر (يضحكون سويا)
- يدخل عليهم دكتور والممرضه ، تقوم اميره من جانب مروان ، و يبدء الدكتور بفحص مروان واعطاء القطره وبعد اعطاء الممرضه الابره لمروان
ا
لممرضه : تحدث بالانجليزيه ثوانى هجيب لحضرتك القطرة وتخرج لخارج الغرفه وتغلق الباب
اميره : برافعت حاجب وغيره تنظر له اجبلك رقمها
مروان : مش فاهم
اميره : بشده .. قول قول متتكسفش تحب اجبلك رقمها
مروان : هى مين دى
اميره : بنرفزه ... اللى انت كنت هتكلها بعينك
مروان : انا ؟
اميره : متعصبنيش انت مفتحتش عشان كدا ، انا زمان كنت بسبها تدخل براحتها لانك مش شيفها ، ياخى طب اصبر لما تقوم بالسلامه عشان العمليه ربنا يكرمك فيها وتنجح
مروان : انتى اتجننتى يابنتى ما انتى كنتى كويسة ... يصمت قليلا يبدء يفهم ويغيظها .. اها ماريا طلعت صاروخ مكنتش متخيل انها جمده كدا بصراحه
اميره : برفعت حاجب... تحب اخطبهالك
مروان : لو هى معندهاش مانع انا معنديش احب اوى اوى اوى بالوسط والطول ده والعيون دى
اميره : تضربه على بطنه وبشده ... اتلم بدل مخدك وعمل بيك حادثه وعميك تانى مجنونه وعملها
تدخل الممرضه ماريا الاعطاء مروان القطره
مروان : ينظر لماريا ويبتسم وتحدث بلانجليزيه ... ازيك
اميره : تشد من ايدها القطرة ... ميرسى انا هديهالو اتفضلى انتى و تقف امام مروان
مروان : يعنى المفروض بالوقفه دى انى مشفهاش
اميره : بسيطه لحظه ... تشد كورسى وتقف عليه حلو كدا
مروان : هههههههههه مجنونه
اميره : يلا تعال احطلك القطرة
مروان : بس جامده ماريا يلا مافيش نصيب
اميره : لا فى لحظه اندهالك
تنزل من الكرسى تتجه للباب لكن مروان يمسكها من وسطها ويقربها اليها
مروان : رايحه فين انتى صدقتى انا عينى متقدرش تشوف غيرك يا اوزعه انتى بحبك
- شقه نور وحمزة / وغرفه مروان بلمستشفى 4م
داخل شقه نور ، تجلس نور وحمزه على كنبه الريسبشن بملابس البيت، ويمسكون تابلت ثم تفتح نورمكالمه فيديو لاميره ...اميره تجلس هى ومروان على كنبه فى غرفه المستشفى لكن اميرة تظهر لوحدها فقط .
نور : ميرو وحشتينى يا كلبه هترجعى امتى
اميره : شهرين
نور :لا كتير
امير ه: معلش يا قلبى زومى
حمزه : وحشانى
اميره : والله انت واحشنى اكتر ، عامله ايه معاك البت دى اوعى تكون بتزعلك
حمزه : اه والله لما ترجعى اهحكيلك
اميره : براحتها على فكره بت يا نور براحتك
حمزه : كدا
نور : كدا كدا
(يضحكون الثلاثه )
اميره:عندى ليكم مفاجاه
نور وحمزه: ايه بسرعه
نور: اتجوزتى
اميره :هههه مش اوى كدا ، انتى عايز الحج خالد يعلقنى على باب زنهم
حمزه : يارتها هتيجى على التعليق
اميره : هههههههه استنوا بقى اظهر وبان وعليك الامان
نور : ايه ده عفريت علاء الدين
(يظهر مروان )
مروان :بمزاح ... مايمشيش معاكى مروان علاء الدين
حمزه : الدكتور ازيك
مروان : الحمد الله وانتى عامله ايه يا لمبه ، لالا بس انتى طلعتى احلى ما اميره بتحكيلى عنك ، لا وعينك ملونه كمان
اميره : تنظر له ...عدسات على فكر
حمزه: انت بقى ايش عرفك ان عيونها ملونه
نور : ثوانى ثوانى ايه ده الف مبروك يا دكتور بجد الحمد الله
حمزه : فى ايه
نور: انت لسه مش واخد بالك
حمزه : ايوا هههه الف مبروك ، والله العظيم انا فرحان جدا ان نظرك رجع ، يلا بقى عشان ترجع تانى وتطلع عينا فى المحاضرات وشغل
مروان : الله يبارك فيكم والف مبروك على الجواز والحمل اسف انها متاخر كتير
حمزه : مافيش مشكله الله يبارك فيك
نور : عقبالكم بقى ، ونبى يا دكتور اتجوزها بسرعه ، عشان البت قربت تتهبل
مروان : انا كنت فاكرها اتهبلت خلاص
نور : لا لسه شويه
اميره : والله هتألشو عليا
حمزه : اميره ما تتكسفيش يا قلبى ، هو عارف , ده انتى طلبتى ايدو قبل كدا ، ولا اقولك بص يا دكتور انت اعمل نفسك مش واخد بالك , وابدء من جديد ، دى بنت بردو لازم تتقل
مروان : انا بقول كدا بردو عشان شكلها بقى وحش اوى
اميره : تنظر لمروان .. والله طب هما بعيد عنى ، انت جنبى ، قلبك قاعد صح
نور : ههههههههه
مروان : قاعد ازاى
اميره : هترجملك لحظه انت بس تنظر مره اخر للتابلت ، يلا يا بابا خد لمبتك وامشى ، انا معرفش مصحبكم على ايه
مروان : هههههههههه متزعلوش هى لسانها اطول منها
نور : بمزاح احنا وخدين عليها الله يعينك
اميره : هعملك بلوك
نور : طب لو انتى اميره خالد اعمليها
اميره : ايه
نور : اعمليها
اميره : ايه النت بيقطع هههههههه
حمزه : هههههههههه دلوقتى بيقطع
نور :هههههه حياتى امووواه
اميره : قلبى امووووووواه
مروان : طب يلا نقوم احنا يا حمزه شكلنا بقى وحش
حمزه : لالا هما كدا لازم تاخد على علاقتهم دى
مروان : هههههههه الموضوع شكله قديم
حمزه : جدا
اميره : يلا هقفل عشان الدكتور غلط يبص كتير على الشاشه ، هكلمكم بليل نرغى سوى
نور : ماشى خدى بالك من نفسك يا حبى
اميره .. حاضر وانتى كمان
نور .. حاضر ، يا دكتور
مروان : نعم
نور : خد بالك من مرمر عشان المره دى لو زعلتها ، انا اللى هقفلك
مروان : ينظر لاميره بحب انا مقدرش ازعلها ، اموت قبل معملها
حمزه : مبروك يا دكتور
مروان : الله يبارك فيك
اميره : يلا سلاموز
نور وحمزه : سلاموز
- شقة شرين فى مصر 6م
(احد ابطال جزء الثانى )
- تظهر سيده حسناء فى اول الاربيعينات، تجلس على كنبه الانتريبه فى الريسبشن ، تمسك برواز صوره ، لكن لم تظهر الصور التى بداخلة، فتاخذها بحضنها ، وتدخل عليها الشغاله، تمسك صنيه بها فنجان قهوه ،فتضعها على الطاوله وتخرج ،و تبدء هذه السيده بتناولها، فيرن هتفها ولم يظهر اسم المتصل ، فتضع الفنجان على الطاوله،و تمسك تليفونها وتنظر الى اسم المتصل بسعاده وتبتسم
شرين : وحشتنى اوى ، هترجع امتى ، كل ده انا بقالى كتر ما شفتكش ، هستانك طبعا ، مبروك انا فرحت اوى اول معرفت ، تيجى بسلامه متنساش تسلملى عليه سلام (بعد غلق هاتفها تسرح قليل وتبتسم وتمسك الصوره مره اخره و تحضنها
- مستشفى انجلترا 6م
- دخل غرفه مروان
- يقف مروان امام السرير وعليه شنطة السفر ، ويقوم بقفل تليفونه ، يبدو انه كان يتحدث مع شخص ما، تدخل عليه اميره
اميره : كنت بتكلم مين اعترف
مروان :واحد صحبى، رمزى لو تعرفيه
اميره : معرفلكش صاحب غير منير
مروان : ليا كتير بس للاسف شغلى اخدنى منهم
اميره : كل ده هيتغير ، لا تقلق انا هشقلبلك حياتك ، هههه ها خلصت
مروان : شقلبيها برحتك انا ملك ايدك ، منير لسه مجاش
اميره :راح يجيب مدام لبنى من المطار
مروان : تمام يلا احنا
اميره .. يلا
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
لحد هنا واستوب
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
اتمنى تكون حلقه عجبتكم
ايه رايكم بلحلقه بتعت النهارده
مين شرين وايه هتبقا علاقتها باميره مروان
تفتكرو مروان كان بيكلم شرين
طب شرين كانت مسكه صوره مين
طب ايه اللى هيحصل بحلقات الجايه
هل ستدوم هذه السعاده
هنعرف
لقراءة جميع فصول الرواية من هنا