قصة كيندرا
البارت الثامن8
بقلم حليمة عدادي
سعد :: مش ممكن ازاى عاوز تجوزها وهى فى الحاله دى.
جاد :: ازاى مش ممكن يا عمى انا بحبها ومش عاوز غيرها.. وهى هتخف انشاء الله.
سعد :: انت جاد المالكي كل البنات مستنين منك نظرة واحدة.. يبقى ليه تقبل واحده مريضه.
جاد :: عمي انا مش عاوز اكمل حياتى مع اى واحده انا عاوز كيندرا وبس..
سعد :: يا ابنى انا عايز مصلحتك.. هيبقى ايه الوضع لو خفت و حبت غيرك عشان انت اكبر منها
لما سمع كلمة تحب غيره دى كور ايده بغضب شديد وقال..
جاد :: لما تبقى تخف نبقى نتكلم في الموضوع ده.. يلا عشان اتاخرنا..
سعد :: انا اسف يا ابني عندى شغل مهم ومش هقدر اجى معاكوا.
جاد :: ماشي يا عمى
خرج جاد و أمه وجرى سعد على مكتبه بسرعة و اتصل وانتظر الرد
₩::: اهلا سعد خير فى حاجه ولا ايه.
سعد :: فى مشكله ولازم نحلها قبل فوات الأوان.
₩:: مشكلة ايه دى يا سعد
سعد :: جاد هيتجوز النهارده.
₩ :: ايه المشكله يعني فى جواز جاد
سعد :: اسمعني كويس جاد هيتجوز بنت خالد الفلاح و هيعالجها.
₩ :: سعد لازم تمنع الجواز ده بأى تمن انت فاهم
سعد :: للاسف اتاخرنا هو دلوقتي راح يكتب الكتاب.
₩ :: حتى لو اتجوزوا امنع اى دكتور يحاول انه يساعد فى علاجها.
سعد :: تمام ماشي.
وقفت زينب تعدل لكيندرا حجابها بعدما لبستها الفستان و حطتلها ملمع لشفيفها و كحل بسيط اللى وضح جمال عينيها
زينب :: ما شاء الله يا بنتي زى القمر كان نفسى تكونى كويسه وبخير فى يوم زى ده.
دخل خالد و باس راسها و دموع في عينيه
خالد ؛:: كنت عاوز اشوفك احلى عروسه لكن مش بالحالة دى اتمنى إن حياتك تكون كلها سعادة
سناء :: هتخف انشاء الله وتبقى أجمل عروسه.
مسك خالد ايدها و خرجوا من اوضتها خلاها تقعد على كنبه فى جمب خبط الباب فتحلهم خالد بكل فرح
خالد :: نورتنا اتفضلوا اهلا بيكم
جاد :: بنورك يا عم خالد
بصلها وهو بيتامل جمالها اللى كل يوم بياخد عقله اكتر.. وبعدين قعدوا وجابت زينب الضيافه عصير وحلويات و قعدت.
جاد :: عم خالد خلينا نبدأ خير البر عاجله.
خالد :: بسم الله.. خلينا نبدأ يا ابنى.
وقف جاد من مكانه وقعد جنبها بعد شويه انتهى كتب الكتاب خرج المأذون و الشهود قرب منها و ضمها لحضنه باشتياق و هو بيشم ريحتها اللى بيعشقها... ملقاش منها اى استجابه بصلها بحزن مسك وشها بين ايديه
جاد :: وعد مني هتتعالجي و تبقي بخير و اجمل واحده فى الدنيا هعمل كل اللي اقدر عليه.
سناء :: متقلقوش جاد هيشلها فى عنيه.
زينب بدموع:: فراقها صعب مش هقدر عليه...دى نور عيني.
جاد :: امي متزعليش انا هاخدك ليها كل ما توحشك متقلقيش.
سناء:: احنا هنمشى دلوقتى مع السلامه.
ودعوا كيندرا بدموع وسط عياط زينب مسك ايدها و ساعدها عشان تطلع العربيه... كانت فرحته ما تتوصفش لأنها هتكون معاه من النهارده.
وصلوا البيت شلها بين ايديه و دخل بيها البيت.
جاد :: نورتي القصر يا اميرة قلبى انت ملكة في القصر ده.
سناء :: انا هاخد الولاد و امشى خلى بالك منها كويس.
جاد :: بتوصيني عليها دى نور عيني و روح قلبي كمان.. خليكى معانا النهارده يا ماما
سناء :: مقدرش يا حبيبي من اليوم اللى ابوك خرج من القصر ده حلفت عمرى ما ادخله تانى.
جاد :: زى ما تحبى يا ماما.. خلى بالك من نفسك.
دخل بها اوضته كانت اوضه جميلة جدا و مترتبه كويس.
جاد :: دى اوضتنا يا حبيبتى.. بس انشاء الله لما تخفى تقدرى تختارى الاوضه اللي تعجبك.
راح فتح الدولاب اللي ملاه بأغلى انواع الملابس علشانها... اختارلها هدوم مريحه ومسك ايدها و خلاها تقعد جنبه... قلعها حجابها وبعدين ساعدها في لبس الهدوم الخفيفه
وشالها و خلاها تقعد قدام المرايه و بدأ يسرح شعرها كأنها بنته خلصلها تسريح وباس راسها وقال..
جاد :دلوقتي بقى يا ستى هنروح المطبخ عشان اطبخ احلى اكل لاحلى كيندرا.
بصلها لقاها بصه قدامها بردوا فقال فى عقله.. قريب كل ده هيزول.
اخذها المطبخ قعدها على الكرسي و بدأ يطبخلها
في المستشفى
زى كل يوم حسام قاعد جنبها و بيبكى لحد ما وشه دبل
حسام :: انا استنيت كتير... كفايه عقاب كده.. افتحى عنيكى بقى مش عشانى عالاقل عشان سام و وسيم..
بصلها بفرحه لما حس بايدها بتتحرك و صرخ باعلى صوته لحد ما جه الدكاترة.
حسام :: ايه اللى حصل يا دكتور... هى حركت ايدها انا متأكد
الدكتور ::ايوه حركت ايدها..سمعت كلام هى عاوزة تسمعه و بتحاول تفوف.. لان فى حاجه هى عاوزة تشوفها.
حسام:: انا اتكلمت عن ولادنا وهى حركت ايدها.
الدكتور :: طيب كويس.. روح هاتهم يمكن تستعيد وعيها لما تشوفهم.
حسام :: حالا هجبهم واجى بسرعه..
خرج يجري بسرعة و ركب عربيته ومشى.
بعد ما خلص الطبيخ قعد ياكلها بكل حب وسعادة.
جاد :: هيجى يوم وابقى انا اللى قاعد كده وانتى اللى بتطبخى و اولادنا بيلعبوا بره... اد ايه بتمنى اليوم ده..
خدها فى حضنه وباس رأسها وقال.
جاد: دلوقتي هطلعك ترتاحى شويه و انا هروح للدكتور عشان يبدا فى علاجك على طول.
شالها وطلع بيها الاوضه و حطها فى السرير و غطاها كويس وباس راسها وقالها...
جاد ::هرجعلك تانى ياقلبي.. استنينى.
نزل من عندها خد مفاتيح عربيته و نزل لقى الحارس قدامه
جاد :: قول لمراتك تيجى تكمل شغلها و عرفها ان مراتى جوا خليها تخلى بالها منها كويس لحد ما ارجع.
الحارس :: متقلقش يا بيه انا هخليها تيجى حالا
نزل حسام جرى من عربيته خبط الباب فتحتله سناء اتصدمت من شكله و دقنه اللي كبرت و وزنه اللي خسره
سناء :: حسام يا ابنى ايه اللى حصل مالك و مال شكلك عامل كده ليه..
حسام :: ماما ريم محتجاكى ومحتاجه الاولاد اوى خلينا نروحلها يلا..
سناء :: أنا مش فاهمه حاجه ابدا.. قولى ايه اللى حصل.
حكالها كل حاجه من ساعة الحادثه لحد دلوقتي.
شهقت سناء بصدمه وحطت ايدها على بؤها وقالت...
سناء:: كل ده حصل لبنتى وانا معنديش علم بيه.
خرج سام وسيم على صوتها و جروا على حضن ابوهم بفرحه وقالوا.
سام :: بابا وحشتنى اوى انت وماما.. هى كويسه..
حسام :: هى كويسه يا حبيبى يلا خلينا نروحلها.
ركبوا مع بعض العربيه و اتجهوا للمستشفى.
في عيادة الدكتور عند جاد...
الدكتور :: على حسب اللى انت حكتهولى حالتها دى لازم تتعالج فى المستشفى... بس أنا هجلها القصر عشان خاطرك..
جاد :: شكرا ليك يا دكتور احنا هنستناك بكره انشاء الله.
دكتور :: متقلقش يا جاد بيه هنعمل كل اللى نقدر عليه..
(خرج من العيادة و اتجه للقصر حس بخوف عليها و صل القصر نزل من عربيته
جاد :: الست مريم جتلها.
الحارس:: ايوه يا بيه دى هنا من زمان.
جاد :: شكرا ليك.
دخل و هو حاسس بإشتياق ليها
دخل الاوضه... بس ملقهاش دور في القصر كله بردوا ملقهاش حس كأن قلبه وقف عن النبض
جاد ::: كيندرااااااا كيييييندرااااااا
دخل إلى المستشفى و سناء وراه بتعيط و الاولاد معاها لقى كل الدكاترة واقفين قدام غرفة ريم
حسام:: فى ايه يا دكتور ريم كويسه مش كده.
محدش رد عليه فدخل عليها الاوضه و اتصدم من اللى شافوا.