قصة جواد بلا فارس
البارت الثامن والعشرون 28
بقلم مني سلامه
ﻓﻰ ﺻﺒﺎﺡ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﺍﻟﺘﺎﻟﻰ ﺍﺳﺘﻴﻘﻈﺖ ﻛﻞ ﻓﺘﺎﺓ ﻣﻨﻬﻦ ﺑﻤﺸﺎﻋﺮ ﻣﺨﺘﻠﻔﺔ ﻋﻦ ﺍﻷﺧﺮﻯ .. ﺍﺳﺘﻴﻘﻈﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﺒﺴﻤﺔ ﻋﻠﻰ ﺛﻐﺮﻫﺎ ﻭﺧﻔﻘﺎﺕ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﺍﻟﺘﻰ ﺗﺸﻰ ﺑﺴﻌﺎﺩﺗﻬﺎ ﻭﻫﻨﺎﺋﻬﺎ .. ﻭﻟﻤﻌﺔ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﺍﻟﺘﻰ ﺗﺮﺍﻫﺎ ﻷﻭﻝ ﻣﺮﺓ ﻭﻫﻰ ﺗﻨﻈﺮ ﻓﻰ ﻣﺮﺁﺗﻬﺎ .. ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻰ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﺪﺑﻠﺔ ﺍﻟﺘﻰ ﺗﺰﻳﻦ ﺃﺻﺎﺑﻌﻪ ﻭﺃﺧﺬﺕ ﺗﺘﺤﺴﺴﻬﺎ ﻓﻰ ﺳﻌﺎﺩﺓ .. " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺍﺳﺘﻴﻘﻈﺖ ﻣﺜﻘﻠﺔ ﺍﻟﻘﻠﺐ ﺑﺎﻟﻬﻤﻮﻡ .. ﻛﺴﻴﺮﺓ ﺍﻟﻔﺆﺍﺩ .. ﺣﺰﻳﻨﺔ ﺍﻟﻌﻴﻨﻴﻦ .. ﺗﺤﺎﻭﻝ ﺍﻟﺘﻐﻠﺐ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺑﺪﺍﺧﻠﻬﺎ ﻭﺍﻟﺘﻈﺎﻫﺮ ﺑﺄﻧﻬﺎ ﺃﻓﻀﻞ .. " ﺳﻤﺮ " ﺍﺳﺘﻴﻘﻈﺖ ﻭﻫﻰ ﺗﺮﻯ ﺑﺸﺎﺋﺮ ﺍﻟﺼﺒﺎﺡ ﻣﻦ ﺍﻟﺸﺮﻓﺔ .. ﺗﺘﻄﻠﻊ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺒﺤﺮ ﺃﻣﺎﻣﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻔﺘﺢ ﻟﻬﻮﺍﺋﻪ ﺭﺋﺘﻴﻬﺎ ﻟﺘﻌﺒﺌﻬﺎ ﺑﺮﺍﺋﺤﺘﻪ ﺍﻟﺬﻛﻴﺔ ﺍﻟﻤﻨﻌﺸﺔ .. ﺷﻌﺮﺕ ﻛﺎﻟﻄﺎﺋﺮ ﺍﻟﺤﺮ ﺍﻟﺬﻯ ﻳﺴﺒﺢ ﻓﻰ ﺍﻟﻔﻀﺎﺀ ﺍﻟﺸﺎﺳﻊ .. ﻟﻜﻦ ﻗﻠﺐ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻄﺎﺋﺮ ﻳﺘﻤﻨﻰ ﺑﺸﺪﺓ ﺃﻥ ﻳﺠﺪ ﻭﻟﻴﻔﻪ ﺍﻟﺬﻯ ﻳﺮﻛﻦ ﺍﻟﻴﻪ .. ﻭﻳﺴﻜﻦ ﺍﻟﻴﻪ .. ﻭﻳﻄﻤﺌﻦ ﻟﻘﺮﺑﻪ .. " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﺳﺘﻴﻘﻈﺖ ﻋﻠﻰ ﻣﺸﺎﻋﺮ .. ﻏﻀﺐ .. ﺃﻟﻢ .. ﺟﺮﺍﺡ .. ﺃﺣﺰﺍﻥ .. ﺫﻛﺮﻳﺎﺕ ﻣﺮﻳﺮﺓ .. ﻟﻜﻦ ﺗﺘﺨﻠﻞ ﻛﻞ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻤﺸﺎﻋﺮ ﺍﻟﻘﺎﺳﻴﺔ .. ﻟﻤﺴﺔ ﻣﻦ .. ﺣﻨﻴﻦ !
ﺍﺑﺘﺪﺃ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﺑﺘﻠﻚ ﺍﻟﻤﺸﺎﻋﺮ ﺍﻟﺘﺒﺎﻳﻨﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻔﺘﻴﺎﺕ ﺍﻷﺭﺑﻌﺔ .. ﻓﻨﺒﺪﺃ ﻣﻌﺎً ﺃﺣﺪﺍﺙ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻴــﻮﻡ ﺍﻟﻌﺠﻴــﺐ !
ﺩﺧﻠﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﻟﻤﻄﺒﺦ ﻟﺘﺴﻤﻊ ﺿﺤﻜﺎﺕ ﻭﻣﺰﺍﺡ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻭ " ﺳﻤﺮ " ﺍﻟﻼﺗﺎﻥ ﺗﻌﺪﺍﻥ ﻃﻌﺎﻡ ﺍﻹﻓﻄﺎﺭ ﻓﺤﻴﺘﻬﻤﺎ ﻣﺒﺘﺴﻤﺔ :
- ﺻﺒﺎﺡ ﺍﻟﺨﻴﺮ
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺍﻟﻔﺘﺎﺗﺎﻥ ﺍﻟﻴﻬﺎ :
- ﺻﺒﺎﺡ ﺍﻟﻨﻮﺭ
- ﺻﺒﺎﺡ ﺍﻟﻨﻮﺭ
ﺧﺮﺟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻣﻦ ﺍﻟﺤﻤﺎﻡ ﻭﺣﺎﻭﻟﺖ ﺭﺳﻢ ﺑﺴﻤﺔ ﻋﻠﻰ ﺷﻔﺘﻴﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﺒﻞ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻟﻒ ﻣﺒﺮﻭﻙ ﻳﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ "
ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻭﻫﻰ ﺗﺘﻈﺎﻫﺮ ﺑﺎﻟﻐﻀﺐ :
- ﻻ ﺃﻧﺎ ﺯﻋﻼﻧﻪ ﻣﻨﻚ ﺑﺠﺪ
- ﻭﺍﻟﻠﻪ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺍﻧﻚ ﺃﻛﻴﺪ ﻋﻼﻧﻪ .. ﺑﺲ ﻓﻌﻼً ﺃﻧﺎ ﻛﻨﺖ ﺗﻌﺒﺎﻧﻪ .. ﻣﻌﻠﺶ ﻣﻠﺤﻮﻗﻪ ﺗﺘﻌﻮﺽ ﻓﻰ ﻓﺮﺣﻚ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ
ﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻷﺭﺑﻊ ﻓﺘﻴﺎﺕ ﺣﻮﻝ ﻃﺎﻭﻟﺔ ﺍﻟﻄﻌﺎﻡ .. ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺮ " :
- ﻃﺒﻌﺎً ﻫﺘﺴﻴﺒﻮﻧﻰ ﻭﺗﺮﻭﺣﻮﺍ ﺷﻐﻠﻜﻮﺍ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻗﺎﺋﻠﻪ ﻭﻫﻰ ﺗﻠﻮﻙ ﺍﻟﻄﻌﺎﻡ ﻓﻰ ﻓﻤﻬﺎ :
- ﺃﻳﻮﺓ ﻃﺒﻌﺎً ﺃﻣﺎﻝ ﻋﺎﻳﺰﺍﻧﺎ ﻧﻌﺪ ﺟﻤﺒﻚ ﻭﻻ ﺍﻳﻪ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺮ " ﺑﺤﺰﻥ :
- ﻃﻴﺐ ﻫﻌﻤﻞ ﺃﻧﺎ ﺍﻳﻪ ﻟﻮﺣﺪﻯ .. ﻫﺤﺲ ﺑﻤﻠﻞ ﻓﻈﻴﻊ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻣﻠﺘﻔﺘﻪ ﺍﻟﻰ " ﺁﻳﺎﺕ " :
- ﻣﺘﺨﻠﻰ " ﺳﻤﺮ " ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺗﺮﻭﺡ ﺍﻟﻌﻴﺎﺩﺓ ﺑﺪﻝ ﺍﻟﺪﻛﺘﻮﺭﺓ ﺍﻟﻠﻰ ﻭﺍﺧﺪﺓ ﺃﺟﺎﺯﺓ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺓ
ﻫﺘﻔﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " :
- ﻭﺍﻟﻠﻪ ﻓﻜﺮﺓ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺮ " ﺑﺈﺳﺘﻐﺮﺍﺏ :
- ﻋﻴﺎﺩﺓ ﺍﻳﻪ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺷﺎﺭﺣﺔ :
- ﺍﻓﺘﺘﺤﻨﺎ ﻋﻴﺎﺩﺓ ﺃﻃﻔﺎﻝ ﻫﻨﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ .. ﻋﻴﺎﺩﺓ ﺻﻐﻴﺮﺓ ﺑﺲ ﻣﺎ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻹﻗﺒﺎﻝ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺣﻠﻮ ﺃﻭﻯ .. ﺑﺲ ﺍﻟﺪﻛﺘﻮﺭﺓ ﺍﻋﺘﺬﺭﺕ ﻟﻤﺪﺓ ﺍﺳﺒﻮﻉ
ﺍﻳﻪ ﺭﺃﻳﻚ ﻟﻮ ﺣﺴﻴﺘﻰ ﺍﻧﻚ ﻫﺘﻤﻠﻰ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﺍﻋﺪﻯ ﻓﻴﻬﺎ ﺷﻮﻳﺔ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺮ " ﺑﺤﻤﺎﺱ :
- ﺃﻛﻴﺪ ﻃﺒﻌﺎً .. ﺃﻧﺎ ﺃﺻﻼً ﺭﻏﻢ ﺍﺭﻫﺎﻗﻰ ﻓﻰ ﺍﻟﺸﻐﻞ ﺇﻻ ﺍﻧﻰ ﺑﻌﺸﻘﻪ .. ﺑﺠﺪ ﺑﻌﺸﻖ ﺍﻷﻃﻔﺎﻝ ﺃﻭﻯ ﻭﻧﻔﺴﻰ ﺃﻓﻀﻞ ﺣﻮﺍﻟﻴﻪ ﻋﻠﻰ ﻃﻮﻝ .. ﺑﺤﺲ ﻓﻴﻬﻢ ﺑﺎﻟﺒﺮﺍﺀﺓ ﻭﺑﺤﺎﺟﺎﺕ ﻛﺘﻴﺮ ﻟﺴﻪ ﻣﻮﺟﻮﺩﺓ ﺟﻮﺍﻳﺎ ..
ﺛﻢ ﺷﺮﺩﺕ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﻭﺳﺤﺎﺑﺔ ﺣﺰﻥ ﻓﻰ ﻋﻴﻨﻬﺎ :
ﻋﺎﺭﻓﻴﻦ .. ﺳﺎﻋﺎﺕ ﺑﺤﺲ ﺍﻧﻰ ﻃﻔﻠﺔ .. ﻭﻟﻤﺎ ﺑﺸﻮﻑ ﺃﺏ ﺣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﺑﻨﻪ ﺍﻟﺼﻐﻴﺮ ﺑﻘﻮﻝ ﻓﻰ ﻧﻔﺴﻰ ﻳﺎﺭﺗﻨﻰ ﺭﺟﻌﺖ ﺻﻐﻴﺮﺓ ﺗﺎﻧﻰ ﻭﻟﻘﻴﺖ ﺣﺪ ﻳﺘﻌﺎﻣﻞ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﺑﺤﻨﻴﺔ ﻛﺪﺓ ﻭﻳﺤﺴﺴﻨﻰ ﺍﻧﻪ ﺑﺎﺑﺎ ﻭﺍﻧﻪ ﻣﺴﺆﻝ ﻋﻨﻰ .. ﻋﻤﺮﻛﻮﺍ ﺷﻮﻓﺘﻮﺍ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﺑﺘﺘﻤﻨﻰ ﺭﺍﺟﻞ ﻳﺤﺴﺴﻬﺎ ﺍﻧﻪ ﺑﺎﺑﺎﻫﺎ .. ﺃﻫﻮ ﺃﻧﺎ ﺑﺘﻤﻨﻰ ﻛﺪﻩ
ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ :
- ﻧﻔﺴﻰ ﻓﻰ ﺭﺍﺟﻞ ﺃﻏﻤﺾ ﻋﻴﻨﻲ ﻭﺃﻧﺎ ﻭﺍﺛﻘﻪ ﺍﻧﻪ ﻣﺶ ﻫﻴﻀﻴﻌﻨﻲ .. ﺃﺭﻣﻰ ﻛﻞ ﻫﻤﻮﻣﻰ ﻭﺧﻮﻓﻰ ﻭﺣﻤﻮﻟﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺃﻧﺎ ﻭﺍﺛﻘﻪ ﺍﻧﻪ ﻫﻴﻜﻮﻥ ﺃﺩ ﺍﻟﻤﺴﺆﻟﻴﺔ
ﻧﻬﻀﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻓﺠﺄﺓ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﻧﺎ ﻫﻤﺸﻰ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻃﻴﺐ ﺍﺳﺘﻨﻰ ﻫﺨﻠﺺ ﺃﻫﻮ ﻭﻧﻤﺸﻰ ﺳﻮﺍ
ﻟﻢ ﺗﺘﺮﻙ ﻟﻬﺎ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻓﺮﺻﺔ ﻟﻠﺤﺪﻳﺚ ﺑﻞ ﻗﺎﻟﺖ ﻭﻫﻰ ﺗﺤﻤﻞ ﺣﻘﻴﺒﺘﻬﺎ ﻭﺗﻐﺎﺩﺭ :
- ﻻ ﻫﺴﺒﺄﻛﻮﺍ ﻋﺸﺎﻥ ﻭﺭﺍﻳﺎ ﺣﺎﺟﺎﺕ ﻛﺘﻴﺮ
ﺟﻠﺲ " ﺁﺩﻡ " ﻭ " ﺯﻳﺎﺩ " ﺑﺼﺤﺒﺔ " ﻋﻠﻰ " ﻭ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻓﻰ ﻣﻜﺘﺐ ﻫﺬﺍ ﺍﻷﺧﻴﺮ .. ﻗﺎﻝ " ﻛﺮﻳﻢ "
- ﺯﻯ ﻣﺎ ﺍﺗﻔﻘﻨﺎ ﻭﻗﺴﻤﻨﺎ ﺍﻟﺸﻐﻞ ﺑﻴﻨﺎ ﻳﺎ ﺷﺒﺎﺏ .. ﺃﻫﻢ ﺣﺎﺟﺔ ﻋﻨﺪﻯ ﺍﻥ ﻳﻜﻮﻥ ﻓﻰ ﺗﻨﺴﻴﻖ ﺑﻴﻨﺎ .. ﻭﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﺩﻳﻜﺘﺎﺗﻮﺭ .. ﻳﻌﻨﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﻳﻜﻮﻥ ﻋﻨﺪﻩ ﻣﻘﺘﺮﺣﺎﺕ ﺃﻓﻀﻞ ﺃﻭ ﺃﺳﺎﻟﻴﺐ ﺃﻓﻀﻞ ﻟﺴﻴﺮ ﺍﻟﻌﻤﻞ ﻳﺒﻠﻐﻨﻰ ﺑﻴﻬﺎ
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﺁﺩﻡ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺗﻤﺎﻡ ﻳﺎ " ﻛﺮﻳﻢ " .. ﺍﻧﺖ ﻛﺪﺓ ﺳﻬﻠﺖ ﻋﻠﻴﻨﺎ ﻛﺘﻴﺮ .. ﻭﻛﻤﺎﻥ ﻣﻴﺰﺗﻚ ﺍﻧﻚ ﺑﺘﺤﺴﺲ ﺍﻟﻠﻰ ﺑﻴﺸﺘﻐﻠﻮﺍ ﻋﻨﺪﻙ ﺍﻧﻬﻢ ﺑﻴﺸﺘﻐﻠﻮﺍ ﻣﻌﺎﻙ ﻣﺶ ﻋﻨﺪﻙ
ﻗﺎﻝ " ﺯﻳﺎﺩ " ﺑﺤﻤﺎﺱ :
- ﺃﻧﺎ ﺑﺠﺪ ﺍﺗﺤﻤﺴﺖ ﺃﻭﻯ ﻟﻠﺸﻐﻞ ﻫﻨﺎ
ﻧﻈﺮ " ﻛﺮﻳﻢ " ﺍﻟﻰ ﺳﺎﻋﺘﻪ ﻭﻗﺎﻝ :
- ﻣﻌﺪﺵ ﺍﻻ ﺳﺎﻋﺔ ﻋﻠﻰ ﺻﻼﺓ ﺍﻟﺠﻤﻌﺔ .. ﻧﺘﻘﺎﺑﻞ ﻓﻰ ﻣﺴﺠﺪ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ
ﺃﺛﻨﺎﺀ ﺍﻧﺼﺮﺍﻑ ﺍﻟﺮﺟﺎﻝ ﻣﻦ ﻣﻜﺘﺐ " ﻛﺮﻳﻢ " .. ﺗﻮﺟﻬﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ .. ﻭﻗﻒ " ﺁﺩﻡ " ﺃﺛﻨﺎﺀ ﺧﺮﻭﺟﻪ ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻭﺣﻴﺎﻫﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺻﺒﺎﺡ ﺍﻟﺨﻴﺮ
ﺗﺠﺎﻫﻠﺘﻪ ﺗﻤﺎﻣﺎً ﻭﺩﺧﻠﺖ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ ! .. ﺭﺑﺖ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻋﻠﻰ ﻛﺘﻒ " ﺁﺩﻡ " ﻭﺳﺎﻗﻪ ﺑﻌﻴﺪﺍً .. ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻣﺒﺘﺴﻤﺔ :
- " ﻛﺮﻳﻢ " ﻋﺎﻳﺰﻩ ﻣﻨﻚ ﺧﺪﻣﻪ
- ﺧﻴﺮ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺃﺅﻣﺮﻯ
ﻗﺎﻟﺖ ﻭﻫﻰ ﺗﺠﻠﺲ ﺃﻣﺎﻣﻪ :
- ﻫﻤﺎ ﺧﺪﻣﺘﻴﻦ ﻣﺶ ﺧﺪﻣﺔ ﻭﺍﺣﺪﺓ .. ﺍﻟﺨﺪﻣﺔ ﺍﻷﻭﻟﻰ . . ﺻﺤﺒﺘﻰ " ﺳﻤﺮ " ﺍﻟﻠﻰ ﻫﻴﺎ ﺻﺤﺒﺔ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺍﻟﻠﻰ ﺟﺖ ﺍﻣﺒﺎﺭﺡ ﻣﻦ ﺍﻟﻘﺎﻫﺮﺓ ﻋﺸﺎﻥ ﺗﺤﻀﺮ ﻛﺘﺐ ﺍﻟﻜﺘﺎﺏ
- ﺁﻫﺎﺍ ﻣﺎﻟﻬﺎ
- ﻫﻰ ﺩﻛﺘﻮﺭﺓ ﺃﻃﻔﺎﻝ .. ﻭﻣﺎ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻣﻤﺘﺎﺯﺓ ﺃﻭﻯ ﻭﺑﺘﺤﺐ ﺷﻐﻠﻬﺎ .. ﻭﺑﻤﺎ ﺍﻥ ﺍﻟﺪﻛﺘﻮﺭﺓ ﺍﻟﻠﻰ ﻓﻰ ﻋﻴﺎﺩﺓ ﺍﻷﻃﻔﺎﻝ ﻓﻰ ﺃﺟﺎﺯﺓ ﺍﻳﻪ ﺭﺃﻳﻚ ﺳﻤﺮ ﺗﺸﺘﻐﻞ ﻓﻰ ﺍﻟﻌﻴﺎﺩﺓ ﺑﺪﻟﻬﺎ
- ﺑﺲ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " .. ﺍﻟﺒﻨﺖ ﺟﺎﻳﺔ ﻋﺸﺎﻥ ﺗﺤﻀﺮ ﻛﺘﺐ ﻛﺘﺎﺏ ﺻﺤﺒﺘﻬﺎ ﻭﺗﺮﻳﺤﻠﻬﺎ ﻳﻮﻣﻴﻦ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﻧﻘﻮﻡ ﻧﻘﻮﻟﻬﺎ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﺍﺷﺘﻐﻠﻰ ﻋﻨﺪﻧﺎ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺤﻤﺎﺱ :
- ﻻ ﺑﺎﻟﻌﻜﺲ ﺩﻯ ﻣﺮﺣﺒﺔ ﺟﺪﺍً .. ﺃﺻﻼً ﺯﻯ ﻣﺎ ﻗﻮﻟﺘﻠﻚ ﻫﻰ ﺑﺘﺤﺐ ﺷﻐﻠﻬﺎ ﺃﻭﻯ ﻭﻛﺎﻧﺖ ﻣﻀﺎﻳﻘﺔ ﺍﻧﻨﺎ ﻛﻠﻨﺎ ﻫﻨﻜﻮﻥ ﻓﻰ ﺍﻟﺸﻐﻞ ﻭﻫﻨﺴﻴﺒﻬﺎ ﻟﻮﺣﺪﻫﺎ
- ﻃﻴﺐ ﺧﻼﺹ ﻃﺎﻟﻤﺎ ﻛﺪﺓ ﻣﻔﻴﺶ ﻣﺸﻜﻠﺔ
- ﺗﺴﻠﻢ ﻳﺎ " ﻛﺮﻳﻢ " .. ﺍﻟﻄﻠﺐ ﺍﻟﺘﺎﻧﻰ ﺑﺄﻩ .. ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﺧﺮﺝ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺓ ﺃﺷﺘﺮﻯ ﺷﻮﻳﺔ ﻟﺒﺲ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﻣﻼﺑﺴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﺎﺷﻰ ﻣﻔﻴﺶ ﻣﺸﻜﻠﺔ .. ﻧﻔﺲ ﺍﻟﺴﺘﺎﻳﻞ ﻛﺪﺓ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻻ ﺳﺘﺎﻳﻞ ﺗﺎﻧﻰ .. ﺑﺼﺮﺍﺣﺔ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﻟﺒﺲ ﻟﺒﺲ ﻳﺮﺿﻰ ﺭﺑﻨﺎ ﺑﺄﻩ .. ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﺣﺲ ﺍﻧﻰ ﻣﻘﺼﺮﺓ ﻓﻰ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺍﻟﻠﺒﺲ ﺩﻩ .. ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﺣﺴﻦ ﺍﻥ ﺭﺑﻨﺎ ﻏﻀﺒﺎﻥ ﻣﻨﻰ ﻋﺴﺎﻥ ﻟﺒﺴﻰ
ﺛﻢ ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻰ ﻣﻼﺑﺴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻫﻮ ﻟﺒﺴﻰ ﺃﺣﺴﻦ ﻣﻦ ﺍﻷﻭﻝ ﺑﻜﺘﻴﺮ .. ﺑﺲ ﺑﺮﺩﻩ ﺣﺴﻪ ﺍﻥ ﻟﺴﻪ .. ﻧﻔﺴﻰ ﺃﻛﻮﻥ ﺯﻯ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻭ " ﺳﻤﺮ " ﻛﺪﺓ .. ﻟﺒﺴﻬﻢ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﻭﻣﺶ ﻣﻠﻔﺖ
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻭﺍﻟﻠﻪ ﻓﺮﺣﺘﻴﻨﻲ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " .. ﻃﻴﺐ ﺍﻳﻪ ﺭﺃﻳﻚ ﺑﺎﻩ ﺍﻥ ﺃﻧﺎ ﻫﺎﺟﻰ ﻣﻌﺎﻛﻰ ﻭﻧﺨﺘﺎﺭ ﺍﻟﻠﺒﺲ ﺳﻮﺍ .. ﻭﺃﻯ ﺣﺎﺟﺔ ﺍﻧﺘﻰ ﻋﺎﻳﺰﺍﻫﺎ ﻫﺘﻜﻮﻥ ﻫﺪﻳﺔ ﻣﻨﻰ ﻟﻴﻜﻲ
ﻗﺎﺗﻞ ﻣﺒﺘﺴﻤﺔ :
- ﻷ ﺃﻧﺎ ﺍﻟﻠﻰ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﺷﺘﺮﻳﻬﻢ ﺃﻧﺎ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﻓﻠﻮﺱ ﻣﺘﻘﻠﻘﺶ
ﻗﺎﻝ ﺑﺤﺰﻡ :
- ﺧﻼﺹ ﺍﺗﻨﻬﺖ .. ﻭﺑﻌﺪﻳﻦ ﺳﻴﺒﻴﻨﻰ ﺁﺧﺪ ﺍﻟﺜﻮﺍﺏ ﺩﻩ .. ﻛﻞ ﻣﺎ ﺗﺒﻘﻰ ﻻﺑﺴﻪ ﺣﺎﺟﺔ ﻭﺍﺳﻌﺔ ﺃﻧﺎ ﺟﺎﻳﺒﻬﺎﻟﻰ ﻫﺎﺧﺪ ﺃﻧﺎ ﺍﻟﺜﻮﺍﺏ ﻋﻠﻴﻬﺎ .. ﻣﺘﺤﺮﻣﻨﻴﺶ ﺑﺄﻩ ﻣﻦ ﺍﻟﺜﻮﺍﺏ ﺩﻩ ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺘﻰ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﺑﺈﺳﺘﺴﻼﻡ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺑﺲ ﺃﻧﺎ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﺭﻭﺡ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺓ
ﻗﺎﻝ ﻟﻬﺎ ﺑﻤﺮﺡ :
- ﺃﻣﺮﻙ ﻳﺎ ﺑﺎﺷﺎ .. ﺃﺻﻠﻰ ﺍﻟﺠﻤﻌﺔ ﻭﺍﺧﺪﻙ ﻭﻧﺮﻭﺡ ﻧﺠﻴﺐ ﺍﻟﻠﺒﺲ ﻋﻠﻰ ﻃﻮﻝ .. ﺑﺲ ﻛﺪﺓ ﺩﻯ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻫﺎﻧﻢ ﺗﺆﻣﺮ ﻭﺍﻟﻌﺒﺪ ﻟﻠﻪ ﻳﻨﻔﺬ
ﺿﺤﻜﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻣﺎﺷﻰ ﻳﺎ ﺳﻴﺪﻯ ﻭﺍﺿﺢ ﺍﻥ ﻣﺰﺍﺟﻚ ﻋﺎﻟﻰ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺓ .. ﻃﺒﻌﺎً ﻣﺶ ﻛﺘﺐ ﻛﺘﺎﺑﻚ ﻛﺎﻥ ﺍﻣﺒﺎﺭﺡ
ﻻﺣﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺔ ﻭﺍﺳﻌﺔ ﻋﻠﻰ ﺷﻔﺘﻴﻪ ﻭﻫﻮ ﻳﻘﻮ :
- ﻋﺎﺭﻓﺔ ﺑﻤﺠﺮﺩ ﻣﺎ ﻛﺘﺒﻨﺎ ﺍﻟﻜﺘﺎﺏ ﻭ ﺃﻧﺎ ﺣﺴﻴﺖ ﺍﻥ ﻗﻠﺒﻲ ﺩﻩ ﻋﻤﺎﻝ ﻳﺮﻓﺮﻑ ﺑﺠﻨﺤﺎﺗﻪ .. ﺭﻏﻢ ﺍﻧﻰ ﻣﺶ ﻛﺪﺓ ﺧﺎﻟﺺ .. ﻳﻌﻨﻲ ﺑﺤﺲ ﺍﻧﻰ ﺭﺍﻛﺰ ﻭﻣﺶ ﺧﻔﻴﻒ .. ﺑﺲ ﺣﺴﻴﺖ ﺍﻣﺒﺎﺭﺡ ﺍﻧﻰ ﺃﺧﻒ ﻣﻦ ﺍﻟﺮﻳﺸﺔ
ﺃﻃﻠﻘﺖ ﺿﺤﻜﺔ ﻋﺎﻟﻴﺔ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﻓﻴﻨﻚ ﻳﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺗﺴﻤﻌﻰ ﺍﻟﻜﻠﻤﺘﻴﻦ ﺩﻭﻝ ﻋﺸﺎﻥ ﺗﻌﺮﻓﻰ ﺗﺄﺛﻴﺮﻙ ﻓﻰ ﺃﺧﻮﻳﺎ
- ﻫﻰ ﻋﻠﻰ ﻓﻜﺮﺓ ﺑﻨﺖ ﺣﻼﻝ ﺃﻭﻯ .. ﻭﺃﻛﺘﺮ ﺣﺎﺟﺔ ﻋﺠﺒﺎﻧﻰ ﻓﻴﻬﺎ ﺣﻴﺎﺋﻬﺎ .. ﻣﺘﺘﺼﻮﺭﻳﺶ ﺍﻟﺼﻔﺔ ﺩﻯ ﻟﻤﺎ ﺑﺘﻜﻮﻥ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﻨﺖ ﺑﺘﺨﻠﻴﻬﺎ ﺟﻤﻴﻠﺔ ﻓﻰ ﻋﻴﻦ ﺍﻟﺮﺍﺟﻞ ﺍﺯﺍﻯ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻫﻰ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﺴﻌﺎﺩﺓ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺭﺑﻨﺎ ﻳﺒﺎﺭﻛﻠﻜﻮﺍ ﻓﻰ ﺑﻌﺾ .. ﺍﻧﺘﻮﺍ ﺍﻻﺗﻨﻴﻦ ﻃﻴﺒﻴﻦ ﻭﺗﺴﺘﺎﻫﻠﻮﺍ ﻛﻞ ﺧﻴر
ﺗﻮﺟﻬﺖ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﻌﺪﻣﺎ ﺃﺧﺬﺕ ﻧﻔﺴﺎً ﻋﻤﻴﻘﺎً .. ﺣﺎﻭﻟﺖ ﺃﻻ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺖ ﻳﺎ ﺃﺳﺘﺎﺫ " ﻋﻠﻰ " ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺍﻣﻀﺔ ﺣﻀﺮﺗﻚ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻄﻠﺐ ﺩﻩ
ﺍﻟﺘﻔﺖ " ﻋﻠﻰ " ﺍﻟﻴﻬﺎ .. ﻭﺗﻨﺎﻭﻝ ﺍﻟﻤﻠﻒ ﻣﻦ ﻳﺪﻫﺎ .. ﻗﺮﺃﻩ ﺑﺪﻗﺔ ﺛﻢ ﺯﻳﻠﻪ ﺑﺘﻮﻗﻴﻌﻪ .. ﺍﺳﺘﻌﺎﺩﺕ ﻣﻨﻪ ﺍﻟﻤﻠﻒ ﻭﻫﻤﺖ ﺑﺎﻹﻧﺼﺮﺍﻑ .. ﺑﺎﻏﺘﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺁﻧﺴﺔ " ﺃﺳﻤﺎﺀ "
ﺗﻮﻗﻔﺖ ﺩﻭﻥ ﺃﻥ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ .. ﺑﺪﺍ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺘﻮﺗﺮ ﻭﺍﻹﺿﻄﺮﺍﺏ .. ﻗﺎﻝ :
- ﺃﻧﺎ ﺁﺳﻒ .. ﺍﻧﺎ ﻣﻜﻨﺶ ﻗﺼﺪﻯ ﺍﻧﻰ ﺃﺟﺮﺣﻚ ﺑﻜﻼﻣﻰ
ﻇﻬﺮ ﺍﻟﺤﺰﻥ ﻓﻰ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﻟﻜﻨﻬﺎ ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺼﻌﻮﺑﺔ :
- ﻋﺎﺩﻯ ﻣﺤﺼﻠﺶ ﺣﺎﺟﺔ
ﻫﻤﺖ ﺑﺎﻹﻧﺼﺮﺍﻑ ﻟﻜﻨﻪ ﺃﻭﻗﻔﻬﺎ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ ﻭﻗﺎﻝ
- ﺍﻧﺎ ﻛﻞ ﺍﻟﻠﻰ ﻛﺎﻥ ﻗﺼﺪﻯ ﺃﻗﻮﻟﻪ ﺍﻥ ﺻﺤﺎﺑﻚ ﺃﻛﻴﺪ ﺍﺗﻜﻠﻤﻮﺍ ﻣﻌﺎﻛﻰ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﺍﻟﻠﻰ ﻛﻨﺎ ﺑﻨﺘﻜﻠﻢ ﻓﻴﻪ ﻭﻗﺘﻬﺎ .. ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺶ ﻣﺤﺘﺎﺟﺔ ﺗﺴﻤﻌﻰ ﺃﻛﺘﺮ ﻣﻦ ﺍﻟﻠﻰ ﺳﻤﻌﺘﻴﻪ ﻋﺸﺎﻥ ﺗﻨﻔﺬﻯ ﻭﺗﺨﺘﺎﺭﻯ ﺻﺢ
ﺃﻃﺮﻗﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﻗﻠﻴﻼً ﺛﻢ ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺄﻟﻢ :
- ﺃﻧﺎ ﻟﻸﺳﻒ ﻏﻴﺮﻫﻢ .. ﻣﻜﻨﺶ ﻟﻴﺎ ﺃﺏ ﻭﺃﻡ ﻳﻘﻮﻟﻮﻟﻰ ﺍﻟﺼﺢ ﻣﻦ ﺍﻟﻐﻠﻂ .. ﻛﺎﻧﻮﺍ ﻣﺪﻳﻨﻰ ﺣﺮﻳﺔ ﻓﻰ ﺣﺎﺟﺎﺕ ﻛﺘﻴﺮ ﻣﻨﻬﺎ ﻟﺒﺴﻰ .. ﺻﻌﺐ ﺃﻭﻯ ﺍﻥ ﺣﺪ ﻋﺎﺵ ﻛﺪﺓ ﺗﻴﺠﻰ ﻓﺠﺄﺓ ﻭﺗﻘﻮﻟﻪ ﺍﻧﺖ ﻏﻠﻂ ﻭﺍﻥ ﺍﻟﺼﺢ ﻛﺬﺍ .. ﻏﺼﺐ ﻋﻨﻰ ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺃﺗﻘﺒﻞ ﺩﻩ
ﺗﻨﻬﺪ " ﻋﻠﻰ " ﺛﻢ ﻗﺎﻝ ﻭﻫﻮ ﻳﻨﻈﺮ ﺃﻣﺎﻣﻪ :
- ﻣﺶ ﺻﻌﺐ ﻟﻮ ﺍﻻﻧﺴﺎﻥ ﺩﻩ ﻋﺮﻑ ﺍﻥ ﺭﺑﻨﺎ ﻫﻮ ﺍﻟﻠﻰ ﺃﻣﺮﻩ ﺑﻜﺪﻩ .. ﺭﺑﻨﺎ ﻫﻮ ﺍﻟﻠﻰ ﻗﺎﻝ ﺍﻥ ﺩﻩ ﺻﺢ .. ﻭﺍﻥ ﺩﻩ ﻏﻠﻂ .. ﻭﻋﻠﻰ ﻓﻜﺮﺓ ﻃﺎﻟﻤﺎ ﺍﻻﻧﺴﺎﻥ ﺩﻩ ﻣﻜﻨﺶ ﻳﻌﺮﻑ ﺍﻟﺼﺢ ﻣﻦ ﺍﻟﻐﻠﻂ ﻭﻣﺤﺪﺵ ﻧﺒﻬﻪ ﺩﻩ ﻳﻌﺬﺭ ﻟﺠﻬﻠﻪ .. ﻭﺭﺑﻨﺎ ﻳﻐﻔﺮﻟﻪ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﻓﺎﺕ ﻣﻦ ﺣﻴﺎﺗﻪ .. ﻟﻜﻦ ﻃﺎﻟﻤﺎ ﻋﺮﻑ .. ﻳﺒﺄﻩ ﻛﺪﺓ ﺃﻗﻴﻤﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺤﺠﺔ .. ﻭﻳﺒﺘﺪﻯ ﻳﺘﺤﺎﺳﺐ .. ﺃﻳﻮﺓ ﻛﺎﻥ ﺟﺎﻫﻞ .. ﺑﺲ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﻣﻌﺪﺵ ﺟﺎﻫﻞ .. ﻭﻋﺮﻑ ﺍﻟﺼﺢ ﻣﻦ ﺍﻟﻐﻠﻂ .. ﻣﻴﻨﻔﻌﺶ ﻳﻔﻀﻞ ﻣﺴﺘﻤﺮ ﻓﻰ ﺍﻟﻐﻠﻂ ﻭﻳﻘﻮﻝ ﺃﺻﻠﻰ ﻣﻜﻨﺘﺶ ﺃﻋﺮﻑ .. ﻷ ﺍﻧﺖ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﻋﺮﻓﺖ ﻳﺒﻘﻰ ﺗﻠﺘﺰﻡ ﺑﻜﻼﻡ ﺭﺑﻨﺎ ﻭﺗﻨﻔﺬ
ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺮﺍﺣﺔ ﻏﺮﻳﺒﺔ ﻭﻫﻰ ﺗﺘﺤﺪﺙ ﺍﻟﻴﻪ .. ﻗﺎﻟﺖ ﻭﻫﻰ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ :
- ﺑﺲ ﺃﻧﺎ ﺃﺣﺴﻦ ﻣﻦ ﺑﻨﺎﺕ ﻛﺘﻴﺮ .. ﺣﺘﻰ ﻟﻮ ﻟﺒﺴﻰ ﺿﻴﻖ .. ﺑﺲ ﺃﻧﺎ ﻣﺤﺘﺮﻣﺔ ﻓﻰ ﺗﻌﺎﻣﻼﺗﻰ ﻭﻣﺶ ﺑﺴﻤﺢ ﻟﺤﺪ ﺍﻧﻪ ﻳﺘﺠﺎﻭﺯ ﻣﻌﺎﻳﺎ .. ﺍﻧﺖ ﻣﻦ ﺳﺎﻋﺔ ﻣﺎ ﺍﻧﺎ ﺍﺷﺘﻐﻠﺖ ﻫﻨﺎ ﺳﻤﻌﺖ ﻋﻨﻰ ﻛﻠﻤﺔ ﻭﺣﺸﺔ ﺃﻭ ﺷﻮﻓﺖ ﻣﻨﻰ ﺣﺎﺟﺔ ﻭﺣﺸﺔ ؟
ﻗﺎﻝ " ﻋﻠﻰ " ﺑﻬﺪﻭﺀ :
- ﻷ ﻣﺸﻔﺘﺶ ﻣﻨﻚ ﺣﺎﺟﺔ ﻭﺣﺸﺔ ﻭﻻ ﺳﻤﻌﺖ ﻋﻨﻚ ﺣﺎﺟﺔ ﻭﺣﺸﺔ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﺤﻤﺎﺱ :
- ﺭﺑﻨﺎ ﺭﺏ ﻗﻠﻮﺏ .. ﻳﻌﻨﻲ ﻫﻮ ﻣﻄﻠﻊ ﻋﻠﻰ ﺗﺼﺮﻓﺎﺗﻰ ﻭﻋﻠﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﻓﻰ ﻗﻠﺒﻰ .. ﻭﺩﻩ ﺃﻫﻢ ﻛﺘﻴﺮ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﻈﺎﻫﺮ .. ﺃﻫﻢ ﻛﺘﻴﺮ ﻣﻦ ﺍﻧﻰ ﺃﻟﺒﺲ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺑﺲ ﺃﺑﻘﻰ ﺑﻨﺖ ﻣﺶ ﻛﻮﻳﺴﺔ ﻭﺃﺗﻌﺎﻣﻞ ﻣﻊ ﺍﻟﺸﺒﺎﺏ ﺑﻄﺮﻳﻘﺔ ﻭﺣﺸﺔ .. ﻓﻰ ﺑﻨﺎﺕ ﻛﺘﻴﺮ ﺃﻭﻯ ﻣﺤﺘﺮﻣﺔ ﺃﻭﻯ ﻓﻰ ﻟﺒﺴﻬﺎ ﺑﺲ ﻣﺶ ﻣﺤﺘﺮﻣﺔ ﻓﻰ ﺗﺼﺮﻓﺎﺗﻬﺎ
ﺻﻤﺖ " ﻋﻠﻰ " ﻟﻠﺤﻈﺎﺕ ﺛﻢ ﻗﺎﻝ :
- ﻭﺍﻧﺘﻰ ﻟﻴﻪ ﺗﺒﺼﻰ ﻟﻠﻰ ﻣﺤﺘﺮﻣﺔ ﻓﻰ ﻟﺒﺴﻬﺎ ﻭﻣﺶ ﻣﺤﺘﺮﻣﺔ ﻓﻰ ﺗﺼﺮﻓﺎﺗﻬﺎ ! .. ﻣﺎ ﺗﺒﺼﻰ ﻟﻠﻰ ﻣﺤﺘﺮﻣﺔ ﻓﻰ ﺍﻻﺗﻨﻴﻦ .. ﻻﺯﻡ ﺍﻟﻮﺍﺣﺪ ﻳﺒﺺ ﻟﻠﻰ ﺃﻋﻠﻰ ﻣﻨﻪ ﻣﺶ ﺍﻟﻠﻰ ﺃﻗﻞ ﻣﻨﻪ .. ﺍﻟﻠﻰ ﺑﻴﺒﺺ ﻟﻠﻰ ﺃﻗﻞ ﻣﻨﻪ ﻭﻳﻘﻮﻝ ﺃﻧﺎ ﺃﺣﺴﻦ ﺩﻩ ﻳﺒﻔﻀﻞ ﻃﻮﻝ ﻋﻤﺮﻩ ﺗﺤﺖ ﻭﻣﺒﻴﻄﻠﻌﺶ ﺃﺑﺪﺍً ﻭﻻ ﺑﻴﺘﻘﺪﻡ .. ﻟﻜﻦ ﺍﻟﻠﻰ ﺑﻴﺒﺺ ﻟﻠﻰ ﺃﻋﻠﻰ ﻣﻨﻪ ﺑﻴﺤﺐ ﻳﻘﻠﺪﻩ ﻭﺑﻴﺤﺐ ﻳﻮﺻﻠﻪ ﻭﺃﻛﻴﺪ ﻫﻴﻮﺻﻠﻪ .. ﻭﺑﻌﺪﻳﻦ ﺃﻳﻮﺓ ﺭﺑﻨﺎ ﻋﺎﺭﻑ ﺍﻟﻰ ﻓﻰ ﻗﻠﺒﻚ ﻭﻣﻄﻠﻊ ﻋﻠﻴﻪ ﻣﺨﺘﻠﻔﻨﺎﺱ ﻓﻰ ﺩﻯ .. ﺑﺲ ﺑﺮﺩﻩ ﺭﺑﺎ ﺃﻣﺮﻙ ﺑﺤﺎﺟﺎﺕ ﻻﺯﻡ ﺗﻨﻔﺬﻳﻬﺎ .. ﻳﻌﻨﻲ ﻳﻤﻨﻔﻌﺶ ﻣﺘﺒﻘﻴﺶ ﺑﺘﺼﻠﻰ ﻭﻗﺘﻮﻟﻰ ﺭﺑﺎ ﺭﺏ ﻗﻠﻮﺏ ﺭﺑﻨﺎ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺎﻟﻠﻰ ﻓﻰ ﻗﻠﺒﻰ ﻭﺍﻧﻰ ﺑﻨﺖ ﻛﻮﻳﺴﺔ .. ﻃﻴﺐ ﻣﺎ ﺗﺼﻠﻰ .. ﻣﺶ ﻫﻮ ﺃﻣﺮﻙ ﺗﺼﻠﻰ . . ﺻﻠﻰ .. ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﻣﻨﻌﻚ .. ﻟﻮ ﺍﻧﺘﻰ ﻓﻌﻼً ﻛﻮﻳﺔﺱ ﻭﻣﺴﻠﻤﺔ ﺃﻣﺮﻙ ﻟﻠﻪ ﻭﻣﺴﺘﺴﻠﻤﻪ ﻟﻠﻪ ﻭﻷﻭﺍﻣﺮﺓ ﻭﻟﻨﻮﺍﻫﻴﻪ .. ﻫﺘﺼﻠﻰ ﻷﻧﻪ ﺃﻣﺮﻙ ﺗﺼﻠﻰ .. ﺍﻫﻮ ﺭﺑﺎ ﺃﻣﺮﻙ ﺗﺘﺤﺠﺒﻰ .. ﻭﺑﻤﻮﺍﺻﻔﺎﺕ ﻣﻌﻴﻨﺔ .. ﻣﻴﻨﻔﻌﺶ ﺗﺘﺤﺠﺒﻰ ﻋﻠﻰ ﻣﺰﺍﺟﻚ ﺃﻭ ﺑﺎﻟﻄﺮﻳﻘﺔ ﺍﻟﻠﻰ ﺍﻧﺘﻰ ﺷﺎﻳﻔﺎﻫﺎ ﺻﺢ .. ﻻﺯﻡ ﺗﺘﺤﺠﺒﻰ ﺑﺎﻟﻄﺮﻳﻘﺔ ﺍﻟﻠﻰ ﻫﻮ ﺷﺎﻳﻔﻬﺎ .. ﻭﺍﻟﻠﻰ ﻫﻮ ﻋﺎﻳﺰﻫﺎ .. ﻭﺍﻟﻠﻰ ﻫﻮ ﺃﻣﺮﻙ ﺑﻴﻬﺎ
ﺻﻤﺘﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺗﺤﺎﻭﻝ ﺍﺳﺘﻴﻌﺎﺏ ﻛﻠﻤﺎﺗﻪ ﻭﺗﻤﺮﻳﺮﻫﺎ ﻋﻠﻰ ﻋﻘﻠﻬﺎ ﻭﻗﻠﺒﻬﺎ .. ﺳﺄﻟﺘﻪ ﺑﺨﻔﻮﺕ :
- ﻭﺍﻳﻪ ﻫﻰ ﺍﻟﻄﺮﻳﻘﺔ ﺩﻯ
ﻗﺎﻝ " ﻋﻠﻰ " ﺑﺤﻤﺎﺱ :
- ﺃﻭﻻ ﻣﻴﻜﻨﺶ ﺿﻴﻒ ﻳﻜﻮﻥ ﻭﺍﺳﻊ .. ﺛﺎﻧﻴﺎً ﻣﻴﻜﻨﺶ ﺷﻔﺎﻑ ﻭﻳﺒﻴﻦ ﺍﻟﺠﺴﻢ .. ﺛﺎﻟﺜﺎً .. ﻣﻴﻜﻨﺶ ﻣﺒﺮﻓﻦ ﺑﺒﺮﻓﺎﻥ ﺃﻭ ﺑﺨﻮﺭ ﺃﻭ ﺃﻯ ﺣﺎﺟﺔ ﻳﻘﺪﺭ ﺍﻟﻠﻰ ﻭﺍﻗﻒ ﺟﻤﺒﻚ ﻳﺸﻤﻬﺎ .. ﺭﺍﺑﻌﺎً ﻣﻴﻜﻨﺶ ﻣﻠﻔﺖ .. ﺧﺎﻣﺴﺎً ﻣﻴﻜﻨﺶ ﺷﺒﻪ ﻟﺒﺲ ﺍﻟﻜﺎﻓﺮﺍﺕ .. ﺳﺎﺩﺳﺎً ﻣﻴﻜﻨﺶ ﺷﺒﻪ ﻟﺒﺲ ﺍﻟﺮﺟﺎﻝ .. ﺳﺎﺑﻌﺎً ﻣﻴﻜﻨﺶ ﺛﻮﺏ ﺷﻬﺮﺓ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﺈﺳﺘﻐﺮﺍﺏ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﻣﻌﻠﺶ ﻳﻌﻨﻰ ﺍﻳﻪ ﻣﻴﻜﻨﺶ ﺛﻮﺏ ﺷﻬﺮﺓ ﺩﻯ .. ﻣﺶ ﻓﺎﻫﻤﺔ
ﻗﺎﻝ " ﻋﻠﻰ " ﺑﻬﺪﻭﺀ ﺷﺎﺭﺣﺎً :
- ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺘﻜﻨﻴﺶ ﻟﺒﺴﺎﻩ ﻋﺸﺎﻥ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﺗﺸﺎﻭﺭ ﻋﻠﻴﻜﻲ ﻭﺍﻧﺘﻰ ﻣﺎﺷﻴﺔ ﻓﻰ ﺍﻟﺸﺎﺭﻉ .. ﺍﻟﺮﺳﻮﻝ ﻧﻬﺎﻧﺎ ﻋﻦ ﺍﻟﻠﺒﺲ ﺍﻟﻤﺰﻳﻦ ﺃﻭﻯ ﺍﻟﻔﺨﻢ ﺃﻭﻯ ﺍﻟﻠﻰ ﺍﻟﻮﺍﺣﺪ ﺑﻴﻠﺒﺴﻪ ﻋﺸﺎﻥ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﺗﺸﺎﻭﺭ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﻫﻮ ﻣﺎﺷﻰ ﻓﻰ ﺍﻟﺸﺎﺭﻉ ﻭﺩﻩ ﺑﻴﺒﺄﻩ ﺧﻴﻼﺀ ﻣﺎﺷﻰ ﻳﻌﻨﻲ ﻳﻘﻮﻝ ﻳﺎ ﺃﺭﺽ ﺍﺗﻬﺪﻯ ﻣﺎ ﻋﻠﻴﻴﻚ ﺃﺩﻯ .. ﻭﺑﺮﺩﻩ ﻧﻬﺎﻧﺎ ﻋﻦ ﺍﻟﻠﺒﺲ ﺍﻟﺮﺙ ﺃﻭﻯ ﺍﻟﻤﺒﻬﺪﻝ ﺃﻭﻯ ﺍﻟﻠﻰ ﺍﻟﻮﺍﺣﺪ ﻳﻠﺒﺴﻪ ﻋﺸﺎﻥ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﺗﺸﺎﻭﺭ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺗﻘﻮﻝ ﺩﻩ ﺍﻟﺮﺍﺟﻞ ﺩﻩ ﺯﺍﻫﺪ ﻭﻋﺎﺑﺪ .. ﻳﻌﻨﻲ ﺍﻟﺮﺟﺎﻝ ﻭﺍﻟﻨﺴﺎﺀ ﻣﺤﺮﻡ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﻟﺒﺲ ﺍﻟﺸﻬﺮﺓ .. ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺘﻠﺒﺴﻴﺶ ﺣﺎﺟﺔ ﻣﻠﻔﺘﻪ ﻋﺸﺎﻥ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﺗﺸﺎﻭﺭ ﻋﻠﻴﻜﻲ ﻭﺗﻌﺮﻓﻚ
ﺗﻤﺘﻤﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﻳﻮﺓ ﻓﻬﻤﺖ
ﻗﺎﻝ ﻭﻫﻮ ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺳﺎﻋﺘﻪ :
- ﺑﻌﺪ ﺍﺫﻧﻚ ﻋﺸﺎﻥ ﺃﻟﺤﻖ ﺍﻟﺼﻼﺓ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺨﻔﻮﺕ :
- ﺍﺗﻔﻀﻞ
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ ﻟﺘﺘﺎﺑﻌﻪ ﺑﻨﻈﺮﺍﺗﻬﺎ ﺃﺛﻨﺎﺀ ﻣﻐﺎﺩﺭﺗﻪ .. ﻧﻌﻢ ﺗﻌﻠﻢ ﺑﺄﻧﻪ ﻟﻦ ﻳﻔﻜﺮ ﻓﻴﻬﺎ ﻳﻮﻣﺎً .. ﻭﺃﻧﻬﺎ ﺑﺎﻟﺘﺄﻛﻴﺪ ﻟﻴﺴﺖ ﺍﻟﻔﺘﺎﺓ ﺍﻟﺘﻰ ﺳﻴﺨﺘﺎﺭﻫﺎ ﺯﻭﺟﺔ ﻭﺣﺒﻴﺒﺔ .. ﻭﺃﻧﻬﺎ ﺑﺎﻟﻨﺴﺒﺔ ﻟﻪ ﻓﺘﺎﺓ ﻣﺘﺒﺮﺟﺔ .. ﻭﺃﻧﻪ ﻟﻴﺲ ﻛﺄﻯ ﺭﺟﻞ ﻗﺎﺑﻠﺘﻪ ﻓﻰ ﺣﻴﺎﺗﻬﺎ .. ﻭﻋﻠﻰ ﺍﻟﺮﻏﻢ ﻣﻦ ﺫﻟﻚ .. ﺧﻔﻖ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﺑﻘﻮﺓ ﻭﻧﻌﻮﻣﺔ .. ﻭﺣــﺐ .. ﻭﻫﻰ ﺗﺘﺘﺎﺑﻌﻪ ﺑﻌﻴﻨﻴﻬﺎ !
ﺗﻮﺍﻓﺪ ﺍﻟﺮﺟﺎﻝ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﻋﻠﻰ ﻣﺴﺠﺪ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﺍﻟﺬﻯ ﺟﻬﺰﻩ " ﻛﺮﻳﻢ " ﺑﻜﻞ ﻣﺎ ﻳﻠﺰﻡ .. ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﺁﺩﻡ " ﺍﻟﺠﺎﻟﺲ ﻋﻠﻰ ﺍﻷﺭﺽ ﻓﻰ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺑﺪﺀ ﺍﻟﺨﻄﺒﺔ ﻭﻫﻮ ﻳﻤﻴﻞ ﻋﻠﻰ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﺎ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ .. ﺣﻠﻮﺓ ﺃﻭﻯ ﻓﻜﺮﺓ ﺍﻟﻤﺴﺠﺪ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ .. ﻋﺸﺎﻥ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﻣﺘﻜﺴﻠﺶ ﺗﻄﻠﻊ ﺑﺮﻩ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﻳﺪﻭﺭﻭﺍ ﻋﻠﻰ ﻣﺴﺠﺪ ﻳﺼﻠﻮﺍ ﻓﻴﻪ .. ﺃﻫﻮ ﻛﺪﻩ ﻣﻔﻴﺶ ﺭﺍﺟﻞ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﻟﻪ ﺣﺠﻪ ..
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻭﻫﻮ ﻳﺘﺄﻡ ﺍﻟﻤﺴﺠﺪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻓﻌﻼً ﻓﻜﺮﺓ ﺣﻠﻮﺓ ﺃﻭﻯ
ﺛﻢ ﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻟﻰ " ﺁﺩﻡ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﻮﺍﺣﺪ ﺣﺎﺳﺲ ﺑﺮﺍﺣﺔ ﻛﺒﻴﺮﺓ ﻫﻨﺎ .. ﻏﻴﺮ ﻣﺎ ﻛﻨﺎ ﺑﻨﺤﺲ ﻓﻰ ﻗﺮﻳﺔ ﺍﻟﻨﺤﺲ " ﺷﻜﺮﻯ " .. ﺃﻋﻮﺫ ﺑﺎﻟﻠﻪ ﺍﻟﻮﺍﺣﺪ ﻫﻨﺎﻙ ﻛﺎﻥ ﺑﻴﺒﻘﻰ ﻗﻠﺒﻪ ﻣﻘﺒﻮﺽ ﻋﻠﻰ ﻃﻮﻝ .. ﻟﻜﻦ ﻫﻨﺎ ﺳﺒﺤﺎﻥ ﺍﻟﻠﻪ ﻛﻔﺎﺑﻪ ﺍﻥ ﺍﻟﻮﺍﺣﺪ ﺿﻤﻴﺮﻩ ﻣﺮﺗﺎﺡ
ﺍﺑﺘﻢ " ﺁﺩﻡ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺩﻩ ﻏﻴﺮ ﻣﻌﺪﻻﺕ ﺍﻟﺸﻐﻞ ﻫﻨﺎ .. ﺃﻧﺎ ﺻﻌﻘﺖ ﻣﻦ ﺍﻷﺭﻗﺎﻡ
ﻗﺎﻝ " ﺯﻳﺎﺩ " ﺑﻤﺮﺡ :
- ﻗﺎﻝ ﺍﺣﻨﺎ ﺍﻟﻠﻰ ﻛﻨﺎ ﻓﺎﻛﺮﻳﻦ ﺍﻥ ﻗﺮﻳﺔ " ﺷﻜﺮﻯ " ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺍﻗﺒﺎﻝ .. ﻟﻮ ﺟﻪ ﺷﺎﻑ ﻣﻌﺪﻻﺕ ﺍﻟﺤﺠﺰ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﻫﻨﺎ ﻫﻴﻘﻔﻞ ﻗﺮﻳﺘﻪ ﻭﻳﻌﺪ ﻓﻰ ﺑﻴﺘﻬﻢ
ﺳﺎﺩ ﺍﻟﻬﺪﻭﺀ ﻓﺠﺄﺓ ﻋﻨﺪﻣﺎ ﺍﻋﺘﻠﻰ ﺍﻹﻣﺎﻡ ﺍﻟﻤﻨﺒﺮ .. ﻧﻈﺮ " ﺁﺩﻡ " ﻭ " ﺯﻳﺎﺩ " ﺍﻟﻰ ﺑﻌﻀﻬﻤﺎ ﻓﻰ ﺩﻫﺸﺔ .. ﻓﻠﻢ ﻳﻜﻦ ﺍﻹﻣﺎﻡ ﺳﻮﻯ .. " ﻛﺮﻳﻢ " .. ﺃﻟﻘﻰ ﻧﻈﺮﺓ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻮﺟﻮﺩﻳﻦ ﻭﺗﻼﻗﺖ ﺃﻧﻈﺎﺭﻩ ﺑﺄﻧﻈﺎﺭ " ﺁﺩﻡ " ﻭ " ﺯﻳﺎﺩ " .. ﺛــﻢ .. ﺑﺪﺃ ﺧﻄﺒﺘﻪ :
- ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﺣﻤﺪﺍً ﻛﺜﻴﺮﺍً ﻣﺒﺎﺭﻛﺎً ﻓﻴﻪ، ﻛﻤﺎ ﻳﺤﺐ ﺭﺑﻨﺎ ﻭﻳﺮﺿﻰ، ﻭﺃﺷﻬﺪ ﺃﻥ ﻻ ﺇﻟﻪ ﺇﻻ ﺍﻟﻠﻪ ﻭﺣﺪﻩ ﻻ ﺷﺮﻳﻚ ﻟﻪ، ﻭﺃﺷﻬﺪ ﺃﻥ ﺳﻴﺪﻧﺎ ﻣﺤﻤﺪﺍً ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﻭﺭﺳﻮﻟﻪ، ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻭﺑﺎﺭﻙ ﻋﻠﻴﻪ، ﻭﻋﻠﻰ ﺁﻟﻪ ﻭﺃﺻﺤﺎﺑﻪ .
ﺃﻣﺎ ﺑﻌﺪ : ﻳﻘﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﺰ ﻭﺟﻞ " ﻭَﺗُﻮﺑُﻮﺍ ﺇِﻟَﻰ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﺟَﻤِﻴﻌًﺎ ﺃَﻳُّﻪَ ﺍﻟْﻤُﺆْﻣِﻨُﻮﻥَ ﻟَﻌَﻠَّﻜُﻢْ ﺗُﻔْﻠِﺤُﻮﻥَ " .. ﻓﻤﻦ ﺭﺣﻤﺔ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﺰ ﻭﺟﻞ ﺑﻌﺒﺎﺩﻩ ﺃﻥ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﺘﻮﺑﺔ ﻣﻔﺘﻮﺡ ﻓﻰ ﻛﻞ ﺯﻣﺎﻥ ﻭﻣﻜﺎﻥ ﺣﺘﻰ ﺗﺸﺮﻕ ﺍﻟﺸﻤﺲ ﻣﻦ ﻣﻐﺮﺑﻬﺎ .. ﺭﺧﺼﺔ ﻟﻜﻞ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭﻗﻊ ﻓﻰ ﻣﻌﺼﻴﺔ ﺃﻭ ﺫﻧﺐ ﺻﻐﻴﺮﺍً ﻛﺎﻥ ﺃﻡ ﻛﺒﻴﺮﺍً .. ﻳﺴﺘﻄﻴﻊ ﺑﺘﻠﻚ ﺍﻟﺮﺧﺼﺔ ﺃﻥ ﻳﺘﻮﺏ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﺰ ﻭﺟﻞ ﻓﻴﻐﻔﺮ ﻟﻪ ﺫﻧﺒﻪ ﻭﻳﻤﺤﻴﻪ ﺗﻤﺎﻣﺎً ﻣﻦ ﺻﺤﻴﻔﺔ ﺃﻋﻤﺎﻟﻪ ﻛﺄﻧﻪ ﻟﻢ ﻳﻔﻌﻠﻪ ﻓﻰ ﺣﻴﺎﺗﻪ ﻗﻂ .. ﻓﻠﻨﺘﺤﺪﺙ ﻋﻦ ﺃﻧﻮﺍﻉ ﺍﻟﺒﺸﺮ ﻭﺃﻧﻔﺴﻬﻢ .. ﻫﻨﺎﻙ ﺷﺨﺺ ﻳﻤﻠﻚ ﺑﻴﻦ ﺟﻨﺒﺎﺗﻪ ﻧﻔﺲ ﺃﻣﺎﺭﺓ ﺑﺎﻟﺴﻮﺀ .. ﻭﺻﺎﺣﺐ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻨﻔﺲ ﻭﺍﻟﻌﻴﺎﺫ ﺑﺎﻟﻠﻪ ﻳﻘﺒﻞ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻌﺼﻴﺔ ﻭﻳﻤﻴﻞ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺩﺍﺋﻤﺎً ﺩﻭﻥ ﺃﺩﻧﻰ ﺷﻌﻮﺭ ﺑﺎﻟﺬﻧﺐ .. ﻳﻘﺘﺮﻑ ﺍﻟﻤﻌﺼﻴﺔ ﺳﺮﺍً ﻭﺟﻬﺎﺭﺍً ﻟﻴﻼً ﻭﻧﻬﺎﺭﺍً .. ﺩﻭﻥ ﺍﻥ ﻳﻄﺮﻑ ﻟﻪ ﺟﻔﻦ .. ﻭﻧﺴﻰ ﺍﻟﻤﻠﻚ ﺍﻟﻤﻄﻠﻊ ﻋﻠﻴﻪ ﻣﻦ ﻓﻮﻕ ﺳﺒﻊ ﺳﻤﺎﻭﺍﺕ .. ﻭﻫﺬﻩ ﺍﻟﻨﻔﺲ ﺍﺳﺘﺤﻮﺫ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺍﻟﺸﻴﻄﺎﻥ ﺗﻤﺎﻣﺎً ﻓﺴﺎﺭ ﻳﺤﺮﻛﻬﺎ ﻛﻴﻒ ﻳﺸﺎﺀ .. ﻭﻫﻰ ﻣﺄﻭﻯ ﻟﻠﺸﺮ ﻓﻰ ﺟﺴﻢ ﺍﻹﻧﺴﺎﻥ .. ﻭﻣﻨﺒﻊ ﻟﻠﺸﺮ .. ﻭﺍﺫﺍ ﻗﻴﻞ ﻟﻪ ﻟﻤﺎﺫﺍ ﺗﻔﻌﻞ ﺫﻟﻚ ﻳﺎ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ .. ﺗﻌﻠﻞ ﺑﻌﻠﻞ ﻭﺍﻫﻴﺔ ﻭﻳﻀﻊ ﺃﺧﻄﺎﺋﻪ ﻋﻠﻰ ﺷﻤﺎﻋﺔ " ﺇﺫَﺍ ﻓَﻌَﻠُﻮﺍ ﻓَﺎﺣِﺸَﺔً ﻗَﺎﻟُﻮﺍ ﻭَﺟَﺪْﻧَﺎ ﻋَﻠَﻴْﻬَﺎ ﺁﺑَﺎﺀَﻧَﺎ "
ﻛﺎﻥ " ﺁﺩﻡ " ﻳﺴﺘﻤﻊ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺨﻄﺒﺔ ﺩﻭﻥ ﺃﻥ ﻳﺮﻑ ﻟﻪ ﺟﻔﻦ .. ﺗﻌﻠﻘﺖ ﻋﻴﻨﺎﻩ ﺑﻜﺮﻳﻢ ﻭﺗﻌﻠﻘﺖ ﺃﺫﻧﻴﻪ ﺑﻜﻠﻤﺎﺗﻪ .. ﺃﻛﻤﻞ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻟﻨﻮﻉ ﺍﻟﺘﺎﻧﻰ ﻫﻰ ﺍﻟﻨﻔﺲ ﺍﻟﻠﻮﺍﻣﺔ .. ﻭﺍﻟﺘﻰ ﺃﻗﺴﻢ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻬﺎ ﻓﻰ ﺳﻮﺭﺓ ﺍﻟﻘﻴﺎﻣﺔ " ﻻ ﺃُﻗْﺴِﻢُ ﺑِﻴَﻮْﻡِ ﺍﻟْﻘِﻴَﺎﻣَﺔِ * ﻭَﻻ ﺃُﻗْﺴِﻢُ ﺑِﺎﻟﻨَّﻔْﺲِ ﺍﻟﻠَّﻮَّﺍﻣَﺔِ " .. ﻭﻫﻰ ﻧﻔﺲ ﻓﻰ ﺻﺮﺍﻉ ﺩﺍﺋﻢ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﺨﻴﺮ ﻭﺍﻟﺸﺮ .. ﺍﺫﺍ ﺍﺭﺗﻜﺐ ﺻﺎﺣﺒﻬﺎ ﺫﻧﺒﺎً .. ﻇﻞ ﻳﻠﻮﻡ ﻧﻔﺴﻪ .. ﻭﻳﺆﻧﺒﻬﺎ .. ﻭﻳﺴﺘﺸﻌﺮ ﺫﻧﺒﻪ ﻭﺗﻘﺼﻴﺮﻩ ﻓﻰ ﺣﻖ ﺍﻟﻠﻪ .. ﻳﺘﺬﻛﺮ ﻳﻮﻡ ﺍﻟﻘﻴﺎﻣﺔ ﻭﺍﻵﺧﺮﺓ ﻓﻴﺘﺤﺴﺮ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺍﻗﺘﺮﻑ ﻣﻦ ﺫﻧﻮﺏ .. ﻭﻳﻨﺪﻡ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﻓﺎﺕ ﻣﻦ ﺣﻴﺎﺗﻪ ..
ﺃﻣﺎ ﺍﻟﻨﻮﻉ ﺍﻟﺜﺎﻟﺚ ﻫﻮ ﺍﻟﻨﻔﺲ ﺍﻟﻤﻄﻤﺌﻨﺔ .. ﻭﻫﻰ ﻣﻨﺒﻊ ﺍﻹﻳﻤﺎﻥ ﻓﻰ ﺻﺎﺣﺒﻬﺎ .. ﻓﻬﻰ ﻧﻔﺲ ﺧﺎﺷﻌﺔ ﻣﺘﻮﻛﻠﺔ ﻋﻠﻰ ﺭﺑﻬﺎ .. ﻭﺍﺛﻘﺔ ﺑﺎﻟﻠﻪ .. ﻣﺤﺒﺔ ﻟﻠﻪ .. ﺧﺎﺿﻌﺔ ﻟﻠﻪ .. ﺗﺸﺘﺎﻕ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻠﻪ .. ﻭﺍﻟﺘﻰ ﻗﺎﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻬﺎ " ﻳَﺎ ﺃَﻳَّﺘُﻬَﺎ ﺍﻟﻨَّﻔْﺲُ ﺍﻟْﻤُﻄْﻤَﺌِﻨَّﺔُ ﺍﺭْﺟِﻌِﻲ ﺇِﻟَﻰ ﺭَﺑِّﻚِ ﺭَﺍﺿِﻴَﺔً ﻣَﺮْﺿِﻴَّﺔً ﻓَﺎﺩْﺧُﻠِﻲ ﻓِﻲ ﻋِﺒَﺎﺩِﻱ ﻭَﺍﺩْﺧُﻠِﻲ ﺟَﻨَّﺘِﻲ " .. ﻓﺄﺳﺄﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺃﻥ ﻳﺮﺯﻗﻨﺎ ﺟﻤﻴﻌﺎً ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻨﻔﺲ ﺍﻟﻤﻄﻤﺄﻧﻪ
ﺍﻧﺘﻬﺖ ﺧﻄﺒﺘﻪ .. ﻭﺃﻗﺎﻡ ﺍﻟﺼﻼﺓ .. ﺑﻌﺪ ﺍﻹﻧﺘﻬﺎﺀ ﻣﻦ ﺍﻟﺼﻼﺓ .. ﺍﻟﺘﻔﺖ " ﺯﻳﺎﺩ " ﺍﻟﻰ " ﺁﺩﻡ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻳﻼ
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﻭﻫﻮ ﻳﺠﻠﺲ ﻣﺴﺘﻨﺪﺍً ﺍﻟﻰ ﺃﺣﺪ ﺍﻟﻌﻮﺍﻣﻴﺪ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺴﺠﺪ :
- ﻻ ﺳﻴﺒﻨﻰ ﺷﻮﻳﺔ
ﺃﻭﻣﺎ " ﺯﻳﺎﺩ " ﺑﺮﺃﺳﻪ ﻭﺧﺮﺝ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﺴﺠﺪ .. ﺃﺳﻨﺪ " ﺁﺩﻡ " ﺭﺃﺳﻪ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻌﻤﻮﺩ ﺧﻠﻔﻪ .. ﻭﺷﺮﺩ ﻭﻫﻮ ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺳﻘﻒ ﺍﻟﻤﺴﺠﺪ .. ﻭﺟﺪ ﻓﺠﺄﺓ ﻳﺪﺍً ﺗﺮﺑﺖ ﻋﻠﻰ ﻛﺘﻔﻪ ﻓﺎﻟﺘﻔﺖ ﻟﻴﺠﺪ ﻭﺟﻪ " ﻛﺮﻳﻢ " ﺍﻟﺒﺎﺵ .. ﺟﻠﺲ ﺑﺠﻮﺍﺭﻩ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻳﻪ ﻳﺎ ﺩﻛﺘﻮﺭ ﻣﺶ ﻫﺘﻤﺸﻰ
ﺃﻭﻣﺄ ﺑﺮﺃﺳﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺷﻮﻳﺔ ﻛﺪﻩ
ﺟﻠﺲ " ﻛﺮﻳﻢ " ﺑﺠﻮﺍﺀﻩ ﻣﻔﺘﺮﺷﺎً ﺍﻷﺭﺽ .. ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺭﺑﻨﺎ ﻛﺒﻴﺮ ﺃﻭﻯ ﻋﻠﻰ ﻓﻜﺮﺓ
ﻟﻤﻌﺖ ﺍﻟﻌﺒﺮﺍﺕ ﻓﻰ ﻋﻴﻨﻲ " ﺁﺩﻡ " ﻭﺃﺧﺬ ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ " ﻛﺮﻳﻢ " ﺻﺎﻣﺘﺎً .. ﻓﺮﺑﺖ ﻋﻠﻰ ﻗﺪﻣﻰ " ﺁﺩﻡ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﺘﺨﻠﻴﺶ ﺍﻟﺸﻴﻄﺎﻥ ﻳﺤﺒﻄﻚ ﻭﻳﻮﻫﻤﻚ ﺍﻥ ﻣﻠﻜﺶ ﺗﻮﺑﺔ .. ﻻﻥ ﺭﺑﻨﺎ ﺍﺳﻤﻪ ﺍﻟﻐﻔﻮﺭ .. ﺑﻴﻐﻔﺮ ﺍﻟﺘﻮﺑﺔ ﻟﻠﻌﺒﺪ ﺍﻟﺘﺎﺋﺐ ﺍﻟﺼﺎﺩﻕ ﻓﻰ ﺗﻮﺑﺘﻪ .. ﺍﻫﻢ ﺣﺎﺟﺔ ﺍﻥ ﺍﻟﺘﻮﺑﺔ ﺗﻜﻮﻥ ﺻﺎﺩﻗﺔ .. ﻣﺲ ﺗﻮﺑﺔ ﺑﺎﻟﻠﺴﺎﻥ ﻓﻘﻂ
ﺃﻭﻣﺄ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺮﺃﺳﻪ .. ﺛﻢ ﻗﺎﻝ ﺑﺈﻫﺘﻤﺎﻡ :
- ﻭﺍﻟﻮﺍﺣﺪ ﻳﻌﺮﻑ ﻣﻨﻴﻦ ﺍﺫﺍ ﻛﺎﻥ ﺭﺑﻨﺎ ﻗﺒﻞ ﺗﻮﺑﺘﻪ ﻭﻻ ﻷ
- ﺍﻷﻫﻢ ﻫﻮ ﺍﻧﻚ ﺗﻄﺒﻖ ﺷﺮﻭﻁ ﺍﻟﺘﻮﺑﺔ ﺻﺢ
ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺈﺳﺘﻐﺮﺍﺏ :
- ﻭﻫﻰ ﺍﻳﻪ ﺷﺮﻭﻁ ﺍﻟﺘﻮﺑﺔ
ﻗﺎﻝ " ﻛﺮﻳﻢ " ﺑﻬﺪﻭﺀ :
- ﺷﺮﻭﻁ ﺍﻟﺘﻮﺑﺔ ﺃﺭﺑﻊ .. ﻻﺯﻡ ﻳﺠﺘﻤﻌﻮﺍ ﻣﻊ ﺑﻌﺾ ﻋﺸﺎﻥ ﺗﺒﻘﻰ ﺗﻮﺑﺔ ﺻﺎﺩﻗﺔ ﻭﺭﺑﻨﺎ ﻳﺘﻘﺒﻠﻬﺎ .. ﺃﻭﻝ ﺣﺎﺟﺔ ﺍﻧﻚ ﺗﻮﺑﺘﻚ ﺗﻜﻮﻥ ﻣﺨﻠﺼﺔ ﻟﻠﻪ .. ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺶ ﺗﺎﺋﺐ ﻋﺸﺎﻥ ﺧﺎﻳﻒ ﻣﻦ ﺍﻟﺸﺮﻃﺔ ﻣﺜﻼ ﺃﻭ ﻋﺸﺎﻥ ﺧﺎﻳﻒ ﻣﻦ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﺃﻭ ﻋﺸﺎﻥ ﺧﺎﻳﻒ ﻣﻦ ﺍﻟﻔﻀﻴﺤﺔ .. ﺃﻭ ﻣﺜﻼ ﺗﺎﻳﺐ ﻣﻦ ﺷﺮﺏ ﺍﻟﺨﻤﺮﺓ ﻋﺸﺎﻥ ﺧﺎﻳﻒ ﻋﻠﻰ ﺻﺤﺘﻚ ﻣﻨﻬﺎ .. ﺃﻭ ﺗﺎﻳﺐ ﻣﻦ ﺍﻟﺰﻧﺎ ﻋﺸﺎﻥ ﺧﺎﻳﻒ ﻋﻠﻰ ﻧﻔﺴﻚ ﻣﻦ ﺍﻷﻣﺮﺍﺽ
ﺻﻤﺖ ﻗﻠﻴﻼً ﺛﻢ ﻗﺎﻝ :
- ﺃﻭ ﺗﺎﻳﺐ ﻋﺸﺎﻥ ﺣﺒﻴﺒﺘﻚ ﺗﺮﺿﻰ ﻋﻨﻚ
ﺗﻼﻗﺖ ﺃﻧﻈﺎﺭﻫﺎ ﻭﺑﻠﻊ " ﺁﺩ " ﺭﻳﻘﻪ ﺑﺼﻌﻮﺑﺔ ﻭﻗﺪ ﻓﻬﻢ ﻣﺎ ﻳﻘﺼﺪﻩ " ﻛﺮﻳﻢ " .. ﻓﺄﻛﻤﻞ " ﻛﺮﻳﻢ " :
- ﺃﻭﻝ ﺷﺮﻁ ﻣﻦ ﺷﺮﻭﻁ ﺍﻟﺘﻮﺑﺔ ﺍﻧﻚ ﺗﺘﻮﺏ ﻟﻠﻪ ﻋﺸﺎﻥ ﺧﺎﻳﻒ ﻣﻨﻪ ﻭﻋﺸﺎﻥ ﻧﺪﻣﺎﻥ ﻋﻠﻰ ﺫﻧﺒﻚ ﻓﻰ ﺣﻖ ﺭﺑﻚ
ﺛﻢ ﺃﻛﻤﻞ :
- ﺗﺎﻧﻰ ﺷﺮﻁ ﺍﻧﻚ ﺗﺘﻮﺏ ﺑﻘﻠﺒﻚ ﻭﺗﻜﺮﻩ ﺍﻟﻤﻌﺼﻴﺔ ﺑﻘﻠﺒﻚ ﻣﺶ ﺑﺲ ﺑﻠﺴﺎﻧﻚ .. ﺛﺎﻟﺚ ﺷﺮﻁ ﺍﻥ ﺗﺴﻴﺐ ﺍﻟﻤﻌﺼﻴﺔ ﺩﻯ ﻓﻮﺭﺍً .. ﻣﺶ ﺗﻘﻮﻝ ﻫﺴﻴﺒﻬﺎ ﺑﻜﺮﺓ ﻭﻻ ﺑﻌﺪ ﺑﻜﺮﺓ ﻭﻻ ﻣﻦ ﺍﻟﺸﻬﺮ ﺍﻟﺠﺎﻯ .. ﻷ ﺗﺴﻴﺒﻬﺎ ﻓﻮﺭﺍً ﻭﺗﺒﻌﺪ ﻋﻨﻬﺎ ﻓﻮﺭﺍً .. ﺍﻟﺸﺮﻁ ﺍﻟﺮﺍﺑﻊ ﺍﻧﻚ ﺗﻨﻮﻯ ﻭﺗﻌﻘﺪ ﻋﺰﻣﻚ ﺍﻧﻚ ﻣﺘﺮﺟﻌﺶ ﻟﻠﺬﻧﺐ ﺩﻩ ﺗﺎﻧﻰ ﺃﺑﺪﺍً .. ﺍﻟﺸﺮﻁ ﺍﻟﺨﺎﻣﺲ ﻭﺩﻩ ﺷﺮﻁ ﻣﻬﻢ ﺟﺪﺍ ﻭﻟﻸﺳﻒ ﻓﻰ ﻧﺎﺱ ﻛﺘﻴﺮ ﺑﺘﻐﻔﻞ ﻋﻨﻪ .. ﻭﻫﻮ ﺭﺩ ﺍﻟﻤﻈﺎﻟﻢ ﻷﻫﻠﻬﺎ .. ﻳﻌﻨﻲ ﻟﻮ ﻛﻨﺖ ﻧﻬﺒﺖ ﺣﺪ ﺃﻭ ﺳﺮﻗﺖ ﺣﺪ ﺃﻭ ﺃﻛﻠﺖ ﻣﺎﻝ ﺃﻭ ﺷﻬﺪﺕ ﺯﻭﺭ ﻋﻠﻰ ﺣﺪ ﺃﻭ ﻗﺘﻠﺖ ﺣﺪ .. ﻻﺯﻡ ﺍﻟﻤﻈﺎﻟﻢ ﺩﻯ ﺗﺘﺮﺩ .. ﻻﺯﻡ ﺍﻟﺸﺮﻭﻁ ﺍﻟﺨﻤﺴﺔ ﻋﺸﺎﻥ ﺗﺒﻘﻰ ﺗﻮﺑﺘﻚ ﻛﺎﻣﻠﺔ ﻭﺭﺑﻨﺎ ﻳﺘﻘﺒﻠﻬﺎ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ
ﻗﺎﻡ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻭﻏﺎﺩﺭ ﺍﻟﻤﺴﺠﺪ ﻭﺗﺮﺩ " ﺁﺩﻡ " ﺧﻠﻔﻪ ﻳﻌﻴﺪ ﻣﺎ ﻗﺎﻝ ﻓﻰ ﻋﻘﻠﻪ ﻣﺮﺍﺕ ﻭﻣﺮﺍﺕ ﻭﻣﺮﺍﺕ
ﺍﻧﻄﻠﻖ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻓﻰ ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺑﺼﺤﺒﺔ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻤﻮﻝ ﺍﻟﺘﺠﺎﺭﻯ .. ﻭﺃﺛﻨﺎﺀ ﺗﺠﺮﺑﺔ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻷﺣﺪﻯ ﺍﻟﻘﻄﻊ .. ﺍﺗﺼﻞ ﺑـ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺍﻟﺘﻰ ﺍﺭﺗﺴﻤﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺔ ﻭﺍﺳﻌﺔ ﻋﻠﻰ ﺷﻔﺘﻴﻬﺎ ﺑﻤﺠﺮﺩ ﺃﻥ ﺭﺃﺕ ﺍﺳﻤﻪ ﻭﺭﺩﺕ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﻴﻜﻢ
ﻗﺎﻝ ﺑﺼﻮﺗﻪ ﺍﻟﺮﺧﻴﻢ :
- ﻭﻋﻠﻴﻜﻢ ﺍﻟﺴﻼﻡ .. ﺍﺯﻳﻚ ﻳﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ "
ﺗﻤﺘﻤﺖ ﺑﺨﻔﻮﺕ :
- ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ
- ﺃﻧﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻮﻝ ﻣﻊ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺘﺸﺘﺮﻯ ﺷﻮﻳﺔ ﺣﺎﺟﺎﺕ .. ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﻛﻠﻬﺎ ﺳﺎﻋﺔ ﻭﺃﺭﺟﻊ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ .. ﻫﺘﻜﻮﻧﻰ ﺟﺎﻫﺰﺓ ؟
- ﺃﻳﻮﺓ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ .. ﻫﺮﺟﻊ ﺑﺲ ﺍﻟﺸﻘﺔ ﺃﻏﻴﺮ ﻫﺪﻭﻣﻰ
- ﺧﻼﺹ ﻣﺎﺷﻰ ﻋﻠﻰ ﺗﻠﻴﻔﻮﻥ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ .. ﻭﺃﻧﺎ ﺭﺍﺟﻊ ﻫﺘﺼﻞ ﺑﻴﻜﻲ
- ﺧﻼﺹ ﺍﺗﻔﻘﻨﺎ
ﺑﻌﺪ ﻧﺼﻒ ﺳﺎﻋﺔ ﺗﻮﺟﻬﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺍﻟﻰ ﻋﻴﺎﺩﺓ ﺍﻷﻃﻔﺎﻝ ﺣﻴﺚ ﺗﻌﻤﻞ " ﺳﻤﺮ " ﻭﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﻟﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻳﻪ ﺍﻷﺧﺒﺎﺭ
ﻗﺎﻣﺖ " ﺳﻤﺮ " ﻣﻦ ﻓﻮﻕ ﻣﻜﺘﺒﻬﺎ ﻭﻋﻘﺪﺕ ﺫﺭﺍﻋﻴﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﺴﺘﻨﺪ ﺑﻈﻬﺮﻫﺎ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﺑﺼﺮﺍﺣﺔ ﺍﻟﻌﻴﺎﺩﺓ ﺭﻭﻋﺔ ﻭﺍﻟﺠﻮ ﻫﻨﺎ ﺟﻤﻴﻞ ﺃﻭﻯ .. ﺣﺴﻪ ﺍﻥ ﻧﻔﺴﻰ ﻫﻨﺎ ﻣﻔﺘﻮﺣﺔ ﻟﻠﺸﻌﻞ ﺃﻭﻯ
ﻓﻰ ﺗﻠﻚ ﻟﻠﺤﻈﺔ ﺃﺗﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﺑﻨﺎﺕ ﻣﺸﻔﺘﻮﺵ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺩﺍﻳﺨﺔ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻓﻰ ﻭﺭﻕ ﻣﻬﻢ ﻻﺯﻡ ﺗﻤﻀﻴﺔ .. ﻭﺑﻜﻠﻤﻬﺎ ﻣﻮﺑﺎﻳﻠﻬﺎ ﻏﻴﺮ ﻣﺘﺎﺡ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " :
- ﺁﻩ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻣﻊ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻮﻝ ﺑﻴﻘﻮﻝ ﺑﺘﺸﺘﺮﻯ ﺣﺎﺟﺎﺕ
ﺛﻢ ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻰ ﺳﺎﻋﺘﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻛﻠﻬﺎ ﻧﺺ ﺳﺎﻋﺔ ﺃﻭﻝ ﺃﻗﻞ ﻭﻳﺮﺟﻌﻮﺍ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻭﻫﻰ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ " ﺳﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻳﻪ ﺭﺃﻳﻚ ﻳﺎ " ﺳﻤﺮ " ﻓﻰ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺮ " ﺑﺤﻤﺎﺱ :
- ﻛﻨﺖ ﻟﺴﻪ ﺑﻘﻮﻝ ﻟـ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺍﻟﻤﻜﺎﻥ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﺑﺠﺪ ﺣﺴﻪ ﺑﺮﺍﺣﻪ ﻧﻔﺴﻴﺔ ﻋﺠﻴﺒﺔ .. ﺁﻩ ﻟﻮ ﺃﻓﻀﻞ ﻫﻨﺎ ﻭﻣﺮﺟﻌﺶ ﺍﻟﻘﺎﻫﺮﺓ ﺗﺎﻧﻰ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﺨﺒﺚ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﻭﺍﻟﻠﻪ ﻓﻰ ﺍﻳﺪﻙ ﺗﻔﻀﻠﻰ ﻫﻨﺎ ﻭﻣﺘﺮﺟﻌﻴﺶ ﺍﻟﻘﺎﻫﺮﺓ ﺗﺎﻧﻰ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺳﻤﺮ " ﻣﺴﺘﻔﻬﻤﺔ .. ﻓﻘﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﻤﺮﺡ :
- ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ ﺣﻨﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺮﺍﺟﻞ ﺍﻟﻐﻠﺒﺎﻥ ﺑﺄﻩ ﻭﻫﻮ ﻳﺒﻘﻰ ﺑﺎﺑﺎ ﻭﻣﺎﻣﺎ ﻭﺃﻧﻮﺭ ﻭﺟﺪﻯ
ﺗﻮﺗﺮﺕ " ﺳﻤﺮ " ﻭﻗﺎﻟﺖ ﺑﻌﺘﺎﺏ :
- ﺑﺲ ﻳﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ "
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﻤﺎ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻣﺴﺘﻔﻬﻤﺔ :
- ﺭﺍﺟﻞ ﻣﻴﻦ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻭﻫﻰ ﺗﺘﻨﻬﺪ :
- ﺍﻟﺮﺍﺟﻞ ﺍﻟﻠﻰ ﻋﺎﻳﺰ ﻳﺘﺠﻮﺯﻫﺎ ﻭﻫﻰ ﺭﺍﻓﻀﻪ ﺣﺘﻰ ﺍﻧﻪ ﻳﺪﺧﻞ ﺑﻴﺘﻬﻢ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺳﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻳﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺧﻼﺹ ﺍﻧﺴﻰ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﺩﻩ ﺑﺄﻩ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﻤﺰﺍﺡ :
- ﻻ ﻣﺶ ﻫﻨﺴﻰ ﻧﻔﺴﻰ ﺃﻓﺮﺡ ﺑﻴﻜﻲ ﺍﻧﺘﻰ ﻭ " ﻋﻠﻰ "
ﻫﻮﻯ ﻗﻠﺐ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﻴﻦ ﻗﺪﻣﻴﻬﺎ .. ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺼﻌﻮﺑﺔ :
- " ﻋﻠﻰ " ﺃﺧﻮﻛﻰ ؟
ﺃﻭﻣﺄﺕ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﺁﻩ " ﻋﻠﻰ " ﺃﺧﻮﻳﺎ ﻳﺎ ﺳﺘﻰ
ﺑﺪﺍ ﺍﻹﺿﻄﺮﺍﺏ ﻋﻠﻰ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻭﻗﺎﻟﺖ ﺑﺼﻮﺕ ﻣﺮﺗﺠﻒ :
- ﺃﻧﺎ ﻫﻤﺸﻰ
ﺧﺮﺟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻣﻦ ﺍﻟﻌﻴﺎﺩﺓ ﺗﺤﺚ ﺍﻟﺴﻴﺮ ﻭﻫﻰ ﺗﺸﻌﺮ ﺑﺄﻥ ﺍﻟﺮﺅﻳﺔ ﻏﻴﺮ ﻭﺍﺿﺤﺔ .. ﺛﻢ ﺍﻛﺘﺸﻔﺖ ﺑﺄﻥ ﻣﺎ ﻛﺎﻥ ﻳﺤﺠﺐ ﻋﻨﻬﺎ ﺍﻟﺮﺅﻳﺔ ﺑﻮﺿﻮﺡ .. ﻫﻮ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﺪﻣﻮﻉ ﺍﻟﺘﻰ ﺃﺧﺬﺕ ﺑﺎﻟﺘﺠﻤﻊ ﺩﺍﺧﻞ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ !
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺍﻟﻰ " ﺳﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺠﺪﻳﻪ :
- " ﺳﻤﺮ " ﺍﻧﺘﻰ ﺑﺠﺪ ﺭﺍﻓﻀﺔ " ﻋﻠﻰ " ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺳﻤﺮ " ﺑﺤﻴﺮﺓ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- " ﻋﻠﻰ " ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺟﺪﺍً .. ﻭﺑﺠﺪ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﺑﺤﺲ ﺍﻧﻨﺎ ﻣﻨﺎﺳﺒﻴﻦ ﻟﺒﻌﺾ ﺃﻭﻯ .. ﺑﺲ ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ .. ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﻟﻴﻪ ﻣﺶ ﻗﺎﺩﺭﺓ ﺃﻗﻮﻝ ﺃﻳﻮﺓ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﺤﺰﻡ :
- ﻟﻮ ﺍﻧﺘﻰ ﻓﻌﻼً ﺷﺎﻳﻔﺎﻩ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻫﺘﻮﺍﻓﻘﻰ .. ﻟﻮ ﺭﻓﻀﺎﻩ ﻋﺸﺎﻥ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺍﻟﺸﻐﻞ ﻫﻮ ﺧﻼﺹ ﺍﺷﺘﻐﻞ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﻳﺎ " ﺳﻤﺮ " ﻭﻓﻰ ﻣﺮﻛﺰ ﻛﺒﻴﺮ ﻭﻣﺮﺗﺐ ﻛﺒﻴﺮ ﻣﺎ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺮ " ﺑﺤﻴﺮﺓ :
- ﺻﺪﻗﻴﻨﻲ ﻣﺶ ﺩﻯ ﺍﻟﻤﺸﻜﻠﺔ .. ﺃﻧﺎ ﻓﻌﻼً ﺑﺤﺘﺮﻡ " ﻋﻠﻰ " .. ﻭﺣﺴﻪ ﺍﻧﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺃﻭﻯ ﻟﻴﺎ .. ﻭﺍﻧﻨﺎ ﻫﻨﻜﻮﻥ ﺯﻭﺟﻴﻦ ﻧﺎﺟﺤﻴﻦ .. ﺑﺲ ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ .. ﺟﻮﺍﻳﺎ ﺗﺮﺩﺩ ﻛﺒﻴﺮ ﺃﻭﻯ .. ﻭﺧﻮﻑ .. ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ .. ﺣﺴﻪ ﺑﺤﻴﺮﺓ ﻛﺒﻴﺮﺓ ﺃﻭﻯ .. ﻋﺸﺎﻥ ﻛﺪﺓ ﻗﻮﻟﺖ ﻟﻤﺎﻣﺘﻚ ﻟﻤﺎ ﻛﻠﻤﺘﻨﻰ ﻣﺘﺨﻠﻴﻬﻮﺵ ﻳﺴﺘﻨﺎﻧﻰ .. ﻻﻧﻰ ﺣﺴﻪ ﺍﻥ ﺍﻟﺤﻴﺮﺓ ﺍﻟﻠﻰ ﺟﻮﺍﻳﺎ ﺩﻯ ﻣﺶ ﻫﺘﺨﻠﺺ ﺃﺑﺪﺍً
ﺗﻨﻬﺪﺕ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻛﺎﻥ ﻧﻔﺴﻰ ﺃﻭﻯ ﺗﻜﻮﻧﻮﺍ ﻟﺒﻌﺾ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺮ " ﺑﺤﺰﻥ :
- ﻭﺃﻧﺎ ﻧﻔﺴﻰ ﺃﻛﺘﺮ ﻣﻨﻚ .. ﻧﻔﺴﻰ ﺑﺠﺪ .. ﺑﺲ ﺣﺴﻪ ﺍﻧﻰ ﻣﺘﻜﺘﻔﺔ .. ﻭﻣﺶ ﻗﺎﺩﺭﺓ ﺁﺧﺪ ﺍﻟﺨﻄﻮﺓ ﺩﻯ .. ﺃﻧﺎ ﻣﻦ ﻳﻮﻡ ﻣﺎ ﻣﺎﻣﺘﻚ ﻛﻠﻤﺘﻨﻰ ﻭﺃﻧﺎ ﺑﺴﺘﺨﻴﺮ .. ﻭﻟﺤﺪ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﺑﺴﺘﺨﻴﺮ .. ﺑﺲ ﻟﺴﻪ . ﻻ ﺷﺎﻳﻔﻪ ﺣﺎﺟﺔ .. ﻭﻻ ﺣﺴﻪ ﺑﺤﺎﺟﺔ
ﻋﺎﺩﺕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺼﺤﺒﺔ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻭﺑﻤﺠﺮﺩ ﺍﻥ ﺩﺧﻼ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﻤﺮﺡ :
- " ﻛﺮﻳﻢ " ﻭﺩﻳﻨﻲ ﺍﻟﺸﻘﺔ ﺍﻷﻭﻝ .. ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﻏﻴﺮ ﻫﺪﻭﻣﻰ ﻭﺃﻟﺒﺲ ﺣﺎﺟﺔ ﻣﻦ ﺍﻟﻠﻰ ﺍﺷﺘﺮﻳﻨﺎﻫﺎ
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﻟﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﺎﺷﻰ ﻳﺎ ﺳﺘﻰ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﺘﺄﺛﺮ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺑﺠﺪ ﻳﺎ " ﻛﺮﻳﻢ " ﺭﺑﻨﺎ ﻣﺎ ﻳﺤﺮﻣﻨﻰ ﻣﻨﻚ .. ﺍﻧﺖ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﻛﻞ ﻋﻴﻠﺘﻰ ﻣﺶ ﺃﺧﻮﻳﺎ ﻭﺑﺲ .. ﻋﺎﺭﻑ ﺃﻧﺎ ﺑﺠﺪ ﻣﺤﻈﻮﻇﺔ ﺃﻭﻯ ﺍﻥ ﻟﻴﺎ ﺃﺥ ﺯﻳﻚ .. ﺭﻏﻢ ﺍﻧﻚ ﻣﺶ ﺃﺧﻮﻳﺎ ﺷﻘﻴﻘﻲ ﺑﺲ ﺑﺠﺪ ﺃﻧﺎ ﺑﻨﺴﻰ ﺍﻟﻨﻘﻄﺔ ﺩﻯ ﺗﻤﺎﻣﺎً .. ﺑﺤﺲ ﻓﻌﻼﺹ ﺃﻛﻨﻨﺎ ﺍﺧﻮﺍﺕ ﻣﻦ ﺃﻡ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﻭﺃﺏ ﻭﺍﺣﺪ
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﻭﻭ ﻳﺮﺑﺖ ﻋﻠﻰ ﺭﺃﺳﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻧﺎ ﻛﻤﺎﻥ ﺑﻌﺘﺒﺮﻙ ﺃﺧﺘﻰ ﺑﺠﺪ .. ﻻﻥ ﻓﻌﻼً ﺍﻧﺘﻰ ﺃﺧﺘﻰ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " .. ﻣﺘﻘﻠﻘﻴﺶ ﺣﺘﻰ ﻟﻤﺎ ﺃﺗﺠﻮﺯ ﻫﻔﻀﻞ ﺁﺧﺪ ﺑﺎﻟﻰ ﻣﻨﻚ ﻭﻫﻔﻀﻞ ﻣﻌﺎﻛﻰ ﻣﺶ ﻫﺴﻴﺒﻚ .. ﻭﺣﺘﻰ ﻟﻤﺎ ﺗﺘﺠﻮﺯﻯ ﻭﺗﺮﻭﺣﻰ ﺑﻴﺖ ﺟﻮﺯﻙ .. ﺑﺮﺩﺓ ﻫﻔﻀﻞ ﺟﻤﺒﻚ ﻭﻗﺖ ﻣﺎ ﺗﺤﺘﺎﺟﻴﻨﻲ ﻫﺘﻼﻗﻴﻨﻲ
ﻟﻤﻌﺖ ﺍﻟﺪﻣﻮﻉ ﻓﻰ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﺗﺄﺛﺮﺍً ﺑﻜﻠﻤﺎﺗﻪ ﻓﺼﺎﺡ ﺑﻤﺮﺡ :
- ﺃﻭﻑ .. ﺩﻩ ﺍﻧﺘﻮﺍ ﺍﻟﺴﺘﺎﺕ ﺣﺎﺟﺔ ﺑﺸﻌﺔ .. ﺗﺰﻋﻠﻮﺍ ﺗﻌﻴﻄﻮﺍ .. ﺗﻔﺮﺣﻮﺍ ﺗﻌﻴﻄﻮﺍ .. ﺣﺎﺟﺔ ﺑﺆﺱ
ﺿﺤﻜﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﻤﻞﺀ ﻓﻤﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﻋﺸﺎﻥ ﺍﺣﻨﺎ ﻛﺎﺋﻨﺎﺕ ﺭﻗﻴﻘﺔ ﺣﺴﺎﺳﺔ
ﺗﻌﻠﻘﺖ ﺃﻧﻈﺎﺭﻩ ﺑـ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺍﻟﺘﻰ ﻛﺎﻧﺖ ﺗﺴﻴﺮ ﻓﻰ ﺍﺗﺠﺎﻩ ﺍﻟﺒﻨﺎﻳﺔ .. ﻛﺎﻧﺖ ﺗﺒﻌﺪ ﻋﻨﻬﺎ ﺑﻀﻊ ﺧﻄﻮﺍﺕ ﻓﻘﻂ .. ﻋﻨﺪﻣﺎ ﺍﻗﺘﺮﺏ ﻣﻨﻬﺎ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻭﺃﻃﻠﻖ ﺯﻣﻮﺭ ﺳﻴﺎﺭﺗﻪ ﻓﺎﻧﺘﺒﻬﺖ .. ﺃﻭﻗﻒ ﺳﻴﺎﺭﺗﻪ ﺃﻣﺎﻡ ﺍﻟﺒﻨﺎﻳﺔ ﻓﻘﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺨﺒﺚ :
- ﺍﻓﺘﺤﻠﻰ ﺍﻟﺸﻨﻄﺔ ﻫﺎﺧﺪ ﺣﺎﺟﺘﻰ ﻭﺃﻃﻠﻊ
ﻗﺎﻝ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻭﻫﻮ ﻳﺤﻤﻞ ﺍﻟﺤﻘﺎﺋﺐ :
- ﺳﺒﻴﻬﺎ ﻭﺃﻧﺎ ﻫﻄﻠﻌﻬﺎﻟﻚ
ﺃﻟﻘﺖ ﻧﻈﺮﺓ ﻋﻠﻰ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺍﻟﺘﻰ ﺍﻗﺘﺮﺑﺖ ﻭﻗﺎﻟﺖ ﻭﻫﻰ ﺗﺄﺧﺬﻫﻢ ﻣﻦ ﻳﺪﻩ :
- ﻻ ﻫﺎﺗﻬﻢ ﻣﺶ ﺗﻘﺎﻝ
ﺗﻮﺟﻬﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﻟﻰ ﺩﺍﺧﻞ ﺍﻟﺒﻨﺎﻳﺔ ﺑﻴﻨﻤﺎ ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻭﻫﻮ ﻳﻘﻮﻝ ﻟـ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " :
- ﺍﺯﻳﻚ ﻳﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ "
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﺑﺨﺠﻞ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻲ ﻣﻼﺑﺴﻬﺎ ﻭﻗﺎﻝ :
- ﻏﻴﺮﺗﻰ ﻫﺪﻭﻣﻚ ﻭﻻ ﻟﺴﻪ
- ﻻ ﻟﺴﻪ ﻃﺎﻟﻌﺔ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ .. ﻣﺶ ﻫﺘﺄﺧﺮ ﻋﺸﺮ ﺩﻗﺎﻳﻖ ﺑﺲ ﻭﺃﻧﺰﻝ
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺑﺮﺍﺣﺘﻚ
ﻛﺎﺩﺕ ﺃﻥ ﺗﻨﺼﺮﻑ ﻟﻜﻨﻪ ﺃﻭﻗﻔﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﺳﺘﻨﻰ
ﻓﺘﺢ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﺴﻴﺎﺭﺓ ﺍﻟﺨﻠﻔﻰ ﻭﺃﺧﺮﺝ ﻣﻨﻪ ﺑﻮﻛﻴﺔ ﻛﺒﻴﺮ ﻳﺤﻮﻯ ﻭﺭﻭﺩ ﺣﻤﺮﺍﺀ ﺯﺍﻫﻴﺔ ﻣﻌﺪ ﺑﻄﺮﻳﻘﺔ ﺭﺍﺋﻌﻪ .. ﻗﺪﻣﻪ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻭﻋﻠﻰ ﺷﻔﺘﻴﻪ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﻭﺍﺳﻌﺔ ﻭﻫﻮ ﻳﻘﻮﻝ :
- ﺍﺗﻔﻀﻠﻰ
ﺍﺗﺴﻌﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺔ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻭﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻮﺭﺩ ﺑﺴﻌﺎﺩﺓ ﻭﻫﻰ ﺗﺤﻤﻠﻪ ﺑﻴﻦ ﻳﺪﻳﻬﺎ ﻛﺎﻟﻄﻔﻞ ﺍﻟﺼﻐﻴﺮ .. ﺛﻢ ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﺦ :
- ﻣﺘﺸﻜﺮﺓ ﺃﻭﻯ
ﺗﻤﺘﻢ ﻣﺒﺘﺴﻤﺎً :
- ﺍﻟﻌﻔﻮ .. ﻳﻼ ﻣﺴﺘﻨﻴﻜﻲ
ﺃﻭﻣﺄﺕ ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﻭﺩﺧﻼ ﺍﻟﺒﻨﺎﻳﺔ ﻭﻫﻰ ﺗﻜﺎﺩ ﺗﻘﻔﺰ ﻓﻰ ﺍﻟﻬﻮﺍﺀ ﻓﺮﺣﺎً
ﺩﺧﻠﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﻟﺒﻴﺖ ﻟﻴﺘﻨﺎﻣﻰ ﺍﻟﻰ ﻣﺴﺎﻣﻌﻬﺎ ﺻﻮﺕ ﺷﻬﻘﺎﺕ ﺑﻜﺎﺀ ﻗﺎﺩﻡ ﻣﻦ ﻏﺮﻓﺘﻬﺎ .. ﺗﺮﻛﺖ ﻣﺎ ﺑﻴﺪﻫﺎ ﺃﻣﺎﻡ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻭﺃﻏﻠﻘﺘﻪ ﻭﺗﻮﺟﻬﺖ ﻣﺴﺮﻋﺔ ﻟﺘﺠﺪ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺟﺎﻟﺴﻪ ﻋﻠﻰ ﻓﺮﺍﺷﻬﺎ ﺗﺪﻓﻦ ﻭﺟﻬﻬﺎ ﺑﻴﻦ ﻳﺪﻳﻬﺎ ﻭﺗﺒﻜﻰ ﺑﺤﺮﻗﻪ .. ﺍﻗﺘﺮﺑﺖ ﻣﻨﻬﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻗﺎﻟﺖ ﺑﻠﻮﻋﺔ :
- " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻣﺎﻟﻚ ﻓﻰ ﺍﻳﻪ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻭﻫﻰ ﺗﺤﺎﻭﻝ ﺃﻥ ﺗﻮﻗﻒ ﺑﻜﺎﺋﻬﺎ ﺩﻭﻥ ﺟﺪﻭﻯ :
- ﻣﻔﻴﺶ ﺣﺎﺟﺔ
ﺟﻠﺴﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺠﻮﺍﺭﻫﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ ﺑﺤﺪﻩ :
- ﺍﺯﺍﻯ ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻔﻴﺶ ﺣﺎﺟﺔ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﻨﻔﺎﺫ ﺻﺒﺮ ﻭﻫﻰ ﺗﻜﻔﻜﻒ ﺩﻣﻌﻬﺎ
- ﻗﻮﻟﺘﻠﻚ ﻣﻔﻴﺶ ﺣﺎﺟﺔ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " .. ﺷﻮﻳﺔ ﻭﻫﺒﻘﻰ ﻛﻮﻳﺴﺔ
ﻫﺘﻔﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺤﺪﺓ ﻭﻗﺪ ﻏﺎﻇﻬﺎ ﻛﺘﻤﺎﻥ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻟﻤﺸﺎﻋﺮﻫﺎ ﻭﺃﺣﺰﺍﻧﻬﺎ ﺩﺍﺋﻤﺎً :
- ﺍﻧﺘﻰ ﻋﻠﻰ ﻃﻮﻝ ﻛﺪﺓ .. ﻋﻤﺮﻙ ﻣﺎ ﺟﻴﺘﻲ ﻗﻮﻟﺘﻴﻠﻰ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺃﻧﺎ ﻣﻀﺎﻳﻘﻪ ﻣﻦ ﻛﺬﺍ .. ﻋﻠﻰ ﻃﻮﻝ ﺑﺘﺸﻴﻠﻰ ﻓﻰ ﻗﻠﺒﻚ ﻭﺗﺴﻜﺘﻰ .. ﺑﺠﺪ ﻳﺎ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺃﻧﺎ ﻣﻜﻨﺘﺶ ﻣﺼﺘﻮﺭﺓ ﺍﻥ ﺃﻧﺎ ﻭﻻ ﺣﺎﺟﺔ ﺑﺎﻟﻨﺴﺒﺔ ﻟﻚ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﺯﺍﻯ ﻳﻌﻨﻲ ﻭﻻ ﺣﺎﺟﺔ .. ﺃﻧﺎ ﻣﻠﻴﺶ ﻏﻴﺮﻙ ﺃﺻﻼً ﻭﺍﻧﺘﻰ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﻛﺪﺓ
- ﻟﻮ ﻛﺎﻥ ﻓﻌﻼً ﻣﻠﻜﻴﺶ ﻏﻴﺮﻱ ﻛﻨﺘﻰ ﺣﻜﺘﻴﻠﻴﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﺟﻮﺍﻛﻰ ﻣﺶ ﻗﻔﻠﺘﻰ ﻋﻠﻰ ﻧﻔﺴﻚ ﻛﺪﻩ
ﺗﻨﻬﺪﺕ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﺤﺰﻥ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﻟﻤﺎ ﺑﺘﻜﻮﻥ ﺍﻟﻤﺸﻜﻠﺔ ﻣﻠﻬﺎﺵ ﺣﻞ ﻣﺒﻌﺮﻓﺶ ﺃﺗﻜﻠﻢ ﻓﻴﻬﺎ . . ﺑﺤﺲ ﺍﻟﻜﻼﻡ ﻫﻴﺘﻌﺒﻨﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻔﺎﺿﻰ
- ﻭﻣﻴﻦ ﻗﺎﻟﻚ ﺍﻥ ﻣﻠﻬﺎﺵ ﺣﻞ .. ﺍﺗﻜﻠﻤﻰ ﻳﻤﻜﻦ ﺃﻋﺮﻑ ﺃﻻﻗﻴﻠﻬﺎ ﺣﻞ
ﻗﺎﺗﻞ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﻤﺮﺍﺭﺓ :
- ﻻ ﻣﻠﻬﺎﺵ ﺣﻞ .. ﻭﻣﺴﺘﺤﻴﻞ ﻳﺒﻘﻰ ﻟﻴﻬﺎ ﺣﻞ
- ﺍﻳﻪ ﻫﻴﺎ ﺍﻟﻤﺸﻜﻠﺔ ﺍﻟﻠﻰ ﻣﻠﻬﺎﺵ ﺣﻞ ؟
ﻓﻰ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻠﺤﻈﺔ ﺩﺧﻠﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺒﻴﺖ ﻭﺃﻏﻠﻘﺖ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺑﻬﺪﻭﺀ ﻓﻠﻢ ﻳﻨﺘﺒﻪ ﺃﺣﺪ ﺍﻟﻰ ﺻﻮﺕ ﺍﻏﻼﻗﻪ .. ﻛﺎﺩﺕ ﺃﻥ ﺗﺘﻮﺟﻪ ﺍﻟﻰ ﻏﺮﻓﺘﻬﺎ ﻟﻜﻨﻬﺎ ﺗﺴﻤﺮﺕ ﻓﻰ ﻣﻜﺎﻧﻬﺎ ﻋﻨﺪﻣﺎ ﺳﻤﻌﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺗﻘﻮﻝ :
- ﺃﻧﺎ ﺑﺤﺐ " ﻋﻠﻰ "
ﺷﻌﺮﺕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺎﻟﺪﻫﺸﺔ ﻭﻫﻰ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- " ﻋﻠﻰ " ﻣﻴﻦ ؟
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻗﺎﺋﻠﻪ ﻭﺩﻣﻮﻋﻬﺎ ﺗﺒﻠﻞ ﻭﺟﻬﻬﺎ :
- " ﻋﻠﻰ " ﺃﺧﻮ " ﺇﻳﻤﺎﻥ "
ﺍﺿﻄﺮﺑﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﺸﺪﺓ ﻭﻟﻢ ﺗﺪﺭﻯ ﻛﻴﻒ ﺗﺘﺼﺮﻑ .. ﺃﻫﺪﺍﻫﺎ ﻋﻘﻠﻬﺎ ﺍﻟﻰ ﺃﻥ ﺗﻌﻮﺩ ﻭﺗﻔﺘﺢ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻭﺗﻐﻠﻘﻪ ﺑﻘﻮﺓ .. ﻫﺒﺖ ﺍﻟﻔﺘﺎﺗﺎﻥ ﻋﻨﺪﻣﺎ ﺍﺳﺘﻤﻌﺎ ﺍﻟﻰ ﺻﻮﺕ ﺍﻏﻼﻕ ﺍﻟﺒﺎﺏ .. ﻭﻗﻔﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻋﻠﻰ ﺑﺎﺏ ﻏﺮﻓﺘﻴﻬﻤﺎ ﻓﺎﻟﺘﻔﺘﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﻟﻴﻬﺎ .. ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﺴﺮﻋﺔ ﻣﺘﻈﺎﻫﺮﺓ ﺑﺎﻟﻤﺮﺡ :
- ﺍﺯﻳﻜﻮﺍ ﻳﺎ ﺑﻨﺎﺕ .. ﺃﻧﺎ ﺩﺍﺧﻠﺔ ﺃﻏﻴﺮ ﻫﺪﻭﻣﻰ ﻻﻥ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻣﺴﺘﻨﻴﻨﻲ ﺗﺤﺖ
ﺃﻭﻣﺎﺕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﺒﺘﺴﻢ ﺑﻮﻫﻦ .. ﺩﺧﻠﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻏﺮﻓﺘﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﺘﻨﻬﺪ ﺑﻘﻮﺓ ﻭﺑﺄﺳﻰ
ﻗﺎﻣﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﺃﻏﻠﻘﺖ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺛﻢ ﻋﺎﺩﺕ ﻟﻠﺠﻠﻮﺱ ﺑﺠﻮﺍﺭ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻭﻗﺎﻟﺖ ﻟﻬﺎ :
- ﺍﺣﻜﻴﻠﻲ ﺍﻟﻠﻰ ﺣﺼﻞ .. ﻭﺍﺷﻤﻌﻨﻰ " ﻋﻠﻰ " ﺑﺎﻟﺬﺍﺕ
ﻗﺼﺖ ﻟﻬﺎ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻛﻞ ﻣﻮﺍﻗﻔﻬﺎ ﻣﻊ " ﻋﻠﻰ " .. ﻓﻘﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " :
- ﻳﻌﻨﻲ " ﻋﻠﻰ " ﻛﺎﻥ ﺍﻟﺴﺒﺐ ﺍﻧﻚ ﻣﺘﺤﻀﺮﻳﺶ ﺍﻣﺒﺎﺭﺡ ﻛﺘﺐ ﻛﺘﺎﺏ " ﺇﻳﻤﺎﻥ "
- ﻛﻨﺖ ﻣﺨﻨﻮﻗﺔ ﺃﻭﻯ .. ﻟﻤﺎ ﻗﺎﻟﻰ ﺻﺤﺎﺑﻚ ﻣﺤﺘﺮﻣﻴﻦ ﺣﺴﻴﺖ ﺍﻧﻰ ﻣﺠﺮﻭﺣﺔ ﻣﻨﻪ ﺃﻭﻯ
ﺻﻤﺘﺖ ﻗﻠﻴﻼً ﺛﻢ ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻰ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺤﻴﺮﺓ :
- ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺃﻧﺎ ﻟﻴﻪ ﺣﺴﻴﺖ ﻧﺤﻴﺘﻪ ﺑﻜﺪﺓ .. ﻳﻌﻨﻲ ﻫﻮ ﺟﺪ ﺃﻭﻯ ﻣﻌﺎﻳﺎ .. ﻭﻧﺎﺷﻒ .. ﺑﺲ ﻣﻌﺮﻓﺶ .. ﻋﺎﺭﻓﻪ ﻟﻤﺎ ﺗﺤﺴﻰ ﺍﻧﻚ ﻣﻨﺠﺬﺑﻪ ﻟﺤﺎﺟﺔ ﻻﻧﻬﺎ ﺿﺪﻙ .. ﻻﻧﻬﺎ ﻣﺨﺘﻠﻔﺔ ﻋﻨﻚ .. ﺃﻧﺎ ﺣﺴﻴﺖ ﺍﻥ ﺩﻩ ﺍﻟﻠﻰ ﺧﻼﻧﻰ ﺃﺗﻌﻠﻖ ﺑﻴﻪ ﻛﺪﻩ .. ﺍﻧﻪ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻋﻦ ﺃﻯ ﺣﺪ ﺷﻮﻓﺘﻪ ﻭﻋﻦ ﺃﻯ ﺣﺪ ﻋﺮﻓﺘﻪ
ﻻﺣﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺔ ﻋﻠﻰ ﺷﻔﺘﻴﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﺗﻌﺮﻓﻰ ﺍﻧﻪ ﻗﺎﻟﻰ ﺍﻧﻪ ﻣﺶ ﺑﻴﺤﺐ ﻳﻌﻤﻞ ﺣﺎﺟﺔ ﻏﻠﻂ ﻣﻊ ﺑﻨﺖ ﻋﺸﺎﻥ ﻣﺮﺍﺗﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﻫﻴﺘﺠﻮﺯﻫﺎ .. ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰ ﻳﺨﻮﻥ ﻣﺮﺍﺗﻪ ﻭﻫﻮ ﺃﺻﻼً ﻟﺴﻪ ﻣﺸﻔﻬﺎﺵ ﻭﻟﺴﻪ ﻣﻴﻌﺮﻓﺶ ﻫﻰ ﻣﻴﻦ .. ﻫﻮ ﻓﻰ ﺣﺪ ﻛﺪﻩ
ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ :
- ﻭﺭﻏﻢ ﺍﻧﻰ ﻓﻰ ﻧﻈﺮﻩ ﻏﻠﻂ .. ﺍﻻ ﺍﻧﻪ ﻣﺶ ﺑﻴﺘﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﺑﺸﺪﺓ ﺃﻭ ﺑﻌﻨﻒ ﺃﻭ ﺑﺈﺣﺘﻘﺎﺭ .. ﺑﺎﻟﻌﻜﺲ ﺑﺤﺲ ﺍﻧﻪ ﺑﻴﺘﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﺑﺮﺍﺣﻪ ﻭﺑﺸﻮﻳﺶ .. ﻣﺶ ﺑﻴﻘﻮﻟﻰ ﻛﻼﻡ ﺟﺎﻣﺪ ﻳﻜﺮﻫﻨﻰ ﻓﻰ ﻋﻴﺸﺘﻰ .. ﺑﺎﻟﻌﻜﺲ ﺑﺤﺴﻪ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺃﻛﻨﻪ ﺑﻴﺎﺧﺪ ﺑﺈﻳﺪﻯ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﻭﺍﺣﺪﺓ .. ﻟﻤﺎ ﺍﻋﺘﺬﺭﻟﻰ ﻛﻨﺖ ﻓﺮﺣﺎﻧﻪ ﺃﻭﻯ .. ﺣﺴﻴﺖ ﺍﻧﻪ ﻣﻬﺘﻢ ﻭﻟﻮ ﺷﻮﻳﺔ ﺻﻐﻴﺮﻳﻦ ﺍﻧﻪ ﻣﻴﺰﻋﻠﻨﻴﺶ ﺃﻭ ﺍﻧﻰ ﺃﺑﻘﻰ ﻣﻀﺎﻳﻘﻪ ﻣﻨﻪ .. ﻓﻀﻞ ﻳﻜﻠﻤﻨﻰ ﺑﺎﻟﺮﺍﺣﺔ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻠﺒﺲ ﻭﻋﻠﻰ ﺍﻟﺤﺠﺎﺏ .. ﻣﻦ ﻏﻴﺮ ﻣﺎ ﻳﺠﺮﺣﻨﻰ ﻭﻣﻦ ﻏﻴﺮ ﻣﺎ ﻳﻘﻮﻟﻰ ﺍﻧﺘﻰ ﻏﻠﻂ ﻭﻫﺘﺪﺧﻠﻰ ﺍﻟﻨﺎﺭ ﻷ .. ﻛﺎﻥ ﺑﻴﺘﻜﻠﻢ ﺑﺮﺍﺣﻪ .. ﻏﺼﺐ ﻋﻨﻰ ﺣﺴﻴﺖ ﺍﻧﻰ ﺍﺗﺸﺪﺗﻠﻪ .. ﻧﻔﺴﻲ ﻳﻔﻀﻞ ﻳﺘﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﻛﺪﻩ ﻭﻳﻨﺼﺤﻨﻰ ﻋﻠﻰ ﻃﻮﻝ .. ﻣﺶ ﻓﻰ ﺍﻟﻠﺒﺲ ﺑﺲ .. ﻷ ﻓﻰ ﻛﻞ ﺣﺎﺟﻪ
ﺭﺍﻥ ﺍﻟﺼﻤﺖ ﺑﻴﻨﻬﻤﺎ .. ﻓﻘﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺤﻤﺎﺱ
- " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻳﻤﻜﻦ ﺑﺲ ﺍﻧﺘﻰ ﻋﺠﺒﻚ ﺍﺳﻠﻮﺑﻪ ﻣﺶ ﺃﻛﺘﺮ ﻣﻦ ﻛﺪﻩ .. ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺶ ﺣﺐ ﻭﻻ ﺣﺎﺟﺔ ﺯﻯ ﻣﺎ ﺍﻧﺘﻰ ﻣﺘﺼﻮﺭﻩ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﺼﻮﺕ ﺑﺎﻛﻰ ﻭﻗﺪ ﻋﺎﻭﺩﺕ ﻋﺒﺮﺍﺗﻬﺎ ﺍﻟﺘﺴﺎﻗﻂ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻬﺎ :
- ﺃﻧﺎ ﻛﻨﺖ ﻓﺎﻛﺮﺓ ﻛﺪﻩ .. ﻓﻀﻠﺖ ﺃﻗﻮﻝ ﻟﻨﻔﺴﻰ ﻛﺪﻩ .. ﺑﺲ ﻟﻤﺎ ﻋﺮﻓﺖ ﺍﻧﻪ ﺑﻴﺤﺐ " ﺳﻤﺮ " ﻭﻋﺎﻳﺰ ﻳﺘﺠﻮﺯﻫﺎ ﺣﺴﻴﺖ ﺍﻧﻰ ﻗﻠﺒﻲ ﻣﻮﺟﻮﻉ ﺃﻭﻯ ﻣﺶ ﻗﺎﺩﺭﺓ ﺃﺗﺨﻴﻠﻪ ﻣﻊ " ﺳﻤﺮ " ﻭﻻ ﻣﻊ ﺃﻯ ﻭﺍﺣﺪﺓ .. ﻣﺶ ﻗﺎﺩﺭﺓ ﺃﺗﺨﻴﻞ ﺍﻧﻰ ﻣﻤﻜﻦ ﻣﻌﺮﻓﺶ ﺃﺗﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻩ ﺗﺎﻧﻰ .. ﺃﻭ ﺍﻧﻪ ﻳﺨﺘﻔﻰ ﻓﺠﺄﺓ ﻣﻦ ﺣﻴﺎﺗﻰ .. ﺣﺴﻪ ﺍﻧﻰ ﻋﺎﻳﺰﺍﻩ ﻓﻰ ﺣﻴﺎﺗﻰ ﻋﻠﻰ ﻃﻮﻝ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " .. ﻣﻌﺮﻓﺶ ﺃﻧﺎ ﻋﻤﺮﻯ ﻣﺎ ﺣﺴﻴﺖ ﻛﺪﻩ .. ﻭﻋﻠﻰ ﻃﻮﻝ ﺑﺴﺘﺨﻒ ﺑﺎﻟﻨﺎﺱ ﺍﻟﻠﻰ ﺑﺘﺤﺐ ﻭﺑﺘﺘﻌﻠﻖ ﺑﻐﻴﺮﻫﺎ .. ﺑﺲ ﺃﻧﺎ ﻓﻌﻼً ﺣﺴﻪ ﺍﻧﻰ ﺍﺗﻌﻠﻘﺖ ﺑﻴﻪ ﺃﻭﻯ .. ﺗﻌﺮﻓﻰ ﺃﻧﺎ ﻧﻔﺴﻰ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﺣﺎﻻً ﺃﺗﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻩ .. ﻓﻰ ﻛﻞ ﺣﺎﺟﺔ .. ﻧﻔﺴﻰ ﺃﺣﻜﻴﻠﻪ ﻋﻠﻰ ﻛﻞ ﺣﺎﺟﺔ
ﺗﻌﺎﻟﺖ ﺷﻬﻘﺎﺗﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ ﺑﺼﻮﺗﻬﺎ ﺍﻟﻤﺮﺗﺠﻒ ﺍﻟﺒﺎﻛﻰ :
- ﻧﻔﺴﻰ ﺃﺣﻜﻴﻠﻪ ﻋﻠﻰ ﺑﺎﺑﺎ ﻭﻣﺎﻣﺎ ﻭﻣﺸﺎﻛﻠﻬﻢ ﻭﺧﻨﺎﻗﺎﺗﻬﻢ .. ﻧﻔﺴﻰ ﺃﺣﻜﻴﻠﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﺣﺴﺎﺳﻰ ﺑﻌﺪﻡ ﺍﻷﻣﺎﻥ .. ﻧﻔﺴﻰ ﺃﺣﻜﻴﻠﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺤﺎﺟﺎﺕ ﺍﻟﻠﻰ ﺑﺘﺨﻮﻓﻨﻰ .. ﻧﻔﺲ ﺃﺣﻜﻴﻠﻪ ﻋﻠﻰ " ﻫﺎﻧﻰ " ﻭﺍﻟﻠﻰ ﻋﻤﻠﻪ ﻣﻌﺎﻳﺎ .. ﺣﺴﻪ ﺍﻧﻰ ﻋﺎﻳﺰﻩ ﺃﺣﻜﻴﻠﻪ ﻋﻠﻰ ﻛﻞ ﺣﺎﺟﺔ .. ﺃﻧﺎ ﻋﻠﻰ ﻃﻮﻝ ﺑﺨﺒﻰ ﻣﺸﺎﻋﺮﻯ ﺟﻮﺍﻳﺎ ﻭﻣﺶ ﺑﺤﺐ ﺃﺗﻜﻠﻢ ﻣﻊ ﺣﺪ ﻋﻦ ﺍﺣﺴﺎﺳﻰ .. ﺑﺲ ﺃﻧﺎ ﺣﺴﻪ ﺍﻧﻰ ﻋﺎﻳﺰﻩ ﺃﺣﻜﻴﻠﻪ ﻫﻮ ﻋﻠﻰ ﻛﻞ ﺣﺎﺟﺔ .. ﺃﻭﻝ ﻣﺮﺓ ﺃﺣﺲ ﺑﻜﺪﻩ .. ﺃﺣﺲ ﺍﻧﻰ ﻋﺎﻳﺰﻩ ﺃﻃﻠﻊ ﺍﻟﻠﻰ ﺟﻮﺍﻳﺎ ﻟﺤﺪ .. ﻋﺎﻳﺰﻩ ﺃﻋﻴﻂ ﺃﺩﺍﻣﻪ .. ﻋﺎﻳﺰﻩ ﺃﺻﺮﺥ .. ﻋﺎﻳﺰﻩ ﺃﺧﺮﺝ ﻛﻞ ﺍﻟﻠﻰ ﺟﻮﺍﻳﺎ .. ﻭﺑﻌﺪ ﻣﺎ ﺃﺧﻠﺺ ﻳﺘﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﻭﺃﺳﻤﻊ ﻣﻨﻪ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺤﺰﻥ ﻓﻘﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺑﻤﺮﺍﺭﺓ ﻭﻫﻰ ﺷﺎﺭﺩﺓ :
- ﺑﺲ ﻫﻮ ﺑﻴﺤﺐ " ﺳﻤﺮ " .. ﻃﺒﻌﺎً ﺷﺎﻳﻔﻬﺎ ﺃﺣﺴﻦ ﻣﻨﻰ ﻣﻠﻴﻮﻥ ﻣﺮﺓ .. ﻭﺍﻥ ﻫﻰ ﺩﻯ ﺍﻟﺒﻨﺖ ﺍﻟﻠﻰ ﺗﺴﺘﺤﻖ ﺗﻜﻮﻥ ﻣﺮﺍﺗﻪ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻰ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺄﻋﻴﻦ ﺩﺍﻣﻌﺔ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ ﺑﺄﻟﻢ :
- ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﻣﺸﻰ ﻣﻦ ﻫﻨﺎ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻋﺎﻳﺰﻩ ﺃﺭﻭﺡ ﺃﻯ ﻣﻜﺎﻥ ﺗﺎﻧﻰ ﻏﻴﺮ ﻫﻨﺎ .. ﺑﺲ ﻣﻠﻴﺶ ﻣﻜﺎﻥ ﺃﺭﻭﺡ ﻓﻴﻪ .. ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺃﺭﻭﺡ ﻓﻴﻦ
ﺍﻧﻔﺠﺮﺕ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻓﻰ ﺍﻟﺒﻜﺎﺀ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ ﻓﺄﺣﺎﻃﺘﻬﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺬﺭﺍﻋﻴﻬﺎ ﺗﺸﺎﺭﻛﻬﺎ ﻋﺒﺮﺍﺗﻬﺎ ﻫﻰ ﺍﻷﺧﺮﻯ ﻭﻫﻰ ﺗﺸﻌﺮ ﺑﺎﻷﻟﻢ ﻣﻦ ﺃﺟﻠﻬﺎ
ﺍﻟﺘﻒ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻭ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺣﻮﻝ ﻃﺎﻭﻟﺔ ﺍﻟﻄﻌﺎﻡ .. ﺑﺪﺕ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺷﺎﺭﺩﺓ .. ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻣﺘﺄﻣﻼً ﺛﻢ ﻗﺮﺏ ﻛﻔﻪ ﻣﻦ ﻛﻔﻬﺎ .. ﻓﺎﻧﺘﻔﻀﺖ .. ﻭﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﺑﺨﺠﻞ ﻭﺃﺑﻌﺪﺕ ﻛﻔﻬﺎ .. ﺃﺳﻨﺪ ﻣﺮﻓﻘﻴﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻄﺎﻭﻟﺔ ﻭﻫﻮ ﻳﻘﻮﻝ ﺑﻤﺮﺡ :
- ﺍﻟﻠﻰ ﻭﺍﺧﺪ ﻋﻘﻠﻚ .. ﺑﺘﻔﻜﺮﻯ ﻓﻰ ﺍﻳﻪ
- ﺃﺑﺪﺍً .. ﻣﺸﻜﻠﺔ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﺻﺤﺒﺘﻰ ﺟﺖ ﻋﻠﻰ ﺑﺎﻟﻰ
ﻗﺎﻝ " ﻛﺮﻳﻢ " ﺑﻤﺮﺡ :
- ﺁﻩ ﻗﻮﻟﺘﻴﻠﻰ .. ﺳﺮﺣﺎﻧﻪ ﻓﻰ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﺻﺤﺒﺘﻚ ﻭﺍﻧﺘﻰ ﺍﻋﺪﻩ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﺗﺎﻧﻰ ﻳﻮﻡ ﻣﻦ ﻛﺘﺐ ﺍﻟﻜﺘﺎﺏ .. ﻻ ﺑﺪﺍﻳﺔ ﻣﺒﺸﺮﺓ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﻗﺎﻟﺌﻪ :
- ﺃﻧﺎ ﺁﺳﻔﺔ ﻣﻌﻠﺶ
ﺑﺎﺩﻟﻬﺎ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺘﻪ ﺍﻭﻗﺎﻝ :
- ﻭﻻ ﻳﻬﻤﻚ
ﺃﺗﻰ ﺍﻟﻨﺎﺩﻝ ﺑﺎﻟﻄﻌﺎﻡ .. ﻧﻈﺮﺕ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻄﻌﺎﻡ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻳﻪ ﻛﻞ ﺩﻩ .. ﺃﻧﺎ ﻋﺎﻣﻠﺔ ﺩﺍﻳﺖ ﺃﺻﻼً
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺧﻼﺹ ﻣﺶ ﻣﻦ ﻣﺮﺓ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺤﺰﻡ :
- ﻻ ﻣﻦ ﻣﺮﺓ .. ﺍﻟﻤﺮﺓ ﺩﻯ ﻣﻤﻜﻦ ﺗﺒﻮﻇﻠﻰ ﺗﻌﺐ ﺍﺳﺒﻮﻉ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﺶ ﺍﻟﻤﻔﺮﻭﺽ ﺑﻴﻜﻮﻥ ﻳﻮﻡ ﻓﺮﻯ ﻛﻞ ﺍﺳﺒﻮﻉ .. ﺧﻠﻰ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺓ ﺍﻟﻔﺮﻯ ﺑﺘﺎﻋﻚ
ﺍﺑﺘﻤﺴﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻧﺖ ﺷﻜﻠﻚ ﻛﺪﻩ ﻫﺘﺒﻮﻇﻠﻰ ﻛﻞ ﺍﻟﻠﻰ ﺑﻌﻤﻠﻪ
ﺿﺤﻚ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻻ ﻣﺘﻘﻠﻘﻴﺶ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺓ ﺑﺲ .. ﻭﺑﻌﺪﻳﻦ ﺍﻧﺘﻰ ﻣﺶ ﻣﺤﺘﺎﺟﺔ ﺗﻨﺰﻟﻰ ﻛﺘﻴﺮ ..
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺘﻮﺗﺮ ﻣﻤﺰﻭﺝ ﺑﺎﻟﺤﺮﺝ :
- ﻻ ﻣﺤﺘﺎﺟﺔ ﺃﻧﺰﻝ ﻛﺘﻴﺮ .. ﻋﺸﺎﻥ ﺑﺲ ﻫﺪﻭﻣﻰ ﻭﺍﺳﻌﺔ ﻓﻤﺶ ﺑﺎﻳﻦ ﺃﻧﺎ ﻣﺤﺘﺎﺟﺔ ﺃﻧﺰﻝ ﺃﺩ ﺍﻳﻪ
ﻗﺎﻝ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻭﻫﻮ ﻳﺸﺮﻉ ﻓﻰ ﺗﻨﺎﻭﻝ ﻃﻌﺎﻣﻪ :
- ﺍﻧﺘﻰ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﻋﻨﺪﻙ ﺍﻟﺠﻴﻢ ﻭﻣﺸﺮﻓﺔ ﻋﻠﻴﻪ ﻛﻤﺎﻥ ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺶ ﺻﻌﺐ ﻋﻠﻴﻴﻚ ﺍﻧﻚ ﺗﺴﺘﻤﺮﻯ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺮﻳﺎﺿﺔ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺑﺤﻤﺎﺱ :
- ﺃﻧﺎ ﻓﻌﻼً ﻣﻦ ﺳﺎﻋﺔ ﻣﺎ ﺟﻴﺖ ﻫﻨﺎ ﻭﺃﻧﺎ ﻣﺴﺘﻤﺮﺓ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺮﻳﺎﺿﺔ ﻭﺣﺘﻰ ﺧﺴﻴﺖ ﻋﻦ ﺍﻷﻭﻝ
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﺩﻭﻥ ﺃﻥ ﻳﻌﻘﺐ ﻓﻘﺎﻟﺖ ﺑﺘﻮﺗﺮ ﻭﻫﻰ ﺗﺨﺸﻰ ﺃﻥ ﺗﺠﺮﺣﻬﺎ ﺍﺟﺎﺑﺘﻪ :
- ﺍﻧﺖ ﻣﺶ ﻣﻀﺎﻳﻖ ﻋﺸﺎﻥ ﺃﻧﺎ ﻣﻠﻴﺎﻧﻪ ﺷﻮﻳﺔ ؟
ﻗﺎﻝ " ﻛﺮﻳﻢ " ﺑﻬﺪﻭﺀ :
- ﺍﻧﺎ ﺣﺎﺑﺐ ﺍﻧﻚ ﺗﻜﻮﻧﻰ ﺃﻗﻞ .. ﻭﻋﺎﺭﻑ ﺍﻧﻚ ﺗﻘﺪﺭﻯ .. ﻣﻤﻜﻦ ﺑﺲ ﻳﻜﻮﻥ ﻛﺎﻥ ﻛﺴﻞ ﻣﻨﻚ ﺃﻭ ﺣﺎﺟﺔ .. ﺑﺲ ﻋﺎﻣﺔ ﺣﺘﻰ ﻟﻮ ﻣﻨﺰﻟﺘﻴﺶ ﻓﺄﻧﺎ ﻣﺶ ﻫﺘﻔﺮﻕ ﻛﺘﻴﺮ ﺑﺎﻟﻨﺴﺒﺔ ﻟﻰ .. ﺑﺲ ﺃﻧﺎ ﻗﻮﻟﺘﻠﻚ ﺍﻟﻠﻰ ﺃﻧﺎ ﺣﺎﺑﻪ ﺃﻛﺘﺮ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﻭﻗﺪ ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺎﻟﺮﺍﺣﺔ ﻭﺍﻟﺤﻤﺎﺱ :
- ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﻫﻜﻮﻥ ﺯﻯ ﻣﺎ ﺍﻧﺖ ﺣﺎﺑﺐ
ﺍﻗﺘﺮﺏ ﻣﻨﻬﺎ ﺑﻮﺟﻬﻪ ﻫﻮ ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﺑﻌﻤﻖ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻭﺩﻯ ﺣﺎﺟﺔ ﺗﻔﺮﺣﻨﻰ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﺑﺨﺠﻞ ﻭﺷﺮﻋﺖ ﻓﻰ ﺗﻨﺎﻭﻝ ﻃﻌﺎﻣﻬﺎ ﻫﻰ ﺍﻷﺧﺮﻯ .. ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺑﺴﻌﺎﺩﺓ ﻗﺎﺋﻼً ﺑﻤﺮﺡ :
- ﺑﺲ ﺍﺗﻄﻮﺭﻧﺎ ﻋﻦ ﺍﻣﺒﺎﺭﺡ .. ﻳﻌﻨﻲ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﻓﻰ ﺗﻘﺪﻡ
ﺿﺤﻜﺖ ﺑﺨﺠﻞ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻫﻰ ﺃﻭﻝ ﻃﻠﻌﺔ ﺑﺲ ﺍﻟﻠﻰ ﺑﺘﻜﻮﻥ ﺻﻌﺒﺔ
ﺿﺤﻚ ﻫﻮ ﺍﻷﺧﺮ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﺎﺷﻰ
ﺛﻢ ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺑﺨﺒﺚ ﻭﻏﻤﺮ ﺑﻌﻴﻨﻪ ﻫﻮ ﻳﻘﻮﻝ :
- ﻋﻘﺒﺎﻝ ﻣﺎ ﻧﻔﺘﺢ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺮﺍﺑﻊ
ﺍﺣﻤﺮﺕ ﻭﺟﻨﺘﺎﻫﺎ ﺧﺠﻼً ﻭﺃﺷﺎﺣﺖ ﺑﻮﺟﻬﻬﺎ .. ﺳﻤﻌﺘﻪ ﻳﻄﻠﻖ ﺿﺤﻜﺔ ﺭﻧﺎﻧﻪ .. ﺃﺳﻌﺪﺕ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﻭﻃﺮﺑﺖ ﻟﻬﺎ ﺃﺫﻧﻴﻬﺎ
ﻋﺒﺮ " ﻛﺮﻳﻢ " ﺑﺴﻴﺎﺭﺗﻪ ﺑﻮﺍﺑﺔ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﻭﺃﻭﻗﻔﻬﺎ ﺃﻣﺎﻡ ﺍﻟﻤﺒﻨﻰ ﺍﻟﺬﻯ ﻳﺤﻮﻯ ﺻﺎﻟﺔ ﺍﻷﻟﻌﺎﺏ ﻭﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﺷﻮﻙ ﻓﻰ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺑﺎﻟﻠﻴﻞ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ
ﻛﺎﺩﺕ ﺃﻥ ﺗﻬﻢ ﺑﺎﻹﻧﺼﺮﺍﻑ ﻟﻜﻨﻬﺎ ﻋﺪﻟﺖ ﻋﻦ ﺭﺃﺳﻬﺎ ﻭﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻣﻤﻜﻦ ﺃﺳﺄﻟﻚ ﻋﻦ ﺣﺎﺟﺔ
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﻗﺎﺋﻼً ﻭﻫﻮ ﻳﻠﺘﻔﺖ ﺍﻟﻴﻬﺎ :
- ﺁﻩ ﻃﺒﻌﺎً ﺍﺗﻔﻀﻠﻰ
ﺻﻤﺖ ﻗﻠﻴﻼً ﺗﺤﺎﻭﻝ ﺍﻟﺒﺤﺚ ﻋﻦ ﻛﻠﻤﺎﺕ ﻣﻨﺎﺳﺒﺔ ﻟﺘﺼﻮﻍ ﻋﺒﺎﺭﺗﻬﺎ .. ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ :
- ﺍﻧﺖ ﻟﻴﻪ ﺍﺧﺘﺮﺗﻨﻰ ﺃﻧﺎ ﺑﺎﻟﺬﺍﺕ .. ﻭﺑﺎﻟﺴﺮﻋﺔ ﺩﻯ .. ﻳﻌﻨﻲ ﻛﻞ ﺣﺎﺟﺔ ﺣﺼﻠﺖ ﻓﺠﺄﺓ .. ﻭﺑﻌﺪﻳﻦ ﺍﺣﻨﺎ ﻣﺘﻜﻠﻤﻨﺎﺵ ﻣﻊ ﺑﻌﺾ ﻭﻻ ﺣﺎﺟﺔ .. ﻳﻌﻨﻲ ﻟﻴﻪ ﺣﺴﻴﺖ ﺍﻧﻚ ﻋﺎﻳﺰ ﺗﺘﻘﺪﻣﻠﻰ ﺃﻧﺎ ﻭﻛﻤﺎﻥ ﻛﺘﺐ ﻛﺘﺎﺑﺔ ﻣﺶ ﺧﻄﻮﺑﺔ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﺗﻨﺘﻈﺮ ﺟﻮﺍﺑﺎً ﻷﺳﺌﻠﺘﻬﺎ .. ﺍﻟﺘﻔﺖ ﺑﺠﺴﺪﻩ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻭﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً ﺑﺠﺪﻳﺔ :
- ﺑﺼﻰ ﻳﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " .. ﺃﻧﺎ ﺷﺨﺺ ﻋﻤﻠﻰ ﺷﻮﻳﺔ .. ﻳﻌﻨﻲ ﻋﻨﺪﻯ ﻭﺍﺣﺪ ﺯﺍﺋﺪ ﻭﺍﺣﺪ ﻳﺴﺎﻭﻯ ﺍﺗﻨﻴﻦ .. ﻛﻨﺖ ﺑﺪﻭﺭ ﻋﻠﻰ ﺯﻭﺟﺔ ﺑﻤﻮﺍﺻﻔﺎﺕ ﻣﻌﻴﻨﺔ .. ﻭﺍﻟﺼﻔﺎﺕ ﺩﻯ ﻓﻌﻼ ﻟﻘﻴﺘﻬﺎ ﻓﻴﻜﻲ .. ﻭﻋﺸﺎﻥ ﻛﺪﻩ ﻣﺘﺮﺩﺩﺗﺶ ﻟﺤﻈﺔ
ﺳﺄﻟﺘﻪ ﺑﺼﻮﺕ ﺧﺎﻓﺖ :
- ﺍﻳﻪ ﻫﻰ ﺍﻟﺼﻔﺎﺕ ﺩﻯ
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﻟﻬﺎ ﺑﺤﻨﺎﻥ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻭﻻ ﺍﻧﻬﺎ ﺗﻜﻮﻥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻪ ﻣﻠﺘﺰﻣﺔ ﻭﻋﺎﺭﻓﻪ ﺭﺑﻨﺎ ﻭﺩﻩ ﻟﻤﺴﺘﻪ ﻓﻴﻜﻲ ﻣﻦ ﻟﺒﺴﻚ ﻭﻟﻤﺎ ﻛﻨﺘﻰ ﺑﺘﻐﻀﻰ ﺑﺼﺮﻙ ﻟﻤﺎ ﺑﺘﺸﻮﻓﻴﻨﻲ .. ﻛﻤﺎﻥ ﺃﻧﺎ ﺑﺤﺐ ﺍﻟﺒﻨﺖ ﺍﻟﺨﺠﻮﻟﺔ ﺍﻟﺤﻴﻴﻪ .. ﻭﺩﻩ ﻟﻤﺘﺴﻪ ﻓﻴﻜﻲ ﻛﻞ ﻣﺎ ﺑﻘﺎﺑﻠﻚ .. ﻳﻤﻜﻦ ﺩﻯ ﺃﻛﺘﺮ ﺻﻔﺔ ﺃﻧﺎ ﻛﻨﺖ ﺣﺎﺑﺐ ﺍﻧﻰ ﺃﻭﺭ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻭﺃﻻﻗﻴﻬﺎ ﻓﻰ ﺍﻻﻧﺴﺎﻧﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﺍﺭﺗﺒﻂ ﺑﻴﻬﺎ .. ﻛﻤﺎﻥ ﻛﻨﺖ ﻋﺎﻳﺰ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﺑﺎﺭﻩ ﺑﺄﻫﻠﻬﺎ .. ﻭﺩﻩ ﻟﻤﺴﺘﻪ ﻣﻦ ﻛﻼﻡ ﻣﺎﻣﺘﻚ ﻋﻨﻚ .. ﻛﻤﺎﻥ ﻛﻨﺖ ﻋﺎﻳﺰﻫﺎ ﻣﻦ ﺑﻴﺖ ﻃﻴﺐ .. ﻻﻥ ﺍﺧﻮﺍﺗﻬﺎ ﺩﻭﻝ ﻫﻴﺒﻘﻮﺍ ﺧﻴﻼﻥ ﻭﻻﺩﻯ .. ﻭﻃﺒﻌﺎً ﺍﺧﻮﻛﻰ " ﻋﻠﻰ " ﻣﺎ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﺭﺍﺟﻞ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺟﺪﺍً .. ﻭﻛﻤﺎﻥ ﻣﺎﻣﺘﻚ ﻭﺑﺎﺑﺎﻛﻰ ﻧﺎﺱ ﻃﻴﺒﻴﻦ .. ﻛﻨﺖ ﻋﺎﻳﺰ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﻣﺘﺤﻄﺶ ﺭﺍﺳﻬﺎ ﺑﺮﺍﺳﻰ ﻳﻌﻨﻲ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﺃﺣﺲ ﺑﻀﻌﻔﻬﺎ ﻭﺑﺎﻧﻬﺎ ﺃﻧﺜﻰ ﻭﺩﻩ ﻟﻤﺴﺘﻪ ﺳﺎﻋﺔ ﺍﻟﻤﺸﻜﻠﺔ ﺍﻟﻠﻰ ﻓﻰ ﺍﻻﺟﺘﻤﺎﻉ ﺍﻷﻭﻝ ﻟﻤﺎ ﻣﺸﻴﺘﻴﻰ ﻭﺳﻴﺒﺘﻰ ﺍﻻﺟﺘﻤﺎﻉ .. ﻛﺎﻥ ﻣﻤﻜﻦ ﺗﻘﻔﻰ ﻭﺗﺴﻤﻌﻴﻨﻲ ﻛﻠﻤﺘﻴﻦ ﻓﻰ ﺍﻟﻌﻀﻢ .. ﺑﺲ ﺍﻧﺘﻰ ﻣﺸﻴﺘﻲ ﺑﻬﺪﻭﺀ .. ﻭﻟﻤﺎ ﻋﺮﻓﺘﻰ ﺍﻧﻚ ﻓﻬﻤﺘﻴﻨﻲ ﻏﻠﻂ ﻭﺣﺴﻴﺘﻰ ﺑﺎﻟﺬﻧﺐ ﻣﻜﻨﺘﻴﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺗﺘﻌﺎﻣﻠﻰ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﻭﻻ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺗﻮﺍﺟﻬﻴﻨﻲ .. ﻭﻏﻴﺮ ﺩﻩ ﻛﻠﻪ ﺃﻧﺎ ﺣﺴﻴﺖ ﺑﺈﻧﺠﺬﺍﺏ ﻧﺤﻴﺘﻚ .. ﻭﺩﻯ ﻣﺶ ﻫﻘﺪﺭ ﺃﻓﺴﺮﻫﺎ ﻻﻧﻬﺎ ﺣﺎﺟﻪ ﺗﺘﺤﺲ ﻣﺘﺘﻘﻠﺶ .. ﺣﺎﺟﻪ ﺑﺘﺤﺴﻴﻬﺎ ﺑﻘﻠﺒﻚ ﻭﺑﺘﻼﻗﻴﻪ ﺑﻴﻘﻮﻟﻚ ﻫﻰ ﺩﻯ ﺍﻹﻧﺴﺎﻧﻪ ﺍﻟﻤﻨﺎﺳﺒﺔ ﻟﻴﻚ .. ﻭﻃﺒﻌﺎً ﺃﻭﻻً ﻭﺃﺧﻴﺮﺍً ﺍﻻﺳﺘﺨﺎﺭﻩ ﻭﺍﻻﺳﺘﺸﺎﺭﺓ .. ﻭﺃﻧﺎ ﺍﺳﺘﺨﺮﺕ ﺭﺑﻨﺎ .. ﻭﺍﺳﺘﺸﺮﺕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﺳﻤﻌﺖ ﻋﻨﻚ ﻛﻞ ﺧﻴﺮ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻭﺃﻭﻣﺄﺕ ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﻭﻗﺪ ﺃﺷﻌﺮﺗﻬﺎ ﻛﻠﻤﺎﺗﻪ ﺑﺎﻟﺮﺍﺣﺔ .. ﺃﻣﺴﻚ ﻳﺪﻳﻬﺎ ﻓﺎﺭﺗﺠﻔﺖ ﺑﻴﻦ ﺃﺻﺎﺑﻌﻪ .. ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻰ ﻋﻴﻨﻴﻪ ﺍﻟﺘﻰ ﺗﺤﺘﻮﻳﻬﺎ ﻭﻫﻮ ﻳﻘﻮﻝ :
- ﺍﻧﺘﻰ ﺑﺄﻩ ﻭﺍﻓﻘﺘﻰ ﻋﻠﻴﺎ ﻟﻴﻪ ؟
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﺑﺨﺠﻞ ﻭﻗﺎﻟﺖ ﻭﻫﻰ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﻳﺪﻫﺎ ﺍﻟﺘﻰ ﻓﻰ ﻳﺪﻩ :
- ﺣﺴﻴﺖ ﺍﻧﻚ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﻭﻣﻌﺎﺭﻑ ﺭﺑﻨﺎ .. ﻭﻛﻤﺎﻥ " ﻋﻠﻰ " ﺍﺗﻌﺎﻣﻞ ﻣﻌﺎﻙ ﻭﺷﻜﺮ ﻓﻰ ﺃﺧﻼﻗﻚ ﺟﺪﺍً .. ﻭﻛﻤﺎﻥ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺷﻜﺮﺕ ﻓﻴﻚ . ﻭﺍﺳﺘﺨﺮﺕ ﺭﺑﻨﺎ ﻭﻭﺍﻓﻘﺖ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻣﺘﻔﺤﺼﺎُ ﻗﺎﺋﻼً ﺑﺨﺒﺚ :
- ﺑﺲ ﻛﺪﻩ .. ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺤﺴﺘﻴﺶ ﺑﺄﻯ ﻛﻴﻤﻴﺎ ﺧﺎﻟﺺ
ﺗﻮﺭﺩﺕ ﻭﺟﻨﺘﺎﻫﺎ ﺧﺠﻼً ﻭﺳﺤﺒﺖ ﻳﺪﻫﺎ ﻣﻦ ﻳﺪﻩ
ﻓﻘﺎﻝ ﺑﻌﺘﺎﺏ :
- ﻣﺎﺷﻰ ﻭﺃﻧﺎ ﺍﻟﻠﻰ ﻛﻨﺖ ﻓﺎﻛﺮﻙ .. ﺑﺲ ﺧﻼﺹ ﻫﻌﻤﻞ ﺍﻳﻪ ﺣﻈﻰ ﻛﺪﺓ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﺄﺷﺎﺡ ﺑﻮﺟﻬﻪ ﻋﻨﻬﺎ .. ﺗﻤﺘﻤﺖ ﺑﺤﺰﻥ
- ﺍﻧﺖ ﺯﻋﻠﺖ
ﻟﻢ ﻳﺠﻴﺒﻬﺎ ﻓﻘﺎﻟﺖ :
- ﺍﻧﺎ ﺑﺘﻜﺴﻒ ﻋﻠﻰ ﻓﻜﺮﺓ .. ﻳﻌﻨﻰ ﺣﺘﻰ ﻟﻮ ﺣﺴﻪ ﺑﺤﺎﺟﻪ ﻣﺶ ﻫﻌﺮﻑ ﺃﻗﻮﻝ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ
ﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً ﻭﻫﻮ ﺭﻓﻊ ﺃﺣﺪ ﺣﺎﺟﺒﻴﻪ :
- ﻣﺎﺷﻰ .. ﻭﺃﻧﺎ ﻫﺴﺘﻨﻰ .. ﻛﺪﻩ ﻋﻠﻴﻜﻲ ﻟﻴﺎ ﺣﺎﺟﺘﻴﻦ .. ﺍﻷﻭﻝ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﻣﻬﻢ .. ﻭﺍﻟﺘﺎﻧﻰ ﺍﻟﺪﺑﻠﺔ ﺍﻟﻠﻰ ﻟﺒﺴﺘﻬﺎ ﻟﻨﻔﺴﻰ ﺍﻣﺒﺎﺭﺡ
ﺿﺤﻜﺖ ﻓﻘﺎﻝ ﺑﻤﺮﺡ :
- ﻣﺶ ﻫﺘﻨﺎﺯﻝ ﻋﻦ ﺣﻘﻰ ﻋﻠﻰ ﻓﻜﺮﺓ .. ﺧﻠﻰ ﺑﺎﻟﻚ ﻳﻌﻨﻲ
ﺃﻭﻣﺄﺕ ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﻭﻧﺰﻟﺖ ﻣﻦ ﺍﻟﺴﻴﺎﺭﺓ .. ﺍﺑﺘﺴﻢ ﻟﻬﺎ ﻗﺒﻞ ﺃﻥ ﻳﻨﻄﻠﻖ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺠﺮﺍﺡ ﻟﻴﺼﻒ ﺳﻴﺎﺭﺗﻪ ﻭﻳﻨﺰﻝ ﻣﺘﻮﺟﻬﺎً ﺍﻟﻰ ﻣﻜﺘﺒه
ﺳﺎﺭ " ﺁﺩﻡ " ﻣﻊ ﻭﺍﻟﺪﺗﻪ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻤﺮ ﺍﻟﺬﻯ ﻳﺤﻮﻯ ﻣﻜﺎﺗﺐ ﺍﻟﻤﻮﻇﻔﻴﻦ ﺑﺎﻟﻘﺮﻳﺔ .. ﺗﻮﻗﻔﺎ ﺃﻣﺎﻡ ﻣﻜﺘﺐ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻓﺄﺷﺎﺭﺕ ﻟﻪ ﺃﻣﻪ ﺑﺎﻻﺑﺘﻌﺎﺩ .. ﺍﺑﺘﻌﺪ ﺧﻄﻮﺍﺕ ﻟﻠﺨﻠﻒ .. ﻃﺮﻗﺖ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻓﺄﺗﺎﻫﺎ ﺻﻮﺕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺁﺫﻧﺎً ﺑﺎﻟﺪﺧﻮﻝ .. ﺷﻌﺮﺕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺎﻟﺪﻫﺸﺔ ﻭﻫﺒﺖ ﻭﺍﻗﻔﺔ ﻭﻫﻰ ﺗﺮﻯ ﻭﺍﻟﺪﺓ " ﺁﺩﻡ " ﺃﻣﺎﻡ ﺍﻟﺒﺎﺏ .. ﺃﻗﺒﻠﺖ ﻧﺤﻮﻫﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺘﺮﺣﺎﺏ :
- ﺃﻫﻼً ﻭﺳﻬﻼً ﺍﺯﻯ ﺣﻀﺮﺗﻚ ﻳﺎ ﻃﻨﻂ
ﺍﻗﺘﺮﺏ ﻣﻨﻬﺎ ﻭﺍﻟﺪﺓ " ﺁﺩﻡ " ﻭﺃﻏﻠﻘﺖ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﺒﻠﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ ﺍﺯﻳﻚ ﺍﻧﺘﻰ
ﻏﺎﺩﺭ " ﺁﺩﻡ " ﺑﻌﺪﻣﺎ ﺩﺧﻠﺖ ﻭﺍﻟﺪﺗﻪ ﻭﺃﻏﻠﻘﺖ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺧﻠﻔﻬﺎ .. ﺩﻋﺎ ﺍﻟﻠﻪ ﺃﻥ ﺗﺄﺗﻰ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﺰﻳﺎﺭﺓ ﺑﻨﺘﻴﺠﻪ ﺗﺮﺿﻴﻪ
ﺃﺟﻠﺴﺘﻬﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻋﻠﻰ ﺍﻷﺭﻳﻜﺔ ﺑﺎﻟﻤﻜﺘﺐ ﻭﺟﻠﺴﺖ ﺑﺠﻮﺍﺭﻫﺎ .. ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺃﻡ " ﺁﺩﻡ " ﻣﺘﻔﺤﺼﺔ .. ﺑﺪﺕ ﻣﺨﺘﻠﻔﺔ ﻋﻦ ﺫﻯ ﻗﺒﻞ ﺑﻤﻼﺑﺴﻬﺎ ﺍﻟﻮﺍﺳﻌﺔ ﺍﻟﻔﻀﻔﺎﺿﺔ ﻭ ﺣﺠﺎﺑﻬﺎ ﺍﻟﻄﻮﻳﻞ ﻭﻭﺟﻬﺎ ﺍﻟﻨﻈﻴﻒ ﺍﻟﺨﺎﻟﻰ ﻣﻦ ﻣﺴﺎﺣﻴﻖ ﺍﻟﺠﻤﻴﻞ .. ﺗﻤﺘﻤﺖ ﻣﺒﺘﺴﻤﺔ :
- ﺑﺴﻢ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﺎ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ .. ﺭﺑﻨﺎ ﻳﻔﺘﺢ ﻋﻠﻴﻜﻲ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻫﻰ ﻣﺎﺯﺍﺕ ﺗﺸﻌﺮ ﺑﺎﻟﺪﻫﺸﺔ ﻣﻦ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﺰﻳﺎﺭﺓ .. ﺭﺑﺘﺖ ﻭﺍﻟﺪﺓ " ﺁﺩﻡ " ﻋﻠﻰ ﻗﺪﻣﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺑﺼﻰ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ .. ﺍﻧﺎ ﺟﺎﻳﻪ ﺃﻗﻮﻟﻚ ﻛﻠﻤﺘﻴﻦ .. ﻭﻣﻌﻠﺶ ﺍﺳﺘﺤﻤﻴﻠﻨﻰ ﻭﺍﻋﺘﺒﺮﻳﻨﻲ ﺯﻯ ﺃﻣﻚ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻔﻮﺭ :
- ﻃﺒﻌﺎً ﻳﺎ ﻃﻨﻂ ﺍﺗﻔﻀﻠﻰ
ﻗﺎﻟﺖ ﺃﻡ " ﺁﺩﻡ " :
- ﺃﻧﺎ ﺟﺎﻳﻪ ﺃﺗﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻛﻰ ﻋﻦ ﺍﺑﻨﻰ " ﺁﺩﻡ "
ﺗﺠﻤﺪﺕ ﻣﻼﻣﺢ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻫﻰ ﺗﻘﻮﻝ :
- ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﺣﺎﺑﻪ ﺃﺗﻜﻠﻢ ﻋﻨﻪ ﻳﺎ ﻃﻨﻂ ﺑﻌﺪ ﺍﺫﻧﻚ
ﻗﺎﻟﺖ ﺃﻡ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺤﺰﻡ :
- ﺍﺳﻤﻌﻴﻨﻲ ﻭﻟﻮ ﻣﻌﺠﺒﻜﺶ ﺍﻟﻜﻼﻡ ﺍﺭﻣﻪ ﻭﺭﺍ ﺿﻬﺮﻙ ﻭﻻ ﺃﻛﻨﻚ ﺳﻤﻌﺘﻴﻪ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺘﻮﺟﺲ .. ﻗﺎﻟﺖ ﺃﻡ " ﺁﺩﻡ " :
- ﺍﺑﻨﻰ ﻏﻠﻂ ﻏﻠﻂ ﻛﺒﻴﺮ ﺃﻭﻯ .. ﻓﻰ ﺣﻖ ﺭﺑﻨﺎ ﻭﻓﻰ ﺣﻖ ﻧﻔﺴﻪ ﻭﻓﻰ ﺣﻘﻰ ﻭﻓﻰ ﺣﻘﻚ ﺍﻧﺘﻰ ﻛﻤﺎﻥ .. ﺑﺲ ﻣﻴﻦ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ ﻣﺒﻴﻐﻠﻄﺶ .. ﻃﻮﻝ ﻣﺎ ﺍﻻﻧﺴﺎﻥ ﻋﺎﻳﺶ ﻓﻰ ﺍﻟﺪﻧﻴﺎ ﺩﻯ ﺑﻴﻐﻠﻂ ﻭﺑﻴﺘﻮﺏ .. ﻭﺭﺑﻚ ﺑﻴﻐﻔﺮ ﻭﻳﺴﺎﻣﺢ .. ﻳﺒﻘﻰ ﺍﺣﻨﺎ ﻳﺎ ﺑﻨﻰ ﺃﺩﻣﻴﻦ ﻣﺶ ﻫﻨﺴﺎﻣﺢ ﺑﻌﺾ
ﻗﺎﻃﻌﺘﻬﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺸﺊ ﻣﻦ ﺍﻟﺤﺪﺓ :
- ﺑﺲ ﺩﻯ ﻗﺪﺭﺍﺕ .. ﻓﻰ ﺣﺪ ﻣﻤﻜﻦ ﻳﺴﺎﻣﺢ ﻭﺣﺪ ﻷ .. ﻓﻰ ﻏﻠﻂ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﻟﻮﺍﺣﺪ ﻳﻔﻐﺮﻩ ﻭﻏﻠﻂ ﻻ ﺻﻌﺐ ﺍﻟﻮﺍﺣﺪ ﻳﻨﺴﺎﻩ .. ﻭﺣﺘﻰ ﻟﻮ ﺳﺎﻣﺤﺖ .. ﻣﺶ ﻣﻤﻜﻦ ﻫﻨﺴﻰ .. ﻫﻔﻀﻞ ﻣﺠﺮﻭﺣﻪ ﻣﻨﻪ .. ﻭﺍﻷﺻﻌﺐ ﺍﻧﻰ ﻫﻔﻀﻞ ﺃﺣﺘﻘﺮﻩ .. ﺃﻧﺎ ﻣﺒﻘﺘﺶ ﺑﺤﺘﺮﻣﻪ ﻳﺎ ﻃﻨﻂ .. ﻣﺶ ﻗﺎﺩﺭﻩ ﺃﺣﺘﺮﻣﻪ
ﺭﻣﻘﺘﻬﺎ ﺃﻡ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺤﺰﻥ ﻭﻫﻰ ﺗﺴﺘﻤﻊ ﺍﻟﻰ ﻣﺸﺎﻋﺮﻫﺎ ﺗﺠﺎﻩ ﺍﺑﻨﻬﺎ .. ﻓﺘﻨﻬﺪﺕ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ ﺍﻟﻠﻲ ﻋﺎﻳﺰﺍﻛﻰ ﺗﻌﺮﻓﻴﻪ ﺍﻥ ﺍﺑﻨﻰ ﺑﻴﺤﺒﻚ ﺃﻭﻯ .. ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺑﻴﺤﺒﻚ .. ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺍﺑﻨﻰ ﺍﺗﻐﻴﺮ ﻭﺑﻴﺤﺒﻚ .. ﺩﻩ ﻛﺎﻥ ﺑﻴﻌﺪ ﻃﻮﻝ ﺍﻟﻠﻴﻞ ﻗﺪﺍﻡ ﺍﻟﻘﺒﺮ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰ ﻳﻤﺸﻰ .. ﻓﻀﻞ ﻳﺎ ﻛﺒﺪﻯ ﻋﻠﻴﻪ ﺯﻯ ﻣﺎ ﻳﻜﻮﻥ ﻫﻮ ﺍﻟﻠﻰ ﻣﺎﺕ .. ﻻ ﺑﻴﺎﻛﻞ ﻭﻻ ﺑﻴﺸﺮﺏ ﻭﺁﻓﻞ ﻋﻠﻰ ﺭﻭﺣﻪ ﺑﻴﺼﻠﻰ ﻭﺑﻴﻘﺮﺍ ﻗﺮﺁﻥ
ﺧﻔﻖ ﻗﻠﺐ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻫﻰ ﺗﺘﺨﻴﻞ ﺣﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﺍﻟﺬﻯ ﻭﺻﻔﺘﻪ ﺃﻣﻪ .. ﻭﻫﻮ ﻳﻈﻦ ﺑﺄﻧﻬﺎ ﻣﺎﺗﺖ ﻭﺃﻧﻪ ﺩﻓﻨﻬﺎ ﺑﻴﺪﻩ .. ﺃﻛﻤﻠﺖ ﺃﻣﻪ :
- ﻟﻤﺎ ﻋﺮﻑ ﺍﻧﻚ ﻋﺎﻳﺸﺔ ﺑﻘﺖ ﺍﻟﺪﻧﻴﺎ ﻣﺶ ﺳﺎﻳﻌﺎﻩ ﻣﻦ ﺍﻟﻔﺮﺣﺔ .. ﺑﺄﻩ ﻧﻔﺴﻪ ﻳﺠﻴﻠﻚ ﻭﻳﺘﺄﺳﻔﻠﻚ .. ﻭﻟﻤﺎ ﺍﺗﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻛﻰ ﻭﺻﺪﺗﻴﻪ ﻛﺎﻥ ﺑﻴﺘﻘﻄﻊ ﻣﻦ ﺟﻮﻩ .. ﻭﺍﻟﻠﻪ " ﺁﺩﻡ " ﺗﺎﺏ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﺭﺟﻊ ﻋﻦ ﺍﻟﻄﺮﻳﻖ ﺍﻟﻠﻰ ﻛﺎﻥ ﻣﺎﺷﻰ ﻓﻴﻪ .. ﻟﻮ ﻣﻜﻨﺶ ﺗﺎﺏ ﺑﺠﺪ ﻣﻜﻨﺶ ﺣﺎﻟﻪ ﺍﺗﻐﻴﺮ ﻟﻤﺎ ﺍﻓﺘﻜﺮﻙ ﻣﺘﻰ .. ﻟﻮ ﻣﻜﻨﺶ ﺗﺎﺏ ﺑﺠﺪ ﻣﻜﻨﺶ ﺳﺎﺏ ﺍﻟﺸﻐﻞ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﺍﻟﺘﺎﻧﻴﺔ ﺭﻏﻢ ﺍﻧﻪ ﻛﺎﻥ ﺑﻴﻘﺒﺾ ﻣﻨﻬﺎ ﻓﻠﻮﺱ ﺃﺩ ﻛﺪﻩ .. ﺑﺲ ﻫﻮ ﺳﺎﺏ ﺍﻟﺤﺮﺍﻡ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ .. ﻭﻛﻞ ﺩﻩ ﻗﺒﻞ ﻣﺎ ﻳﻌﺮﻑ ﺍﻧﻚ ﻋﺎﻳﺸﺔ .. ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺴﺒﺶ ﺍﻟﺤﺮﺍﻡ ﻋﺸﺎﻧﻚ . . ﻷ ﺳﺎﺑﻪ ﻋﺸﺎﻥ ﺭﺑﻨﺎ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ .. ﻳﻌﻨﻲ ﺗﺎﺏ ﻣﻦ ﻗﻠﺒﻪ ﺑﺠﺪ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﻤﺰﻳﺞ ﻣﻦ ﺍﻟﺤﻴﺮﺓ ﻭﺍﻟﺨﻮﻑ ﻭﺍﻷﻟﻢ .. ﻓﺮﺑﺘﺖ ﻋﻠﻰ ﻗﺪﻣﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻓﻜﺮﻯ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ .. ﻓﻜﺮﻯ ﻭﺷﻮﻓﻰ ﻗﻠﺒﻚ ﻫﻴﺮﺳﻴﻜﻲ ﻋﻠﻰ ﺍﻳﻪ .. ﺍﻧﺎ ﺑﺲ ﺣﺒﻴﺖ ﺃﺟﻰ ﻭﺃﻗﻮﻟﻚ ﺍﻟﻜﻼﻡ ﺩﻩ ﺑﻨﻔﺴﻰ .. ﻻﻧﻰ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺍﻥ " ﺁﺩﻡ " ﺣﺎﻭﻝ ﻳﺘﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻛﻰ ﻛﺘﻴﺮ ﻭﺍﻧﺘﻰ ﺑﺘﺼﺪﻳﻪ .. ﻓﺎﻛﺮﺍﻩ ﺑﻴﻀﺤﻚ ﻋﻠﻴﻜﻲ ﺗﺎﻧﻰ .. ﻗﻮﻟﺖ ﺁﺟﻰ ﻭﺃﻗﻮﻟﻚ ﻭﺃﻛﻴﺪ ﺃﻧﺎ ﺳﺖ ﻛﺒﻴﺮﺓ ﻣﺶ ﻫﻀﺤﻚ ﻋﻠﻴﻜﻲ ﻭﻻ ﺃﻏﺸﻚ
ﺃﻃﺮﻗﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﻓﻘﺎﻝ ﺃﻡ " ﺁﺩﻡ " ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﺃﻧﺎ ﻫﻤﺸﻰ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ ﻭﺭﺑﻨﺎ ﻳﻨﻮﺭ ﻗﻠﺒﻚ ﻭﻳﺮﺯﻗﻚ ﺍﻟﺨﻴﺮ ﺍﻧﺘﻰ ﻭ " ﺁﺩﻡ " ﺍﺑﻨﻰ .. ﺣﺘﻰ ﻟﻮ ﺭﻓﻀﺘﻴﻪ ﻓﺪﻩ ﺣﻘﻚ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ ﻣﺤﺪﺵ ﻳﻘﺪﺭ ﻳﺠﺒﺮﻙ ﻋﻠﻰ ﺣﺎﺟﺔ ﺍﻧﺘﻰ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺍﻫﺎ .. ﻟﻮ ﺭﻓﻀﺘﻴﻪ ﺭﺑﻨﺎ ﻳﺒﺎﺭﻛﻠﻚ ﻭﻳﺮﺯﻗﻚ ﺑﺎﻟﻠﻰ ﺃﺣﺴﻦ ﻣﻨﻪ .. ﻭﻳﺒﺎﺭﻛﻠﻪ ﻭﻳﺮﺯﻗﻪ ﺑﺎﻟﻠﻰ ﺗﺴﻌﺪ ﻗﻠﺒﻪ
ﻇﻠﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻣﺤﺘﻔﻈﺔ ﺑﺼﻤﺘﻬﺎ ﻓﻘﺎﻟﺖ ﺃﻡ " ﺁﺩﻡ " ﻭﻫﻰ ﺗﺨﺮﺝ ﻫﺎﺗﻔﻬﺎ ﻣﻦ ﺣﻘﻴﺒﺘﻬﺎ :
- ﻫﺎﺗﻰ ﺭﻗﻤﻚ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ ﻭﺧﺪﻯ ﺭﻗﻤﻰ ﺧﻠﻴﻪ ﻣﻌﺎﻛﻰ .. ﺧﻠﻴﻨﺎ ﻧﺴﺄﻝ ﻋﻠﻰ ﺑﻌﺾ ﻭﻧﻮﺩ ﺑﻌﺾ .. ﺑﻌﻴﺪ ﻋﻦ ﺍﺑﻨﻰ " ﺁﺩﻡ " ﻭﺑﻌﻴﺪ ﻋﻦ ﺣﻜﺎﻳﺘﻚ ﻣﻌﺎﻩ
ﺗﺒﺎﺩﻻ ﺃﺭﻗﺎﻡ ﺍﻟﻬﻮﺍﺗﻒ ﻭﺭﺣﻠﺖ ﺃﻡ " ﺁﺩﻡ " ﺑﻴﻨﻤﺎ ﻇﻠﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺟﺎﻟﺴﻪ ﻣﻜﺎﻧﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻷﺭﻳﻜﺔ .. ﺗﺸﻌﺮ ﺑﻤﺸﺎﻋﺮ ﻛﺜﻴﺮﺓ ﻣﺘﻀﺎﺭﺑﻪ ﺑﺪﺍﺧﻠﻬﺎ .. ﻟﻜﻦ ﺃﻗﺴﻰ ﺷﻌﻮﺭ ﻓﻴﻬﻢ ﻛﺎﻥ .. ﺍﻟﺨــﻮﻑ .. ﺍﻟﺨﻮﻑ ﻣﻦ ﺃﻥ ﺗُﺨﺪﻉ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ !
ﺗﻨﻬﺪﺕ ﻭﻗﺎﻣﺖ ﻟﺘﻐﺎﺩﺭ ﻣﻜﺘﺒﻬﺎ ﺑﻌﺪﻣﺎ ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺤﺎﺟﺘﻬﺎ ﺍﻟﻰ ﺍﺳﺘﻨﺸﺎﻕ ﺍﻟﻬﻮﺍﺀ ﺍﻟﻤﻨﻌﺶ .. ﺧﺮﺟﺖ ﻟﺘﺘﻘﺎﺑﻞ ﻣﻊ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﺍﻟﺘﻰ ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﻟﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻫﺘﺤﻀﺮﻯ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺑﺎﻟﻠﻴﻞ ؟
ﺗﻤﺘﻤﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " :
- ﺃﻳﻮﺓ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻭﻫﻰ ﺗﺘﺬﻛﺮ ﺣﺪﻳﺚ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻋﻦ " ﻋﻠﻰ " ﻭﻗﺎﻟﺖ ﻟﻬﺎ :
- ﻓﻰ ﺣﺎﺟﺔ ﻣﻀﺎﻳﻘﺎﻛﻰ ﻳﺎ " ﺁﻳﺎﺕ "
ﺃﺧﺬﺕ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻧﻔﺴﺎً ﻋﻤﻴﻘﺎً ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ :
- ﻣﺶ ﺣﺎﺟﺔ ﻣﺤﺪﺩﺓ .. ﺗﻘﺪﺭﻯ ﺗﻘﻮﻟﻰ ﺣﺎﺟﺎﺕ
ﺍﺗﻌﺴﺖ ﻋﻴﻨﺎ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻭﻫﻰ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﻧﻘﻄﺔ ﺧﻠﻒ " ﺁﻳﺎﺕ " .. ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺪﻫﺸﺔ :
- ﺑﺼﻰ ﺷﻮﻓﻰ ﻣﻴﻦ ﻭﺍﻗﻒ ﻣﻊ " ﺃﺳﻤﺎﺀ "
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻟﺘﺘﺴﻊ ﻋﻴﻨﺎﻫﺎ ﺩﻫﺸﺔ ﻫﻰ ﺍﻷﺧﺮﻯ .. ﺭﺃﺕ " ﺁﺩﻡ " ﻭﺍﻗﻔﺎً ﻣﻊ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻳﺘﺤﺪﺛﺎﻥ ﻛﻤﺎﻥ ﻟﻮ ﻛﺎﻥ ﺑﻴﻨﻬﻤﺎ ﺣﺪﻳﺜﺎً ﺧﺎﺻﺎً ﻭﻛﻞ ﻣﻨﻬﻤﺎ ﻳﺘﻄﻠﻊ ﺍﻟﻰ ﺍﻵﺧﺮ ﺑﺈﻫﺘﻤﺎﻡ .. ﻗﺎﻟﺖ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " ﻭﻫﻰ ﻣﺎﺯﺍﻟﺖ ﺗﺮﻣﻘﻬﻤﺎ ﺑﻨﻈﺮﺍﺗﻬﺎ :
- ﻳﺎ ﺗﺮﻯ ﻋﺎﻳﺰ ﻣﻨﻬﺎ ﺍﻳﻪ
ﺣﺎﻧﺖ ﻣﻦ " ﺁﺩﻡ " ﺍﻟﺘﻔﺎﺗﻪ ﻓﺮﺁﻯ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺗﻨﻈﺮ ﺗﺠﺎﻫﻪ .. ﺗﺄﻣﻞ ﻣﻼﺑﺴﻬﺎ ﺍﻟﻮﺍﺳﻌﺔ ﻭﺣﺠﺎﺑﻬﺎ ﺍﻟﻄﻮﻳﻞ ﺑﻤﺰﻳﺞ ﻣﻦ ﺍﻟﺪﻫﺸﺔ ﻭﺍﻹﻋﺠﺎﺏ .. ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﻭﻗﺎﻟﺖ ﻟـ " ﺇﻳﻤﺎﻥ " :
- ﻫﺮﻭﺡ ﺃﺷﻮﻑ ﺷﻐﻠﻰ
ﺩﺧﻠﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﻟﻤﺒﻨﻰ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ ﻭﻫﻰ ﺗﺘﺴﺎﺀﻝ ﺑﺪﺍﺧﻠﻬﺎ ﻋﻦ ﺍﻟﺤﺪﻳﺚ ﺍﻟﺬﻯ ﻳﺠﻤﻊ ﺑﻴﻦ " ﺁﺩﻡ " ﻭ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻓﻰ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻠﺤﻈﺔ
ﻓﻰ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻠﺤﻈﺔ ﻗﺎﻟﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻟـ " ﺁﺩﻡ " ﺑﻀﻴﻖ :
- ﺃﺭﺟﻮﻙ ﻳﺎ ﺩﻛﺘﻮﺭ ﺩﻩ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻳﺨﺼﻨﻰ
ﻗﺎﻝ ﻟﻬﺎ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺤﺰﻡ :
- ﺑﺲ ﻭﺍﻟﺪﻙ ﻗﻠﻘﺎﻥ ﻋﻠﻴﻜﻲ ﺟﺪﺍً .. ﻭﺍﺗﺮﺟﺎﻧﻰ ﺍﻧﻰ ﻟﻮ ﻋﺮﻓﺖ ﺃﻯ ﺣﺎﺟﻪ ﻋﻨﻚ ﺃﺑﻠﻐﻬﺎﻟﻪ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﻀﻴﻖ :
- ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﻩ ﺣﺪ ﻣﻨﻬﻢ ﻳﻌﺮﻑ ﻣﻜﺎﻧﻰ .. ﺃﺻﻼً ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻓﺎﺭﻗﺔ ﻣﻌﺎﻫﻢ .. ﻣﺤﺪﺵ ﻓﻴﻬﻢ ﻣﻬﺘﻢ ﺑﻴﺎ .. ﻫﻮ ﺗﻼﻗﻰ ﺑﺲ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﻛﻠﺖ ﻭﺷﻪ ﻟﻤﺎ ﻣﺸﻴﺖ ﻓﺤﺐ ﻳﺮﺩ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭﻩ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺈﻫﺘﻤﺎﻡ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻑ ﺍﻧﺘﻰ ﻟﺴﻪ ﺑﺘﻘﻮﻟﻰ ﻛﺪﻩ .. ﺑﺲ ﺍﻟﺮﺍﺟﻞ ﻓﻌﻼً ﻛﺎﻥ ﻫﻴﻤﻮﺕ ﻣﻦ ﻗﻠﻘﻪ ﻋﻠﻴﻜﻲ .. ﻭﺃﻧﺎ ﻣﻘﺪﺭﺵ ﺃﺑﻘﻰ ﻋﺎﺭﻑ ﻣﻜﺎﻧﻚ ﻭﺳﺎﻛﺖ .. ﺍﻧﺎ ﻟﻤﺎ ﺷﻮﻓﺘﻚ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﺍﺳﺘﻐﺮﺏ ﺟﺪﺍً .. ﻻﻧﻰ ﻣﻜﻨﺘﺶ ﻣﺘﻮﻗﻊ ﺍﻧﻚ ﺗﻜﻮﻧﻰ ﻫﻨﺎ ﻣﻊ " ﺁﻳﺎﺕ " .. ﻭﻝ ﻛﻨﺖ ﺃﻋﺮﻑ ﻣﻦ ﺍﻷﻭﻝ ﻛﻨﺖ ﻛﻠﻤﺘﻚ ﻭﻋﺮﻓﺘﻚ ﺍﻥ ﻭﺍﻟﺪﻙ ﺑﻴﺪﻭﺭ ﻋﻠﻴﻜﻲ
- ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺖ ﻳﺎ ﺩﻛﺘﻮﺭ " ﺁﺩﻡ " .. ﻣﺘﻘﻮﻟﻮﺵ ﺣﺎﺟﻪ
ﺗﻨﻬﺪ " ﺁﺩﻡ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺑﺼﻰ ﻳﺎ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﺃﻧﺎ ﺍﺩﻳﺘﻪ ﻛﻠﻤﻪ ﻭﻭﻋﺪﺗﻪ ﺍﻧﻰ ﻟﻮ ﻋﺮﻓﺖ ﻣﻜﺎﻧﻚ ﻫﻌﺮﻓﻪ .. ﻭﻫﻮ ﻓﻌﻼً ﻗﻠﻘﺎﻥ ﻋﻠﻴﻜﻲ .. ﻫﺪﻳﻜﻲ ﻓﺮﺻﺔ ﺗﻈﺒﻄﺔ ﺃﻣﻮﺭﻙ ﻭﻧﻔﺴﻴﺘﻚ ﺗﻬﺪﻯ ﻛﺪﻩ ﻭﺑﻌﺪﻳﻦ ﻫﻜﻠﻤﻪ ﻭﺃﻗﻮﻟﻪ ﻋﻠﻰ ﻣﻜﺎﻧﻚ .. ﻣﺎﺷﻰ ؟
ﺃﻭﻣﺄﺕ ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﺑﺈﺳﺘﺴﻼﻡ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﻣﺎﺷﻰ .. ﺑﺲ ﻣﺘﻜﻠﻤﻮﺵ ﻏﻴﺮ ﻟﻤﺎ ﺗﻌﺮﻓﻨﻰ ﺍﻷﻭﻝ
ﺃﻭﻣﺄ ﺑﺮﺃﺳﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺧﻼﺹ ﻣﺎﺷﻰ
ﻓﻰ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻠﺤﻈﺔ ﺃﻗﺒﻠﺖ ﺃﻡ " ﺁﺩﻡ " ﻓﻌﺮﻓﻬﻤﺎ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺒﻌﻀﻬﻤﺎ ﺍﻟﺒﻌﺾ ﺛﻢ ﺍﺳﺘﺄﺫﻧﺖ " ﺃﺳﻤﺎﺀ " ﻟﻼﻧﺼﺮﺍﻑ .. ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " ﺍﻟﻰ ﺃﻣﻪ ﺑﺈﻫﺘﻤﺎﻡ :
- ﻋﻤﻠﺘﻰ ﺍﻳﻪ ﻳﺎ ﻣﺎﻣﺎ ؟
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻛﻞ ﺧﻴﺮ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﻰ .. ﻗﻮﻟﺘﻠﻬﺎ ﻛﻠﻤﺘﻴﻦ ﻃﻠﻌﻮﺍ ﻣﻦ ﻗﻠﺒﻲ .. ﻭﺍﻟﻠﻰ ﺭﺑﻨﺎ ﺭﺍﻳﺪﻩ ﻫﻴﻜﻮﻥ
ﺭﺑﺘﺖ ﻋﻠﻰ ﻛﺘﻔﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻟﻮ ﻟﻴﻚ ﻧﺼﻴﺐ ﻓﻴﻬﺎ ﻫﺘﺎﺧﺪﻫﺎ ﻳﺎ ﺍﺑﻨﻰ ﻭﻣﺤﺪﺵ ﻫﻴﻘﺪﺭ ﻳﻘﻒ ﻗﺼﺎﺩﻙ .. ﺃﻣﺎ ﻟﻮ ﺭﺑﻨﺎ ﻣﺶ ﻛﺎﺗﺒﻬﺎﻟﻚ ﻳﺒﻘﻰ ﺗﺮﺿﻰ ﺑﻨﺼﻴﺒﻚ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﻰ ﻭﺭﺑﻨﺎ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﻫﻴﺮﺯﻗﻚ ﺑﻐﻴﺮﻫﺎ
ﺃﻃﺮﻕ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺮﺃﺳﻪ ﻭﻗﻠﺒﻪ ﻳﺼﺮﺥ : ﻻ ﺃﺗﻤﻨﻰ ﻏﻴﺮﻫﺎ .. ﺃﺭﺟﻮﻙ ﻳﺎﺭﺏ ﺍﺭﺯﻗﻨﻴﻬﺎ
ﻓﻰ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻠﺤﻈﺔ ﺧﺮﺝ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻣﻦ ﺍﻟﻤﺒﻨﻰ .. ﻓﺈﺑﺘﺴﻢ " ﺁﺩﻡ " ﻓﻰ ﻭﺟﻬﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﺳﺘﺎﺫ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺖ
ﺃﻗﺒﻞ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻓﻌﺮﻓﻬﻤﺎ " ﺁﺩﻡ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﺳﺘﺎﺫ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻣﺪﻳﺮ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﻳﺎ ﻣﺎﻣﺎ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﺃﻡ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺒﺸﺎﺷﻪ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﺃﻫﻼً ﺑﻴﻚ ﻳﺎ ﺍﺑﻨﻰ ﻣﺎ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﺭﺑﻨﺎ ﻳﺤﻤﻴﻚ ﻣﻦ ﺍﻟﻌﻴﻦ
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻭﻗﺎﻝ :
- ﺗﺴﻠﻤﻰ ﻳﺎ ﺣﺎﺟﻪ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﺈﻋﺠﺎﺏ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﻣﺎ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﻗﺮﻳﺔ ﺗﺸﺮﺡ ﺍﻟﻘﻠﺐ .. ﺩﻩ ﺍﻧﺎ ﻛﻨﺖ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﺍﻟﺘﺎﻧﻴﺔ ﻗﺎﻓﻠﻪ ﻋﻠﻰ ﻧﻔﺴﻰ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻭﺣﺒﺴﻪ ﻧﻔﺴﻰ ﻓﻰ ﺍﻟﺸﺎﻟﻴﻪ ﻟﻴﻞ ﻭﻧﻬﺎﺭ ﻣﻜﻨﺘﺶ ﺑﺤﺐ ﺃﺧﺮﺝ .. ﻛﻨﺖ ﺑﺤﺲ ﺃﺳﺘﻐﻔﺮ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻧﻰ ﻓﻰ ﻣﻜﺎﻥ ﻛﻠﻪ ﻏﻀﺐ ﻣﻦ ﺭﺑﻨﺎ .. ﺃﻣﺎ ﻫﻨﺎ ﻣﺎ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﻮﺍﺣﺪ ﺑﻴﺤﺲ ﺍﻥ ﻗﻠﺒﻪ ﺑﻴﺮﻓﺮﻑ ﻛﺪﻩ ﻭﻫﻮ ﻣﺎﺷﻰ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ .. ﺭﺑﻨﺎ ﻳﺒﺎﺭﻛﻠﻜﻮﺍ ﻳﺎﺭﺏ
ﺍﺗﺴﻌﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺔ " ﻛﺮﻳﻢ " ﻭﻫﻮ ﻳﻘﻮﻝ :
- ﻭﺃﻧﺎ ﻣﺒﺴﻮﻁ ﺟﺪﺍً ﺍﻥ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﻋﺠﺒﺖ ﺣﻀﺮﺗﻚ
ﻗﺎﻟﺖ ﻭﺍﻟﺪﺓ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺤﻤﺎﺱ :
- ﻋﺠﺒﺘﻨﻰ ﺃﻭﻯ .. ﺩﻩ ﻛﻔﺎﻳﺔ ﺍﻧﻜﻮﺍ ﻣﺒﺘﻌﻤﻠﻮﺵ ﺣﺎﺟﺔ ﺗﻐﻀﺐ ﺭﺑﻨﺎ .. ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﻮﺍﺣﺪ ﻛﺎﻥ ﺧﺎﻳﻒ ﻏﻀﺐ ﺭﺑﻨﺎ ﻳﻨﺰﻝ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﺍﻟﺘﺎﻧﻴﺔ ﻭﻫﻮ ﻓﻴﻬﺎ ﺯﻯ ﻣﺎ ﻏﻀﺐ ﺭﺑﺎ ﻧﺰﻝ ﻋﻠﻰ " ﻋﺎﺩ " ﻭ " ﺛﻤﻮﺩ " ﻭﺃﻫﻠﻚ ﺍﻟﻠﻰ ﻓﻴﻬﺎ ﻛﻠﻬﻢ ﺑﺎﻟﻤﻌﺎﺻﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﻛﺎﻧﻮﺍ ﺑﻴﻌﻤﻠﻮﻫﺎ .. ﺑﺲ ﻫﻨﺎ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﺍﻟﻮﺍﺣﺪ ﻗﻠﺒﻪ ﻣﺴﺘﺮﻳﺢ .. ﻭﻛﻔﺎﻳﺔ ﻳﺎ ﺍﺑﻨﻰ ﺍﻥ ﻣﺎﻟﻜﻮﺍ ﺣﻼﻝ .. ﺃﺻﻞ ﺍﻟﺤﺮﺍﻡ ﺩﻩ ﺭﺑﻨﺎ ﻣﺒﻴﺒﺎﺭﻛﺶ ﻓﻴﻪ .. ﺑﻴﻴﺠﻰ ﻣﻦ ﻫﻨﺎ ﻭﺍﻟﺒﺮﻛﺔ ﺗﻀﻴﻊ ﻣﻦ ﻫﻨﺎ .. ﺭﺑﻨﺎ ﻳﺮﺯﻗﻜﻮﺍ ﻭﻳﻮﺳﻊ ﻋﻠﻴﻜﻮﺍ ﻳﺎﺭﺏ
ﺗﻤﺘﻢ " ﻛﺮﻳﻢ " :
ﺭﺑﻨﺎ ﻳﺒﺎﺭﻛﻠﻚ ﻳﺎ ﺣﺠﻪ ﺗﺴﻠﻤﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺪﻋﺎﺀ ﺍﻟﺠﻤﻴﻞ ﺩﻩ
ﺛﻢ ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻰ " ﺁﺩﻡ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﺘﻨﺴﺎﺵ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺑﺎﻟﻠﻴﻞ ﻳﺎ ﺩﻛﺘﻮﺭ
ﺃﻭﻣﺄ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺮﺃﺳﻪ ﻣﺒﺘﺴﻤﺎً ﻭﻫﻮ ﻳﻘﻮﻝ :
- ﻻ ﻣﺘﻘﻠﻘﺶ ﻣﺶ ﻧﺎسين
ﺃﺛﻨﺎﺀ ﺍﻧﻬﻤﺎﻙ " ﺯﻳﺎﺩ " ﺑﺠﻮﻟﺘﻪ ﺍﻹﺷﺮﺍﻓﻴﺔ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺸﺎﻃﺊ .. ﺭﺃﻯ ﻣﺠﻤﻮﻋﺔ ﻣﻦ ﺍﻷﻃﻔﺎﻝ ﻳﻠﻌﺒﻮﻥ ﺑﺎﻟﻜﺮﺓ .. ﺩﺧﻞ ﺑﻴﻨﻬﻢ ﻭﺍﻟﺘﻘﻂ ﺍﻟﻜﺮﺓ ﺑﻘﺪﻣﻴﻪ ﻭﻇﻞ ﻳﺄﺗﻰ ﺑﺤﺮﻛﺎﺕ ﺍﺣﺘﺮﺍﻓﻴﻪ .. ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ ﺍﻷﻃﻔﺎﻝ ﻓﻰ ﺍﻋﺠﺎﺏ ﺛﻢ .. ﺷﺮﻉ ﻓﻰ ﺍﻟﻠﻌﺐ ﻣﻌﻬﻢ ﻭﺍﻷﻃﻔﺎﻝ ﻳﻀﺤﻜﻮﻥ ﻭﻳﻤﺰﺣﻮﻥ ﺑﻤﺮﺡ .. ﺍﻧﺪﻣﺞ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻓﻰ ﺍﻟﻠﻌﺐ ﺑﺎﻟﻜﺮﻩ ﻣﻊ ﺍﻷﻃﻔﺎﻝ ﻭﻗﺪ ﺗﻌﺎﻟﺖ ﺿﺤﻜﺎﺗﻬﻢ ﻭﺻﻴﺤﺎﺕ ﺍﻹﻋﺠﺎﺏ ﺑﻠﻌﺐ " ﺯﻳﺎﺩ " ﺍﻟﻤﺤﺘﺮﻑ .. ﻓﺠﺄﺓ ﺗﻌﺎﻟﺖ ﺍﻷﺻﻮﺍﺕ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺸﺎﻃﺊ ﺑﺎﻟﺼﺮﺍﺥ ﻓﺄﺣﺪ ﺍﻷﻃﻔﺎﻝ ﻳﻐﺮﻕ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺎﺀ .. ﺍﻧﺪﻓﻊ " ﺯﻳﺎﺩ " ﺑﺴﺮﻋﺔ ﻧﺎﺣﻴﺔ ﺍﻟﺒﺤﺮ ﻭﺃﺧﺬ ﻳﺠﺪﻑ ﺑﻴﺪﻳﻪ ﻭﻗﺪﻣﻴﻪ ﺍﻟﻰ ﺃﻥ ﺍﻧﺘﺸﻞ ﺍﻟﻄﻔﻞ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﺎﺀ .. ﻭﺿﻌﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻷﺭﺽ ﻟﻴﺠﺪ ﻭﻗﺪ ﺍﻧﻘﻄﻊ ﺗﻨﻔﺴﻪ ﺗﻤﺎﻣﺎً .. ﻟﻢ ﻳﻨﺘﻈﺮ ﻟﻠﺒﺤﺚ ﻋﻦ ﺃﻫﻞ ﺍﻟﻄﻔﻞ ﺑﻞ ﺍﻧﻄﻠﻖ ﻛﺎﻟﻤﺠﻨﻮﻥ ﻣﺘﻮﺟﻬﺎً ﺍﻟﻰ .. ﻋﻴﺎﺩﺓ ﺍﻷﻃﻔﺎﻝ
ﺳﻤﻌﺖ " ﺳﻤﺮ " ﻫﺮﺝ ﻭﻣﺮﺝ ﺑﺎﻟﺨﺎﺭﺝ ﻭﺻﺖ ﺭﺟﻞ ﻳﺼﻴﺢ :
- ﻓﻴﻦ ﺍﻟﺪﻛﺘﻮﺭﺓ ﺍﻟﻠﻰ ﻫﻨﺎ ﺍﻟﻮﻟﺪ ﻫﻴﻤﻮﺕ
ﺧﺮﺟﺎ " ﺳﻤﺮ " ﻣﻦ ﻣﻜﺘﺒﻬﺎ ﻣﺴﺮﻋﺔ ﻣﺮﺗﺪﻳﺔ ﻣﻌﻄﻔﻬﺎ ﺍﻷﺑﻴﺾ .. ﻫﺘﻔﺖ :
- ﺍﻳﻪ ﻓﻰ ﺍﻳﻪ ؟
ﻟﻢ ﻳﺠﻴﺒﻬﺎ " ﺯﻳﺎﺩ " ﺑﻞ ﺍﻗﺘﺤﻢ ﺍﻟﻐﺮﻓﺔ .. ﻭﺧﺮﺟﺖ ﺍﻷﻡ ﺍﻟﺘﻰ ﻛﺎﻧﺖ ﻋﻨﺪﻫﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ ﻭﻣﻌﻬﺎ ﻃﻔﻠﻬﺎ ﺑﻌﺪﻣﺎ ﺭﺃﺕ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻳﻤﺪﺩ ﺍﻟﻄﻔﻞ ﻓﻮﻕ ﺳﺮﻳﺮ ﺍﻟﻔﺤﺺ ﻭﻫﻮ ﻳﺼﻴﺢ ﺑﺄﻧﻔﺎﺱ ﻣﺘﻘﻄﻌﺔ :
- ﺍﻟﻮﻟﺪ ﻏﺮﻕ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﺤﺮ .. ﻣﺒﻴﺘﻨﻔﺴﺶ
ﺃﺑﻌﺪﺕ " ﺳﻤﺮ " " ﺯﻳﺎﺩ " ﺑﻴﺪﻫﺎ ﻭﻫﻮﺕ ﻋﻠﻰ ﺻﺪﺭ ﺍﻟﻄﻔﻞ ﺑﺴﻤﺎﻋﺘﻬﺎ .. ﻻ ﺗﻨﻔﺲ .. ﻻ ﻧﺒﺾ .. ﻗﺎﻣﺖ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻔﻮﺭ ﺑﻌﻤﻞ ﺗﻨﻔﺲ ﺻﻨﺎﻋﻰ ﻟﻠﻄﻔﻞ .. ﻭﻗﻒ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻗﺮﺍﻗﺒﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻌﻤﻞ ﺑﺴﺮﻋﺔ ﻭﺑﺈﺻﺮﺍﺭ .. ﻟﻢ ﻳﺘﺤﺮﻙ ﺍﻟﻄﻔﻞ ﻇﻞ ﺳﺎﻛﻨﺎً .. ﻟﻤﻌﺖ ﺍﻟﻌﺒﺮﺍﺕ ﻓﻰ ﻋﻴﻦ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻣﺨﺘﻠﻄﺔ ﺑﺎﻟﻤﺎﺀ ﺍﻟﺬﻯ ﺑﻠﻞ ﻋﻴﻴﻨﻪ ﻭﻭﺟﻬﻪ ﻭﻣﻼﺑﺴﻪ ﺑﺎﻟﻜﺎﻣﻞ .. ﻭﺃﺧﻴﺮﺍً ﺷﻬﻖ ﺍﻟﻄﻔﻞ ﺑﻘﻮﺓ ﻓﻘﺎﻣﺖ " ﺳﻤﺮ " ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻔﻮﺭ ﺑﺈﻣﺎﻟﺘﻪ ﻟﻴﺴﺘﻄﻴﻊ ﺍﺧﺮﺍﺝ ﻛﻞ ﺍﻟﻤﺎﺀ ﺍﻟﻤﺤﺘﺒﺲ ﺩﺍﺧﻞ ﺭﺋﺘﻴﻪ .. ﻛﺢ ﺍﻟﻄﻔﻞ ﺑﻘﻮﺓ ﺍﻟﻰ ﺃﻥ ﺳﻜﻦ .. ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ " ﺳﻤﺮ " ﺗﺘﻔﺤﺼﻪ ﻭﺗﻤﺘﻤﺖ ﺑﻘﻠﻖ :
- ﺣﺒﻴﺒﻰ ﺍﻧﺖ ﻛﻮﻳﺲ .. ﺣﺎﺳﺲ ﺑﺈﻳﻪ
ﺃﺷﺎﺭ ﺍﻟﻰ ﺻﺪﺭﻩ ﻭﻫﻮ ﻳﺒﻜﻰ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻫﻨﺎ ﺑﻴﻮﺟﻌﻨﻰ
ﻧﻈﺮﺕ ﺑﺸﻔﻘﺔ ﻭﺃﻟﻢ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻄﻔﻞ ﺫﻭ ﺍﻟﺨﺎﻣﺴﺔ ﻣﻦ ﻋﻤﺮﻩ .. ﻭﻣﺴﺤﺖ ﻋﻠﻰ ﺷﻌﺮﻩ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺤﻨﺎﻥ :
- ﻣﻌﻠﺶ ﺩﻩ ﻣﻦ ﺍﻟﺘﻨﻔﺲ ﺍﻟﺼﻨﺎﻋﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﻋﻤﻠﺘﻬﻮﻟﻚ .. ﺷﻮﻳﺔ ﻭﻫﺘﺒﻘﻰ ﻛﻮﻳﺲ
ﺃﻭﻣﺄ ﺍﻟﻄﻔﻞ ﺑﺮﺃﺳﻪ ﻭﺍﻟﺪﻣﻮﻉ ﻓﻰ ﻋﻴﻨﻴﻪ .. ﺃﺧﺬ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻳﺘﻤﺘﻢ ﻓﻰ ﺧﻔﻮﺕ :
- ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ .. ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺍﻟﻴﻪ " ﺳﻤﺮ " ﺑﺤﺪﻩ ﻭﻗﺪ ﻛﺎﺩﺕ ﺃﻥ ﺗﻨﺴﻰ ﻭﺟﻮﺩﻩ .. ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻭﺣﻀﺮﺗﻚ ﻛﻨﺖ ﻓﻴﻦ ﻟﻤﺎ ﻛﺎﻥ ﺑﻴﻌﻮﻡ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﺤﺮ
ﻗﺎﻝ " ﺯﺍﺩ " ﺑﺎﻧﻔﺎﺱ ﻣﺘﻘﻄﻌﺔ :
- ﻛﻨﺖ ﺑـﻠﻌﺐ ﻣﻊ
ﻗﺎﻃﻌﺘﻪ ﻫﺎﺗﻔﻪ ﺑﻐﻀﺐ :
- ﻛﻨﺖ ﺑﺘﻠﻌﺐ .. ﺑﺘﻠﻌﺐ ﻭﺳﺎﻳﺐ ﺍﺑﻨﻚ ﻳﻌﻮﻡ ﻟﻮﺣﺪﻩ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﺤﺮ ﻭﻫﻮ ﻓﻰ ﺍﻟﺴﻦ ﺍﻟﺼﻐﻴﺮ ﺩﻩ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻳﺤﺎﻭﻝ ﺍﻓﻬﺎﻣﻬﺎ ﺍﻟﻮﺿﻊ :
- ﻻ ﺃﻧﺎ .
ﻟﻜﻨﻬﺎ ﻗﺎﻃﻌﺘﻪ ﻭﻫﻰ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﺈﺣﺘﻘﺎﺭ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻧﺖ ﻣﻌﻨﺪﻛﺶ ﺿﻤﻴﺮ ﻭﻻ ﻋﻨﺪﻙ ﺍﺣﺴﺎﺱ .. ﺍﻟﻠﻰ ﺯﻳﻚ ﺧﺴﺎﺭﺓ ﺍﻥ ﺭﺑﻨﺎ ﻳﻨﻌﻢ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻨﻌﻤﺔ ﺍﻷﻃﻔﺎﻝ .. ﻟﻤﺎ ﺗﺴﻴﺐ ﻃﻔﻞ ﺻﻐﻴﺮ ﺯﻯ ﺩﻩ ﻳﻌﻮﻡ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﺤﺮ ﻟﻮﺣﺪﻩ ﻭﺗﻘﻮﻟﻰ ﺍﻧﻚ ﻛﻨﺖ ﺑﺘﻠﻌﺐ ﺗﺒﻘﻰ ﺑﺠﺪ ﻣﺘﺴﺘﺎﻫﻠﺶ ﺗﻜﻮﻥ ﺃﺑﻮﻩ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺯﻳﺎﺩ " ﺑﺤﺪﻩ ﻫﺎﺗﻔﺎً :
- ﺍﻓﻬﻤﻰ ﺍﻷﻭﻝ ﻭﺑﻌﺪﻳﻦ ﺍﺗﻜﻠﻤﻰ
ﻗﺎﻃﻊ ﺻﻴﺎﺣﻬﻤﺎ ﻓﻰ ﻭﺟﻪ ﺑﻌﻀﻬﻤﺎ ﺍﻟﺒﻌﺾ ﺩﺧﻮﻝ ﺭﺟﻞ ﺍﻟﻰ ﻏﺮﻓﺔ ﺍﻟﻔﺤﺺ ﻭﻫﻮ ﻳﻬﺘﻒ ﺑﻠﻮﻋﺔ :
- ﻣﺤﻤﺪ ﻓﻴﻦ ؟
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻔﺮﺍﺵ ﺛﻢ ﺃﺳﺮﻉ ﺑﻤﻌﺎﻧﻘﺔ ﺍﻟﺼﻐﻴﺮ ﻭﻫﻮ ﻳﺒﻜﻰ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﺤﻤﺪ ﺍﻧﺖ ﻛﻮﻳﺲ .. ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﻰ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ " ﺳﻤﺮ " ﺑﺪﻫﺸﺔ ﻋﻨﺪﻣﺎ ﻗﺎﻝ ﺍﻟﻄﻔﻞ ﺑﺼﻮﺕ ﺑﺎﻛﻰ :
- ﺃﻧﺎ ﺧﺎﻳﻒ ﻳﺎ ﺑﺎﺑﺎ
ﺭﻓﻌﺖ " ﺳﻤﺮ " ﻧﻈﺮﻫﺎ ﻟﺘﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ " ﺯﻳﺎﺩ " ﺍﻟﺬﻯ ﻋﻘﺪ ﺫﺭﺍﻋﻴﻪ ﺃﻣﺎﻡ ﺻﺪﺭﻩ ﻭﻫﻮ ﻳﺮﻓﻊ ﺣﺎﺟﺒﻴﻪ ﻭﻳﻨﻈﺮ ﻟﻬﺎ ﺑﻘﻮﺓ .. ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺎﻟﺨﺠﻞ ﻷﻧﻬﺎ ﺻﺒﺖ ﺟﺎﻡ ﻏﻀﺒﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺸﺨﺺ ﺍﻟﺨﻄﺄ .. ﺍﻟﺘﻔﺖ ﻭﺍﻟﺪ ﺍﻟﻄﻔﻞ ﻗﺎﺋﻼً ﺑﺼﻮﺕ ﻣﻀﻄﺮﺏ :
- ﻫﻮ ﻛﻮﻳﺲ ﻳﺎ ﺩﻛﺘﻮﺭﺓ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺤﺰﻡ :
- ﺃﻳﻮﺓ ﻛﻮﻳﺲ .. ﺑﺲ ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺖ ﺧﺪ ﺑﺎﻟﻚ ﻣﻨﻪ ﺑﻌﺪ ﻛﺪﻩ .. ﺩﻩ ﺻﻐﻴﺮ ﻣﻴﻨﻔﻌﺶ ﻳﻨﺰﻝ ﺍﻟﺒﺤﺮ ﻟﻮﺣﺪﻩ
ﻗﺎﻝ " ﺯﻳﺎﺩ " ﺑﻠﺆﻡ ﻭﺑﻨﺒﺮﻩ ﺑﺎﺭﺩﻩ :
- ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻬﺪﻭﺀ ﺩﻩ .. ﻣﺶ ﻫﺘﺴﻤﻌﻴﻪ ﺍﻟﻤﻮﺷﺢ ﺍﻟﻠﻰ ﺳﻤﻌﺘﻴﻬﻮﻟﻰ ﻣﻦ ﺷﻮﻳﺔ ؟
ﺃﺷﺎﺣﺖ " ﺳﻤﺮ " ﺑﻮﺟﻬﻬﺎ ﻋﻨﻪ ﺑﻴﻨﻤﺎ ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ ﺍﻟﺮﺟﻞ ﺑﺈﺳﺘﻐﺮﺍﺏ ﺛﻢ ﻋﺎﺩ ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ " ﺳﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻗﺪﺭ ﺃﺧﺪﻩ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺈﻗﺘﻀﺎﺏ :
- ﺃﻳﻮﺓ ﺍﺗﻔﻀﻞ
ﺣﻤﻞ ﺍﻟﺮﺟﻞ ﺍﺑﻨﻪ ﻭﻏﺎﺩﺭ ﻏﺮﻓﺔ ﺍﻟﻔﺤﺺ .. ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ " ﺯﻳﺎﺩ " ﺍﻟﺬﻯ ﻣﺎﺯﺍﻝ ﻳﻌﻘﺪ ﺫﺭﺍﻋﻴﻪ ﺃﻣﺎﻡ ﺻﺪﺭﻩ ﺛﻢ ﻗﺎﻝ :
- ﻣﺶ ﻧﺎﻭﻳﺔ ﺗﻌﺘﺬﺭﻯ ؟
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺤﺰﻡ :
- ﻷ .. ﺍﺗﻔﻀﻞ ﺍﻃﻠﻊ ﻋﺸﺎﻥ ﻓﻰ ﻛﺸﻮﻓﺎﺕ ﺑﺮﻩ
ﺃﻭﻣﺄ ﺑﺮﺃﺳﻪ ﻭﻗﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺃﻥ ﻳﻐﺎﺩﺭ :
- ﻣﺎﺷﻰ .. ﻫﺴﺎﻣﺤﻚ ﺑﺲ ﻋﺸﺎﻥ ﻣﺮﺍﻋﻰ ﺍﻟﺨﻀﺔ ﺍﻟﻠﻰ ﻛﻨﺘﻰ ﻓﻴﻬﺎ
ﺧﺮﺝ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻭﻋﺎﺩﺕ " ﺳﻤﺮ " ﺍﻟﻰ ﻣﻤﺎﺭﺳﺔ ﻋﻤﻠﻬﺎ ﺍﻟﻤﻌﺘﺎده
ﺟﻠﺲ " ﺯﻳﺎﺩ " ﺑﺼﺤﺒﺔ " ﺁﺩﻡ " ﻓﻰ ﻣﻄﻌﻢ ﺍﻟﻘﺮﻳﺔ ﻳﺘﻨﺎﻭﻻﻥ ﻃﻌﺎﻣﻬﻤﺎ .. ﻗﺎﻝ " ﺯﻳﺎﺩ " :
- ﻭﺑﻌﺪﻳﻦ .. ﺧﺎﻟﺘﻰ ﻗﺎﻟﺘﻠﻚ ﺗﺘﻔﺎﺋﻞ ﻭﻻ ﺗﺼﺮﻑ ﻧﻈﺮ ﻳﻌﻨﻲ ؟
ﺗﻨﻬﺪ " ﺁﺩﻡ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﻌﺮﻓﺶ .. ﻗﺎﻟﺘﻠﻰ ﻟﻮ ﻧﺼﻴﺒﻚ ﻫﺘﺎﺧﺪﻫﺎ ﻭﻟﻮ ﻣﺶ ﻧﺼﻴﺒﻚ ﺭﺑﻨﺎ ﻳﺮﺯﻗﻚ ﺑﺎﻟﻠﻰ ﺗﺴﻌﺪﻙ
ﻗﺎﻝ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻭﻫﻮ ﻳﺮﺷﻒ ﻣﻦ ﻛﻮﺑﻪ :
- ﺑﺼﺮﺍﺣﺔ ﺍﻧﺖ ﻣﻔﻴﺶ ﻓﻰ ﺍﻳﺪﻙ ﺣﺎﺟﺔ ﺗﻌﻤﻠﻬﺎ ﻳﺎ " ﺁﺩﻡ " .. ﻳﻌﻨﻲ ﺑﻌﺪ ﺯﻳﺎﺭﺓ ﺧﺎﻟﺘﻰ ﻟﻴﻬﺎ ﻟﻮ ﻫﻰ ﻟﺴﻪ ﻣﺼﺮﻩ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺮﻓﺾ .. ﻳﺒﺄﻩ ﺧﻼﺹ ﻳﺎ ﺍﺑﻨﻰ ﺍﻧﺴﺎﻫﺎ
ﺗﻮﻗﻒ " ﺁﺩﻡ " ﻋﻦ ﺗﻨﺎﻭﻝ ﻃﻌﺎﻣﻪ ﻭﻫﻮ ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻧﺴﺎﻫﺎ ؟
ﺗﺮﻙ ﺍﻟﻤﻠﻌﻘﺔ ﻣﻦ ﻳﺪﻩ ﻭﺍﺳﺘﻨﺪ ﺑﻤﺮﻓﻘﻴﻪ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻄﺎﻭﻟﺔ ﻭﻫﻮ ﻳﻘﻮﻝ :
- " ﺯﻳﺎﺩ " .. ﺃﻧﺎ ﻟﻤﺎ ﺣﺒﻴﺖ " ﺁﻳﺎﺕ " .. ﺣﺒﻴﺖ ﻓﻴﻬﺎ ﺑﺮﺍﺋﺘﻬﺎ ﻭﺣﻨﻴﺘﻬﺎ ﻭﻃﻴﺒﺔ ﻗﻠﺒﻬﺎ .. ﻟﻜﻦ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﺑﺤﺐ " ﺁﻳﺎﺕ "
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻓﺄﻛﻤﻞ " ﺁﺩﻡ " ﺑﺤﺰﻡ :
- ﺃﻧﺎ ﺑﻌﺸﻘﻬﺎ
ﺗﺒﺎﺩﻻ ﺍﻟﻨﻈﺮﺍﺕ ﻗﻠﻴﻼً .. ﺛﻢ ﻗﺎﻝ " ﺁﺩﻡ " :
- " ﺁﻳﺎﺕ " ﺍﺗﻐﻴﺮﺕ .. ﻣﻌﺪﺗﺶ " ﺁﻳﺎﺕ " ﺑﺘﺎﻋﺔ ﺯﻣﺎﻥ .. ﺷﺨﺼﻴﺘﻬﺎ ﺑﺄﺕ ﺃﻗﻮﻯ ﺑﻜﺘﻴﺮ .. ﺑﺄﺕ ﺑﺘﻌﺮﻑ ﺗﺘﺤﻤﻞ ﺍﻟﻤﺴﺆﻟﻴﺔ .. ﺑﺄﺕ ﺑﺘﻌﺮﻑ ﺗﻘﻒ ﻋﻠﻰ ﺭﺟﻠﻴﻬﺎ .. ﺑﺄﺕ ﺑﺘﻌﺮﻑ ﺗﺘﺤﺪﻯ ﻭﺗﻘﺎﻭﻡ .. ﺑﺄﺕ ﻭﺍﺛﻘﺔ ﻓﻰ ﻧﻔﺴﻬﺎ ﺟﺪﺍً .. ﺃﻧﺎ ﻟﻮ ﻛﻨﺖ ﺑﺤﺒﻬﺎ ﻗﺒﻞ ﻛﺪﺓ %70 ﻓﺄﻧﺎ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﺑﺤﺒﻬﺎ %100
ﺻﻤﺖ ﻭﻫﻮ ﻳﺘﻄﻠﻊ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺒﺤﺮ ﺑﺠﻮﺍﺭﻩ ﻳﺴﻤﻊ ﻫﺪﻳﺮ ﺃﻣﻮﺍﺟﻪ ﺛﻢ ﻗﺎﻝ :
- " ﺁﻳﺎﺕ " ﻣﺒﺘﻌﺮﻓﺶ ﺗﻜﺮﻩ .. ﻳﻤﻜﻦ ﺩﻯ ﺃﻛﺘﺮ ﺣﺎﺟﺔ ﺟﺬﺑﺘﻨﻰ ﻟﻴﻬﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﺪﺍﻳﺔ .. ﻗﻠﺒﻬﺎ ﺃﺑﻴﺾ ﺃﻭﻯ ﻭﻧﻀﻴﻒ ﺃﻭﻯ ﻣﺒﺘﻌﺮﻓﺶ ﺗﻜﺮﻩ .. ﻣﺒﺘﻌﺮﻓﺶ ﺗﺤﻘﺪ ﻋﻠﻰ ﺣﺪ ﻭﻻ ﺗﺄﺫﻯ ﺍﻟﻠﻰ ﺃﺫﺍﻫﺎ
ﺛﻢ ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻰ " ﺯﻳﺎﺩ " ﻗﺎﺋﻼً ﺑﺤﻤﺎﺱ :
- ﺍﻧﺖ ﻣﺘﻌﺮﻓﺶ ﻳﺎ " ﺯﻳﺎﺩ " " ﺁﻳﺎﺕ " ﻛﺎﻧﺖ ﺑﺘﺤﺒﻨﻰ ﺍﺯﺍﻯ .. ﻣﻜﻨﺘﺶ ﺑﺘﺴﻤﻊ ﻛﻼﻣﻬﺎ ﻟﻴﺎ ﻭﻻ ﺑﺘﺸﻮﻑ ﻧﻈﺮﺍﺗﻬﺎ ﻭﻟﻬﻔﺘﻬﺎ ﻭﺧﻮﻓﻬﺎ ﻋﻠﻴﻬﺎ .. ﻣﻜﻨﺘﺶ ﺑﺘﺤﺲ ﺍﻟﻠﻰ ﺃﻧﺎ ﺑﺤﺴﻪ .. " ﺁﻳﺎﺕ " ﻛﺎﻧﺖ ﺑﺘﺤﺒﻨﻰ ﺟﺪﺍً ﻭﺃﻧﺎ ﻭﺍﺛﻖ ﺍﻧﻬﺎ ﺣﺘﻰ ﻟﻮ ﻛﺎﻧﺖ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﻣﺠﺮﻭﺣﻪ ﻣﻨﻰ .. ﺇﻻ ﺍﻥ ﻣﺴﺘﺤﻴﻞ ﺗﻜﻮﻥ ﻛﻞ ﻣﺸﺎﻋﺮﻫﺎ ﻣﺎﺗﺖ .. ﺃﻛﻴﺪ ﻟﺴﻪ ﻓﻰ ﻭﻟﻮ ﺟﺰﺀ ﺑﺴﻴﻂ
ﻗﺎﻝ " ﺯﻳﺎﺩ " :
- ﺑﺲ ﻳﺎ " ﺁد
لقراءة البارت التاسع والعشرون من هنا