قصة سكريبت مستر حمزة
البارت الثاني 2
بقلم/منه محمد
بيعدى اسبوع و بيجى يوم الخميس معاد الحصه المنتظره و اللى كلنا مستنينها عشان نشوف مستر حموزه (قمر يابنات عايزكوا تتخيلوا قمر كده )
بتكون "داليا" بقالها ساعتين واقفه تحت العماره مستنيه" منال" و لما بتزهق منها بترن عليها ع الموبايل
داليا : انت فين يا حجه انا بقالى ساعتين مستنياكي ف الشارع
منال : انا نزلت اهو ادخلي جوا العماره استنيني عند الاسانسير
داليا : يا مسهل يارب
بتروح "داليا" تستنها عند الاسانسير و بتتصدم لما بتشوف "منال"
داليا : الا الا الا ده ايش ايش الشياكه دى يا بنت يا منال
منال بفخر : ايه رايك
داليا : جمدان بس مش عوايدك يا منال يعنى لابسه الحته اللى ع الحبل وعامله شعرك و حاطه ميكب من ايه ده كله يابت ده عمرك ما غسلتي وشك بالصابونة
منال : بسسسس انت هتفضيحني
داليا : مش قصدي يا منال بسسس مش انت عمرك ما حطيتي ميكب فحياتك غير ف الافراح و بتبقى زبده كاكاو بس
منال : مقولنا خلاص بقى فيه، عادى يعنى بدلع نفسى و بعدين كلها سنه ونبقى طلابه جامعيين يعنى لازم اتعود ع الحاجات دى من دلوقتى.
داليا : طب مش لما نبقى الاول نجيب مجموع عدل عشان نلاقي كليه عدله تلمنا
منال : ايه ايه الكلام اللى بتقوليه ده ايه كليه تلمنا دى هو احنا لقتين، و بتقعد تلعب ف شعرها
داليا : الله يرحم ايام ماكنتي بتلميه كحكه بالقلم
منال : جرا ايه انت هتضيقها ترقيه عليا انهارده ولا ايه
داليا : يا منال مش اصدقي يا منال بس انا مستغرباكي من الشياكه دى كلها ده انا اعرفك من ايام اعداديه كان بيبقى هاين عليكي تروحي الدرس بالبجامه (احلى حاجه داليا تقول مش اصدقي و تستف البت)
منال : خلاص بقى يا داليا خلاص منال القديمه ماتت من هنا و رايح لازم ننسني الشحتفه اللى كنا فيها زمان يا داليا و اذا كنا هنتهان ف تالته ثانوى يبقى ع الاقل نتهان بشياكه
داليا : طب يلا يا ست الشيك خالينا نلحق لنا مواصله نركبها
منال : ثانيه واحده انت قولتي ايه؟
داليا : قولت يلا خالينا نلحق لنا مواصله نركبها
منال : نو نو نو مفيش الكلام ده انا طلبت اوبر
داليا : ايه ايه ايه اوبررررر، ده انت كنتي بتتخانقي مع السواق على ربع جنيه رايحه تجيبي اوبر
منال : داليا قولتلك الوضع الا انا فيه مسيمحليش اركب مواصلات عاديه
داليا : ليه ابوكي راح اشتغل ف الخليج
منال : لا لسه موظف ف شركه الكهرياء زى ماهو ، اسكتي بقى اهو الراجل بعت رساله شكله وصل يلا بينا
بيركبوا العربيه و بتفضل "داليا" تبص ع العربيه شمال ويمين و تبص على "منال"
داليا بخبث : منال قوليلى بصراحه انت عامله الحوار ده كله عشان مستر حمزه مش كده
منال : لا طبعا مستر حمزه مين انا قولت ادلع نفسى شويه احنا ناس داخلين على ايام ما يعلم بيها الا ربنا خالينا نتمنجه شويه
داليا : و لما انت عارفه كده ذنبهم ايه اهلك اللى تعبانين عشان يجبلوك فلوس الدروس اللى الهانم رايحه تصرفها ف اوبر
منال : يعنى انا الحق عليا قولت بدل ما نركب مواصلات عامه و الناس يعاكسونا و احنا بنات زى القمر كده، انا غلطانه ان انا خايفه عليكي
داليا بسخريه : لا كتر خيرك
و بيصلوا بالسلامه اخيرا
منال : حسابك كام يا سطا
داليا : اسطا!! ، و بتلوى بقوها و بتكمل : قال و عماله فيها نضيفه
منال : مش وقتك، حسابك كام يا اوستاذ
السواق : ٣٠ جنيه
منال بزعيق : لييييه، ٣٠ جنيه ليه ان شاء الله منا بركبها كل مره مبتعديش ال٥ جنيه
داليا : مش انت اللى رايحه تكربي اوبر البسي بقي
منال للسواق : هما ٢٠ جنيه حلوين اوى عليك
السواق : مينفعش يا فندم
منال : اهو ايه اللى مينفعش لا هاينفع ان شاء الله
داليا بفرح : حمد الله ع السلامه يا منال انا قولت انت كنت فين م الصبح
منال : لا معلش ادود اركني انت دلوقتى نشوف الراجل ده
داليا : خلاص يا منال احنا نقسم الفلوس علينا
منال : لا ميصحش انا عامله الليله دى كلها يبقى انا اللى اشيلها كلها و بتكمل كلامه للسواق : ها قولت اييه؟
و بيفضلوا يفاصلوا لحد "داليا" بتقنع "منال" انهم يقسموا الفلوس و يخلصوا
وهما طالعين للسنتر بيلقوا عربيه احدث موديل
منال : الللللل، بصى ابت اداليا ع العربيه دى يا سلام لو اعرف صاحبها مين !!
داليا بتوتر : ما بلاااااش
منال : بلاش ليه ف ايه؟
و بيطلع الكراش من العربيه اصدقييي "حمزه" و بتنح "منال" و بتبقى مش عارفه تعمل ايه من كتر الاحراج
منال : ايييييه ده مييييسترررر ازاى حضرتك
حمزه : الحمد لله، انتووووا بتعملوا ايه هنا يابنات
منال : اممممم مفيش ده البت داليا كانت بتعدل قصتها قدام العربيه وانا اقولها بلاش مش وقته وهى ابدا كله الا القصه
داليا : يا بنت الللللل
حمزه بضحك : طب اطلعوا يلا
منال : حاضرررر باى باى يا ميسترررر
وهما و طالعين عشان يسجلوا اساميهم و بيكون المستر طلع وراهم و قعد جمب السيكرتير اللى هايسجلهم
السيكرتير لمنال : اسمك ايه يا بنتى؟
مبتردش "منال"
السيكرتير : يا انسه
منال : نعمممممم
السيكرتير : اسم حضرتك ايه؟
منال بصوت واطي : منال السيد محمد
السيكرتير : ايه، عالي صوتك يا انسه
منال باحراج (لانها يعنى مش عايزه تقول اسمها قدام المستر) : منااااال السيد محمد
و لما "حمزه" بيسمع الاسم بيبصلها باستغراب
السيكرتير : تمام
منال ف سرها : ارتحت يا خويا خربتها وقعدت على تلها
و بيسجل ل"داليا" و بيدخلوا القاعه و بيتصدموا لما بيلقوها مليانه
منال : يخربيتكوا طب انا كنت فاكره نفسى جايه بدرى دول جوم امتى دول كانوا بايتين ف السنتر
داليا : ف ايه يا منال م القاعه فاضيه
منال : فاضيه عشان كلهم قاعدين قدام يا ختي
داليا : خلاص يا ستى نقعد ف اى حته مش لازم يعنى قدام (ياريت كل البنات على نياتها زيك كده يا داليا)
منال : لا مفيش الكلام ده احنا ثانويه عامه لازم نركز لازم نقعد قدام، عموما انا كنت عامله حسابي و بتطلع نضارتين نظر م الشنطه بتاعتها
داليا : ايه ده؟
منال : البسي
و بستحبها من ايدها و بتروح على اول بنش
منال : لو سمحت يا بنات فى مكان جمبكوا
واحده من البنات ببردو : لا فيه ناس قاعده هنا
منال : والناس دى موجوده ف السنتر ولا لسه مجوش
البنت : و انت مالك الله
منال : يبقى لسه مجوش
البنت : اه لسه مجوش عندك مانع
منال بزعيق : ده عندى ستين مانع مش مانع واحد يعنى ايه ناس لسه مجوش تحجزيلهم قدام والناس اللى جت من بدرى متلقلهاش مكان عشان سياتك حاجزه لصحابتك
و بيفضلوا يتعاركوا و صوتهم بيوصل للمستر ف بيدخل جري يشوف ف ايه
حمزه : ف ايه ف ايه يابنات صوتكوا عالى كده ليه؟
منال بعياط مزيف : ااااااه يا مستر يعنى ينفع اللى بيعملوا ده يرحوا يحجزوا لصاحبهم اللى لسه مجوش اصلا واحنا نيجى بدرى و منلقيش مكان مش كده حرام وبعدين انا نظرى ضعيف مبعرفش اشوف غير من قدام اهيه اهيه.(دموع تماسيح)
بيتنحوا كل البنات بما فيهم "داليا" صاحبتها و بيبصلوها نظره اللى هو (ايوي عليكى ابت ايوييي عليكى ابت)
حمزه : خلاص خلاص بطلي عياط، و بيكمل بصوت عالى : بعد كده يا بنات مش عايز حوار الحجز ده تانى اللى تيجي تقعد ف مكانها على طول متحجزش لوحده لسه مجتش تمام، و بيقول لمنال: اتفضلي اقعد يا انسه
بتحس "منال" بانتصار و بتبص للبت بشماته. (انا داخله اهو ياحربوقه )
و طبعا مبتسبش "منال" اي فرصه الا وتسأل المستر كل شويه عشان تلفت انتباهه ليها ، وبعد ما الحصه بتخلص بيهجم جيش من البنات علي المستر بحجه انهم عايزين يسألوا و بتنط "منال وسطهم عشان تسأل المستر هى كمان
داليا وهو واقفه من بعيد و بتضرب كف على كف: لا حول ولا قوه الا بالله البنات اتجننت خلاص
و بتروح" منال" على بيتها و بتقعد ع الكتبه ف وش مامتها وهى مفرهده
منال : بقولك ايه يا ماما انا محتاجه كام طقم جداد كده
الام : ليه ان شاء الله ما انت لسه جايبه السنه اللى فاتت
منال : اديكي قولتي اهو السنه اللى فاتت يعني بقوا قدام خلاص، ف لازم نجيب غيرهم
الام : و نجيب ليه ما هو هدومك قاعده كويسه و زي الفل
منال : يا ماما ما انت عارفه الوضع اللى انا فيه انا ثانويه عامه يعنى رايحه دروس و جايه من دروس اكيد هحتاج لبس طبعا
الام : اديكى قوليتها اهو دروس ف الراحه و الجايه و الدروس دى عايزه فلوس ايه رايك بقى انزل اشحتلك عند السيده عشان تتبسطي
منال : يعنى مفيش آمل
الام : و لا عمر
منال : تمام بس متبقيش تزعلي لما انزل بلبسي القديم و الناس تتريق عليا همممم (كده يعني بتتعصب و بتقوم سايبه الاوضه و ماشيه)
الام بصوت عالي : الله يحرم ايام ده كنتي مقشفه انا عارفه النضافه دي حلت عليكى امتى؟
بتمر ايام والوضع كما هو عليه "منال" مورهاش غير الكيمياء هى بس اللي بتذاكرها بضمير (لا هي بتذاكر باقي المواد عادي بس الكيمياء يتذاكرها بضمير اوي)
و بتستغل كل فرصه بردو عشان تثبت وجودها قدام المستر
لحد اليوم المنتظر، بتكون حصه عاديه و ف نهايه اليوم بيعلن المستر عن الامتحان الشامل (ان ان ان)
حمزه : الحصه الجايه ان شاء الله يابنات هايبقي امتحان شامل على اول فصل ف المنهج طبعا انا لازم اقول ع الجوايز عشان عارف انكم ماديين و مش بتذاكروا لله
بيضحك كل الموجودين كا نوع من انواع التطبيل انتوا عارفين البنات بقى بتضحك على اى حاجه
داليا : هيهي (ضحكه سمجه) دمو خفيف اوي
(داليا مش طايقه حمزه ده ولا كأنه جوز امها)
بيبدأ "حمزه" يقول ايه هي الجوايز اللى الطلبه المتفوقين هايخدوها بالإضافة انه هيتصور مع اللي هايطلع الاول (اهي دي ف حد ذاتها اكبر جايزه )