قصة سيكرتيره عند طليقى
البارت الثامن 8
بقلم منه محمد
جيهان بقلق : ايه ماله ياسين؟
الام : اتخانق مع حد من زمايله وخد رفض اسبوع من المدرسه
جيهان : ايييييه انا جايه حالا
وبتطلع جرى لكن بتقف على صوته
احمد : رايحه فين يا انسه جيجى انت مش عارفه انه ممنوع انك تمشى قبل ساعات المحدده
جيهان : ايوه بص حصل ظرف طارق وفيه مشكله عندى ف البيت ولازم الحقها ضرورى، ارجووووووك
احمد : ماشى خدوا بقيت اليوم اجازه
جيهان : اللهى تنستر يارب، اصدقييييى شكرا جدا بحضرتك عن اذنك وبتروح جرى ع البيت ط
جيهان بتعب : ف ايه يا ماما ياسين ماله
الام : اتخانق مع صاحبه
جيهان : ايوه ليييييه؟
الام : اسأليه هو بقى
جيهان : ياسيييييين
ياسين بخوف : ايوه ياماما
جيهان بصدمه : هييييه اللى هدومك متبهدله دى مكنتش خناقه دى كانت مجزره وبتكمل بنبره مرعبه : عملت ايييه فبيترعب منها "ياسين" اكتر
الام : براحه الولاه مش كده
جيهان : استنى انت يا ماما وبتوطى ع الارض عشان تبقى ف مستوى
قول ايه اللى حصل وانا مش هضربك
ياسين : بجد يا ماما؟
جيهان : اه بس هتتعاقب بردو
ياسين : انا معملتش حاجه اهو اللى بدأ الاول وقعد يتريق عليا ف انا اتعثبت وضربته
جيهان : كده ياسين كده تضرب الولد انا مش قولتلك لو حد ضايقك قول للميس
ياسين : ما هو يا ماما اللى....
جيهان بمقاطعه : خلاص، بكره هتروح تعتذرله ونخلص الحوار ده
احمد : ف ايه اللى حصل ياسين ماله؟
جيهان : انت دخلت هنا ازاى!؟
احمد : حماتشى دخلتى
جيهان : حماتك!!
احمد بهزار : سابقا يعنى
جيهان : ايه الى جابك
احمد : منا مينعفش اعرف ان فى مشكله بتحصل عندكوا واسكت
ما علينا ماله ياسين، ايه ده اللى عمل فيك كده وبيزوق "جيهان"
اوعى كده مالك ياسين يا حبيبى ايه اللى حصل
جيهان : ايه اللى حصل ان ابنك بقى بلطجى وبيضرب العيال ف المدرسه
احمد : ايه اللى بتقولى ده انا ابنى متربى احسن تربيه
جيهان : اهو قدامك اهو
احمد : ايه اللى حصل ياسين
ياسين : يا بابا هو اللى قعد يغلث عليا وقعد يقولى يلا ياللى باباك ومامتك متخاصمين انا بابا وماما متصلحين وعايشين مع بعض ف بيت واحد مش زيك
بنصدموا هما الاتنين من اللى سمعوا ومبيقدروش ينطقوا كلمه
ياسين بيعياط : انا انا مكنش اصدقى اضربوا بث هو قال عليكوا كلام وحش ، انتوا ليه متتثلحوش وتبقوا معايا زى بقيت صحابى امشعنى انا وبيروح ع اوضته وهو بيعيط
(ياسين ثعب عليا خالث )
بيبصبوا لبعض بحزن ومحدش بيقدر فيهم يتكلم ، وبتمشى "جيهان"
بيفضل "احمد" مكانه مش عارف يعمل حاجه
بتفضل "جيهان" قاعده ف اوضتها بتعيط
احمد : كنت عارف ان هالقيكى هنا
جيهان بعياط : عايز ايه
احمد : انا عارف انك مضايقه بسسس
جيهان بعياط: بس جايبه بس هتقولى ان السبب بس انا عملت كده عشانه، انا بجد تعبت ومش قادره استحمل، انا ام فاشله مقدرتش تسعد ابنها
احمد : لا متقوليش كده انت احسن ام وعملتى كده عشان ياسين
انا اللى مينفعش اكون اب مثالى
وبيمشى ويسيبها
احمد : هو حضرتك حصل مشكله بين الاولاد والولد هو اللى استفزه
ف ياسين اتعصب
مديره المدرسه : بس حضرتك ده ضربه
احمد : انا فاهم ومبقولش ان ابنى مش غلطان وانا عاقبته ف البيت ع اللى هو عمله، بس الولد ده عايريه بظروفه ف هو اضايق وخد رد فعل اللى هو خدوا
المديره : ليه هو ايه اللى حصل ؟
بيحكليها "احمد" اللى حصل وبيقرروا يحلوا الموضوع ودى و "ياسين" يرجع المدرسه
احمد : ياسييين افرح ياسين هترجع المدرسه
ياسين : بجد يا بابا
احمد : اه با حبيب بابا
جيهان : ازاى ده واخد رفض اسبوع من المدرسه
احمد بتفاخر : انا حليت الموضوع وياسين خلاص هايرجع للمدرسه
ياسين : هيييه انا بحبك اوى يا بابا وبيحضنه
احمد : وانا كمان بحبك يا حبيبي، بس بقولك ايه بعد كده اى حد يضايق تقول للميس او المديره وهى هتجيبلك حقك لكن متضربش حد تانى
ياسين : حاضر يا بابا، بس هو انت وماما هتتصلحوا
احمد : والله يا حبيبى انا معنديش مشاكل امك هى اللى رافضه
جيهان : نااعم
احمد : اصدقى مامتك هى اللى رافضه
جيهان : بقولك ايه انت مش خلاص اطمنت عليه يلا بقى سلام وبتمشيه
ياسين : يعنى انت يا ماما مش هتصلحى بابا
جيهان : بس يا حبيبى دى مواضيع كبيره عليك مش هاتفهمها دلوقتى ف روح ذاكر بقى عشان تبقى شاطر بابا يجيبلك المفجأه اللى وعدك بيها
ياسين : حاضر يا ماما وبيروح على اوضته
بتروح "جيهان" هى كمان على اوضتها وهى بتقعد ع السرير بتسمع صوت حاجه وقعت ف بتنزل تجيبها بتلاقى صوره ليهم كلهم وهما متجمعين مع بعض بتفضل باصه كتير للصوره
جيهان : كان نفسى نفضل كده على طول بس صعب نرجع زى الاول بعد اللى حصل
فلاش باك:-
ف ليله ممطره
جيهان : انا جهزت الفشار والسهره كلها جاهزه
احمد : وانا جيبت الفيلم
وبيقعدوا بتفرجوا ع الفيلم
احمد : عارفه نفسى اجيلبك سفينه كبيره كده ونقف بقى عليها زى ما جاك كان واقف مع روز كده ف فيلم تايتنك
جيهان : والله، ده انت عليك خيال
احمد : لا بجد انا ممكن اجيب اليخت بكره
جيهان : ايه؛!
احمد : بهزر معاكى يا جيجى ف ايه بقى
وبيكملوا فرجه ع الفيلم بس "احمد" مركز مع "جيهان" لحد ما بتأخد بالها
جيهان : انت مش بتتفرج ع الفيلم ليه؟
احمد : بتفرج ع اللى احلى من الفيلم
جيهان : بس بقى
احمد : بس ايه بس انت عامله تحلوى كل اليوم الاول
جيهان : خلاص بس بتكثف (حبه من اللى بيرفع المراره )
وبيفضلوا باصين لبعض بيهام لحد ما الموبايل بيرن فجأه
جيهان : مين بيرن عليك دلوقتى؟
احمد بتوتر : ايه ده واحد صاحبى انا نسيت انى كنت مديه معاد انهارده
جيهان : بس انهارده اجازه واحنا بقلنا كتير مقعدناش مع بعض
احمد : معلش بقى يا حبيبى نبقى نعوضها مره تانيه يلا سلام بحبك
وبيبوصها من راسها ويمشى
جيهان : انا متأكده انه مخبى عليا حاجه
وبتنزل وراه والمفجاه انها بتلاقى واقف مع واحده
احمد : انا مش قولتلك ١٠٠ متكلمنيش تانى مراتى بدأت تشك فيا
البنت : سورى يا احمد بس انا بجد كان لازم اشوفك انهارده
احمد : اخلصى عايزه ايه ، عايزه فلوس
البنت : لا فلوس ايه اما محتاجلك بجد، احمد انا بمر بظروف عصيبه وان الوحيد اللى هتقدر تساعدنى وبتعيط وبتحضنه
بيكون "احمد" مصدوم منها وبيبعدها عنها
احمد : قولتلك قبل محبش الاسلوب ده
البنت : سورى مكنش اصدقى اضايقك ووووو
احمد : ف ايه مالك سكتى ليه؟
وبيلف وراه وبينصدم لما بيشوفها
احمد بصدمه : جيهان!!
بتعيط "جيهان" لما بتشوفهم مع بعض وبتجرى
احمد : جيهان جيهان استنى جيهااااان وبيبص للبنت وبيقولها بغضب : هنبقى نكمل حوارنا بعدين
وبيطلع وراه "جيهان"
احمد : جيهان جيهان استنى ارجوكى اسمعنى قبل ما تحكمى انا
جيهان : انت ايه عايز تدافع عن نفسك، انا شوفتك بعينى
احمد : مش كل حاجه بتشوفيها بعينك تبقى صح
جيهان : والله يعنى انا مجنونه
احمد : لا، ادينى فرصه اشرحلك
جيهان : تشرح ايه انت لسه ليك عين تدافع عن نفسك
احمد : ع الاقل بس ادينى فرصه اشرحلك وبعدين احكمى
جيهان : طلقنى
بتنزل الكلمه على "احمد" زى الصاعقه
احمد : انت بتقولى ايه، اكيد انت مش وعيك
جيهان : لا انا دلوقتى اللى ف وعى وبقولك طلقنى
احمد : بسسس
جيهان : مفيش بس قدامك يومين بس وتبعتلى ورقه طلاقى
وبتسيبه وبتمشى
احمد : جيهاااان لا استنى
نكمل:-
بتفضل "جيهان" باصه للصوره بغضب
جيهان بغضب : كان فيه فرصه نبقى احسن بس انت اللى اخترت تبقى كده عندك حق انت مش اب ميثالى
وبترمى الصوره بغضب ف بتقع وبيتكسر البواز
تانى يوم بتروح "جيهان" الشركه وهى بتقرر تغير حاجات كتير
بتشتغل عادى طول اليوم لحد ما بتجى "كاميليا" الشركه
وهى ماشيه تتمختر
كاميليا : هاااى هو مسيتر احمد موجود
جيهان فسرها : استغفر الله العظيم يارب ع الصبح، اه موجود ف مكتبه، تحبى حضرتك ابلغه ان موجود ولا هتعمليهاله مفاجاه
كاميليا : هههههه سو كيوت اوى لا هتدخله على طول
امانى : انت هتسيبها كده تدخله عادى
جيهان : اه عادى ايه المشكله
امانى : اصل عاده كنت بتعملى حوارات عشان متدخلش
جيهان : انا مش فاضيلها انا جايه اشتغل
امانى : طيب، بس انت كويسه مش كده
جيهان : ف ايه يا امانى!؟
امانى : مفيش ياروحى مفيش كله تمام وبتقول ف سرها : اعتقد
وهما قاعدين بيشتغلوا عادى فجأه بيسمعوا صوت زعيق
وبتخرج "كاميليا" وهى متعصبه وبيخرج وراها "احمد"
احمد : يا كاميليا مينفعش كده احنا ف شركه محترمه
كاميليا : بقى انا يا مدير يا محترم تطلع عليا اشاعات انه انا مرتبطه بيك عشان تعمل دعايا
احمد : يا كاميليا انت فاهمنى غلط
كاميليا : بردو هايقولى فاهمانى غلط لا يا حبيبى انا فاهماك صح
احمد : يا كاميليا بس بقى كفايه فضايح تعالى على مكتبى ونتفاهم
كاميليا : فضايح هو انت لسه شوفت فضايح انا هوريك
احمد : يا كاميليااااااا
جيهان : مش هايغير ابدا هايفضل طول عمره بنات
امانى : هو مين ده اللى هايفضل طول عمره بتاع بنات؟
جيهان : وانت مالك انت متخليكى ف شغلك
امانى : انا اسفه
تحت و"احمد" بيحاول يصالح "كاميليا " للمره التانيه على التوالى
احمد : يادى النيله الخطه فشلت وفهمتنى غلط، كده لازم اللجى للخطه البديله
وبيطلع الشركه تانى
احمد : جيهان عايزك ف مكتبى ضرورى
جيهان : حاضر وبتروح ع المكتب
خير يافندم
احمد : بصى هو حصل سوء تفاهم بينى وبين كاميليا، ممكن تروحى تتعذريلى نيابه عنى لانى مش فاضى دلوقتى
جيهان برسميه : تمام مفيش مشكله حضرتك تحب المعاد يبقى امتى
احمد : كده عادى وافقتى انت مش كنتى مبتطقيش كاميليا
جيهان : انا بقوم بشغلى وبس يافندم
احمد بيأس : طايب روحى دلوقتى
ياخساره فشلت الخطه
فجأه بيرن تلفونه
احمد : الو مين معايا
كاميليا بتعب : احمد الحقنى انا بموت
احمد بصدمه : كاميليا.