قصة رهف
البارت الثامن 8
بقلم/منه محمد
افاق" ليل" من شروده على صوت امه
الام : مش دى خطيبتك اللى هناك ده
ليل : نرمين !! ايه اللى جابه هنا؟
ذهبت "هنادي" للترحيب بها
هنادي : اهلا يا هانم البيت نور
نرمين : مين دول يا هنادي؟
هنادي : دول اهل رهف جايين يزورها
نرمين ب إشمزاز : او ماى جاد وكمان جايبه اهلها
هنادي : اتفضلي يا هانم استاذ ليل مستنيكي جوا
تدخلت وهى تنظر لهم نظرات ازدراء (اللى هى من فوق لتحت دى)
نرمين : ليييييل وحشتنييي
ليل ببرود : وانت كمان وحشتنى بس متوقعتش انك تجي انهارده
نرمين : كنت عماهالك مفاجأة ياروحى
ليل : مفاجأه حلوه اوى
واجتمعوا جميعاً على طاوله الغدا بما فيهم اهل "رهف"
كانت " نرمين " تنظر لهم بنظرات ازدراء
همست اسماء فى اذن اختها : هو مين دى وبتبصلنا كده ليه؟
رهف بهمس : دى خطيبه ليل وهى تكنه كده متركزيش معاها
اسماء : حاضر
ام ليل : والله انت منورنا انهارده
ام رهف : النور نورك يا حبيبتى يزيد فضلك
تأففت "نرمين" من طريقه كلامها
ليل : فى حاجه يا نرمين !؟
نرمين : لا يا بيبى مفيش حاجه
ثم امسكت بذراعه ووضعت راسها على كتفه
تحت نظرات التعجب من اهل "رهف" لسلوك تلك الفتاه الغريب
بعد الغداء جلس اهل "رهف" فى مكان بمفردهم بعيداً عن الاخرين
نرمين : هما مين دول يا بيبى
ليل بغضب : انا قولتلك ١٠٠ مره متقوليلش الكلمه دى انا عديتهالك بس عشان الناس
نرمين : سورى يا بيبى
نظر لها بغضب وكأن النار تخرج من عينيه
نرمين بفزع : اسفه والله نسيت
ليل : خلاص محلصش حاجه، كنتى بتقولى ايه؟
نرمين : بقولك مين الناس دى اللى جايين عندنا
ليل : دول اهل رهف مامتها واختها وجايين عندى انا مش عندك انت (بوووووم فى منتصف الجبهه)
نرمين : وجايين ليه؟
ليل : جاين يشوفوها
نرمين : طب ما كانت تروحلهم هى
ليل : انا اللى خليتهم يجوا
نرمين : ليه؟ (وانتشي ماااالك)
ليل : هو احنا طول القعده هنقعد نتكلم عن رهف وعيلتها
نرمين : لا، عندك حق
كانت " نرمين" على وشك الرحيل لكنها وجدتهم
نرمين بغضب : هما لسه قاعدين هنا
دخلت لهم والغضب يملئها
نرمين بغصب : الله الله وخداين راحتكوا وقاعدين ولا اكن البيت بيتكوا
انت ايه قررتى تحتلى البيت انت واهلك
تفأجوا جميعاً من رده فعلها
هبت رهف واقفه : عايزه ايه انت كنا قاعدين على قلبك
نرمين بغضب : وكمان بتردى عليا
رهف : وانت عايزينى اسيبك تهزقينى من غير ما ارد
نرمين : طبعاً ما انت بيئه ومتربتيش
رهف : انا متربتش اومال انت ايه؟
نرمين : او ماى جاد، يا ليييييل
ليل بفزع : ف ايه تانى
نرمين : شوف الهانم هى واهلها الجرابيع قعدين ف البيت وكأنه بيتهم
ليل بغضب : نرميييين ايه الكلام اللى انت بتقوليه ده
نرمين : ايه مش هى دى الحقيقه هى اصلاً عمرها شافت العز ده هى ولا اهلها
ليل : نرمييين اتفضلى اطلعى بره
نرمين : وكمان بتطردنى عشانها
ليل : بررررره
غادرت وعليها ملامح الغضب الشديد لم يأبه بها وانما نظر ل"رهف" التى كانت حزينه وتركته وذهبت مسرعه
ليل : انا بعتذر ع اللى حصل ده
ام رهف : لا يابنى مفيش حاجه يلا يا اسماء
ليل : لا متمشوش
ام رهف : لا احنا مش هاينفع نقعد هنا
ليل : طب حتى استنوا ابعت السواق يروحكوا
الام : مفيش داعى كتير غيرك يا بنتى
ثم ذهبوا وتركه فى مكانه مصنم الحركه من تأثير الصدمه كان يشعر بالغضب الشديد والاحراج مما فعلته خطيبته
ذهب ليبحث عن "رهف" لكنه لم يجده الى ان وجدها تجلس ف الحديقه بمفردها