قصة الهروب من المافيا
البارت الخامس 5
بقلم منه محمد
باليل باليل اوى بتصحى "مروه"
مروه بتتاوب : ااااه انا جعانه اوى
وبتقوم المطبخ عشان تدور على اى حاجه تاكلها ، بتقلب ف التلاجه على حاجه
مروه : ايه ده هو مفيش حاجه تتأكل هنا
وهى وراجعه الاوضه عشان تنام بتحس ان فى حركه غريبه
مروه : ايه ده معقوله حازم يكون جالى على هنا
بتقلق " مروه" وبتمشى براحه
مروه : انت مين ؟؟
فجأه النور بينور وبتظهر "عبله"
وبيصتوا الاتنين
عبله : انت بتعمل ايه هنا ؟
مروه : هاكون بعمل ايه ف المطبخ يعنى بدور على حاجه اكلها ، وانت ؟
عبله : كنت رايحه اشرب مايه
مروه : طيب انا رايحه انام
وبيفضل رجاله " حازم " يضربوا ويعذبوا ف "كريم "
حازم : خلاص يارجاله كفايه على اوى كده سيبوه
وبيرموا الرجاله ع الارض
بيوطى حازم لكريم وبيقوله : برضو مش عايز تقول مخبيه فين ؟
كريم بضعف من اثار الضرب والتعذيب : قولتلك مش هاقولك وتعذيبك ليا مش هايفيدك ف حاجه
حازم : حلو يعنى انت مصر تكمل ف دور المضحى تمام
وبينادى بصوت عالى : يا رجاله اربطوه
بينفذوا الامر على طول بعلقوه
حازم : انا عارف هاخليك تعترف ازاى
وبعدها بيرفع "حازم" التلفون قدام "كريم " وبتكون دى صوره لاهله
كريم : لا
حازم : هاتقول ولا نزعلك عليهم
وف بيت "عبله "
عبله وهى بتحرض الفطار مبتلاقيش حاجه
عبله : ايه ده فين الاكل اللى كان ف التلاجه
مروه : اكل ايه هى تلاجتك دى فيها حاجه تتاكل دول يادوب بضتين صغيرين اد كده هو على علبه بسطرمه وشويه مخلللتات كده وكام علبه جبنه بس
عبله : ايوه هما فين بقى ؟
مروه : م انا كنت جعانه بقى
عبله : تقومى تأكلى كل الاكل اللى ف التلاجه
مروه : اكل ايه بس اللى انت عملالى عليه دوشه ده مقولتلش دى قزاقيز
عبله : قزاقيز !!
فجأه الباب بتفح
مروه : حازم !!
حازم :ايوه انا حازم اسف على الداخله اللى مش لطيفه دى اتمنى مكونش قلقتكوا
مروه : انت جيت هنا ازاى وفين كريم ؟
حازم : متقلقيش كريم فى ايد امينه
مروه : انت عملت ف ايه ؟
حازم : كل خير متقلقيش انا بردو بفهم ف كرم الضيافه
مروه : ارجوك يا حازم ارجوك متعملش حاجه فكر من تانى معقول هتقتل ابنك
حازم : لا اتصدقى اثرتى فيا بالخطاب العاطفى ده ، بقى انت تضحكى عليا وتخبى كل الفتره دى انك حامل
مروه بسخريه : مانت شربت المقلب عادى يا دغوف
بيضحك كل اللى موجودين
حازم بزعيف : سكووووت ، معرفتناش يعنى مين الاموره اللى جمبك دى
عبله : معرفهاش يابيه
مروه : هييييه بتبعينى يا عبله
عبله: اومال عايزنى اضيع زى ما ضيعتى ابن خالتى
حازم : عبله مش اسم كيوت انا ممكن اغيرهولك د ها ايه رايك تيجى معايا وانا هاعيشك عيشه الملكه
مروه : اه على يدى بأماره عيشه الملوك اللى انا عايشها دلوقتى وبتبص لعبله : متصدقهوش ده بضحك عليكى
حازم : تمام هزرنا كتير انا بقول كده كفايه
وبيكمل بنبره امر :امسكوهم
بيحاول يقاوموهم لكن بيفشلوا
بيروح "حازم" ل"عبله"
حازم : ها ايه يا جميل فكرى ف عرضى كويس بس خاليكى عارفه انا محدش بيقولى لا
وبيحط ايده على وشها وبتحسسه بشهوانيه
بتبقى "عبله" خايفه ومش عارفه تقاوم لانها ممسوكه
مروه: بزعيق سيبها ف حالها
حازم : بتزعقيلى اووو تصدقى انا زعلت وبيكمل بشر : وانا زعلى وحش اوى
وبيمسكها من شعرها
حازم بتهديد : هقتلك هندمك على اللحظه اللى فكرتى فيها انك تخدعنى
مروه بألم : سينييي
بتحاول " عبله" انها تهرب منهم وبتلاقى فازه ع الترابيزه اللى جمبها فبتجيلها فكره بتخبط الراجل اللى كان ماسكها واول ما بتحرر منه بتمسك الفازه وتضربه
حازم بزعيق : امسكوها
لكن بتقدر المره دى تفلت منهم وبتمسك فازه تانيه كانت محطوطه قريب منها وبتضرب "حازم" على على دماغه
حازم بألم : ااااه
وبيغمى عليه ، وبعد ما بتتأكد ان كلهم اغمى عليهم بيتجرى تفك "مروه"
عبله : يلا بينا بسرعه بسرعه
وبيطلعوا يهربوا هما الاتنين
عبله : ها نعمل ايه دلوقتى ، احنا لازم نلاقى كريم بس هنلاقيه ازاى؟
مروه : انا عارفه مكان العصابه فين.