.jpeg)
روايه جنون الحب
الفصل السابع والعشرون
الكاتب مصطفي ديشا
فارس بغضب : انتي اتجـ'نتتي انتي بتقارني دي بدي هتـ'قتلي ابنك عشان عايزة تطـ'لقي مني
حور بتحدي : انا قولت اللى عندي طلقني
فارس بغضب وهو بيـ'مسك ايدها بقوة كبيرة لدرجة انها حسيت هتتـ'كسر فى ايده كانت عيونه حمرة من الغضب
: ليه ديما بتستغلي حبي ليكي وتعملي فيا كدا ليه يا حور هتفضلي كدا لحد امتى هتفضلي لحد امتى انانية ليه منعش سعدا مع بعض وننسى اللى فات ليه متحطيش نفسك مكاني
حور بدموع من وجعها الشديد اثر مسكته
: يا فارس ايدي انت بتـ'وجعني اوي
فارس وهو بيسيب ايدها: انتي اللي بتـ'وجعيني يا حور طب اعمل ايه قوليلي اعمل ايه وانا هعمل
حور ببكاء: والله ما عارفه مش قادره انسى كلامك و جـ'رحك ليا اللى قولته مكنش سهل وانت داخل انا قولت فارس جيه ينقذني الحمد لله هياخدلى حقي سندي فى الدنيا جيه خلاص متخافيش يا حور جريت عليك وانا واثقة انك هتضـ'ربه وتيجي عليا تاخدني فى حضـ'نك وتقولى اهدي انا معاكي يحبيبتى متخافيش بس ايه اللى حصل وقتها خلافت توقعاتي وانت بتتهـ'ميني انى بخـ'ونك محاولتش انك تصدقني كنت هتـأ'ذيني وتأ'ذي ابنك
كملت وهى بتبتسم بألم وسخرية
: لا وكمان قولتلى وانا ايه يأكدلي انه ابني رمـ'تني لامي وقولتلها انا مش هشيل شيلة حد
كان واقف يبصلها بألم و دموع كان بيـ'لعن نفسه على كل اللى قالته وكل اللى عانته بسببه
فارس : اسف انا عارف انه صعب وعارف ان كلامي مش هيتمحى من عقلك بسهولة بس اديني فرصة فرصة واحدة بس وانا هحاول على اد ما اقدر انسيكي كل حاجه بس اديني فرصه اعمل دا
حور : وجودي معاك بيـ'وجعني الشخص اللى كنت بنتظر بس نظرة واحدة منه عشان تخليني مبسوطة وتغير يومي للاحلى بقى هو نفس الشخص اللى وجوده بيتعبني ويوجعـ'ني
كملت وهى بتمسح دموعها بضهر ايديها زى الأطفال
: خليني امشي من هنا بقى والله ما قادرة
فارس : طب خليكي هنا وانا هنزل اقعد عند امي متسبيش بيتك
تجاهلته واخدت الشنطة كانت هتفتح الباب بس حط ايده على الباب اتكلم بدموع
: متمشيش يا حور ارجوكي
حور : عارف دموعك دي بتـ'قتلني برغم كل اللى عملته فيا قلبى مش بيعرف يشوفك موجـ'وع
فارس بلهفة : طب ما نرجع
حور : مش عارفه انسى
فارس : طب خدي وقتك انتي بس محتاجه شوية وقت هاا صح يا حور طمنيني وقوليلي المسألة مسألة وقت مش اكتر وهتصالحيني ومش هتبعدي عني
حور : مقدرش اوعدك بس بتمنى انك متورنيش وشك الفترة دي خليني اركز فى دراستي اليومين دول يستحسن متجيش المدرسة كمان خد اجازة
فارس : لدرجة دى يا حور
حور : ساعدني عشان اتخطى اللى انا فيه
فارس بتنهيدة حزن: تمام
حور وهى بتبص على أيده المحطوطة على الباب اتكلمت بطفولة و رقة: عايزة اخرج ممكن
فارس وهو بيشيل ايده: طب فكري يعمري
حور : يواه بقى والله ما قادرة اتكمل مش هتبقى انت وابنك اللى تعباني دا عليا
فارس : تمام بس هبقى اجاى اشوفك
حور بعند وتحدي: لا مش هقبل اصلا مش هفتحلك الباب
فارس بعصبية مفرطة: والله دا انا اكسـ'ره عليكي وعلى دماغك الناشفة دي انا محدش يبعدني عنك ولا يمعنني اشوفك حتى انتي نفسك
حور بتحدي : طلع كل اللى عندك يلا سلام
فتحت الباب وخرجت بص لطفيها بحزن كبير خبـ'ط برجله الكرسي بعصبية مفرطة وهو بيمسك شعره
: ادي اخرة اللى يتجوز ويحب عيلة
خرج من الشقة بغضب
عزة : حاضر جاية أهو
فتحت الباب لتجد حور حور اول اما شافتها حضنتها وهى بتبكي بشدة
عزة : اهدي يا عين ماما بطلي عياط يحبيبتى عشان ابنك
حور بشهقات: مش مش قادره يا ماما انا والله بحبه بجنون بس هو وجعنـ'ي بدل ما يكون دعم ليا فى اكتر وقت محتاجه فيه كان اكتر حد وجـ'ع قلبي انا كنت مستعدة احا'رب العالم كله لو هو جانبي
سمعت صوت زمارة عربيته بصيت من البلكونة وهى بترفع النقاب بصيت عليه بحزن كبير
عزة : طب ما ترجعيله يا يبنتى وريحي قلبك
حور بخوف شديد: فكرك يعمل حاجة فى نفسه
عزة : لا معتقدش فارس اعقل من كدا
حور : ربنا يستر
عزة : خير باذن الله
حور : انا داخلة انام شوية مش قادرة
عزة : ماشي يحبيبتى هحضر الغدا واصحيكى تاكلي
حور : مش عايزة اكل مليش نفس
عزة : مينفعش يحبيبتى انتي مسمعتيش الدكتورة قالت ايه عايزة ترجعي المستشفى تاني
حور : لا كله الا دي
فجأة سمعوا صوت خبط شديد على الباب
عزة بخوف : مين بيخبط بالطريقة دي
حور : مش عارفه
فتحوا الباب
هنا : ايه يجماعة ساعة على ما تفتحوا انتي فينك يختي مش بتيجي المدرسة ليه
حور : مين بيتكلم غيبوبة هانم تعالي نعقد فى اوضتي
هنا : خالتو عزة انا واقعة من الجوع
عزة : من عيني يحبيبتى هحضرلكوا الغدا حالا
حور بهزار : ليه يا هنا ليه هتخليني اكل
دخلوا اوضة حور
هنا : ايه اللى حصل كملت بغمزة
: انتي ومستر فارس ايه الوضع
حور بحزن : سيبك مني انتى اللى مالك كنتى هتكسـ'ري الباب برا قولي اللى عندك يلا
هنا : بس متفهمنيش غلط
حور : اوعي يكون ليه علاقة بالز'فت اللى اسمه هيثم
هنا : لا الصراحة يا حور الصراحة انا
حور : انتي ايه اخلصي يبت
هنا وهى بتتكلم بسرعة كبيرة: انا حلمت بمستر علي
حور بفرحة: قولي والله
هنا : والله
حور وهى بتحضنها: مبارك مبارك يا هنا انتي كدا بتحبيه
هنا بتوتر: لا دا مجرد حلم مش اكتر
حور : يبنتي ما هى بتبدأ بكدا حلم ثم حب ثم جواز وعلى فكرة بقى مستر علي بيحبك وانا متأكدة والصراحة هو اللى يستاهلك
هنا : تفتكري
حور : اكيد
هنا: مش هفكر فى الموضوع خليني فى الامتحانات هنجيب مستر علي فين
حور : قوليله يجي هنا
هنا : بيت مستر فارس يعني
حور : لا يا هنا بيت فارس مبقاش بيتي
هنا : انتي كويسة
حور وهى بتمسح دموعها: تمام جدا ماما جابت الاكل اهي
عزة : خليكي وراها اما تاكل يا هنا
هنا : اكيد يخالتو متخافيش هتاكل غصبن عنها
فضلت هنا قاعدة مع حور لحد بليل وحور رفضت تتكلم فى حاجة لانها مكنتش حابة تتكلم فى الموضوع كتير
فارس كان قاعد على البا'ر وبيشـ'رب
ادم : مش كفايه كدا دا انت حتى دكتور وعارف اضراره وكمان حرام
فارس بسـ'كر : قالتلي مش عايزة اشوف وشك قالتلي بقيت بتسسبلي وجـ'ع بقيت انا سبب الم حور يا آدم
ادم وهو بياخد الكاس من قدامه وبيبص للجرسون : متجبش تاني لو سمحت
فارس : لا هات خليني اغيب عن الوعي
كمل وهو بيبتسم وبيفتكر حور بحب كبير
: المرة اللى فاتت حور جت وحضنتني وقالتلي بحبك اوي كانت اول مرة تعترفلي بحبها كانت احلى جملة قالتلي بحبك اوي خليها تيجي تقولها تاني يا آدم خليها تقولي انا سامحتك بس انا هروحلها هروحلها وهاخدها غصبن عنها هاخدها واسافر بيها بعيد فى مكان ميكونش فيه غيرنا مفيهوش حد يفرقنا
قالها وهو بيقوم وبيخرج من المكان بسرعة وادم خرج وراه
ادم : يا فارس استنى انت هتعمل ايه
فارس وهو بيركب عربيته: هروحلها واقولها ترجعلي هقولها انا اسفة ولو مرضيتش هاخدها غصبن عنها
ادم : طب اهدى ومتعملش حاجه تندم عليها
فارس : هخسر ايه اكتر من حور
ادم : طب هسوق انا انت سكـ'ران اوي مينفعش تسوق كدا
فارس وهو بيز'قه ويركب عربيته : اوعى كدا
طلع فارس بعربيته وادم كان هيروح وراه بس حاله تلفيون من المستشفى
: دكتور ادم فيه حالة بتـ'موت فى المستشفى محتاجين حضرتك احنا بنرن على دكتور فارس ومش لاقينه
ادم : تمام جاي حالا رن على حد تاني غير فارس حالياً دكتور فارس مشغول
: تمام
كان سايق عربيته وهو سكـ'ران جدا كان أول مرة يشـ'رب بالطريقة دي العربية بدأت تنحرف منه لحد اما خبطـ'ت فى شجرة كبيرة..