روايه جنون الحب الفصل الثاني عشر الكاتب مصطفي ديشا

   

 روايه جنون الحب

الفصل الثاني عشر

الكاتب مصطفي ديشا

حور : انا بحبك بحبك اوى

حس ان قلبه هيرقص من فرحته كان مشعلق ايده فى الهوا كان لسه هيحضنها ولكن سرعان ما افتكر كلامها قلبه اتقط..ع شال ايدها من على رقبته وهو بيبعد

بصتله بصدمة شديدة و و'جع اشد

فارس بدموع وعصبية مفرطة : انا مش لعبة يا حور قلبى مش لعبة فى ايدك ترميها وقت اما تبقى عايزة وتوطى تجيبها وقت اما تبقى عايزة مشاعرى اللى اذ'تيها برفضك ليا احساسى وقت اما قولتى ابن عمى وبس اما قولتى ان اللى بينا كان غلطة وان ثمرة حبى ليكى واللى دلوقتي موجودة جواكى كانت غلطة كل دا مكنش لعبة الست حور المالكى تمشيها على مزاجها 

حور بألم من كلامه : انا عارفه انى غلطت بس والله ما كنت اعرف مشاعرى من ناحيتك كل اللى عملته دا مكنش بمزاجى ولا كان بقصدى انا اسفة سامحينى ما انا طول عمرى بغلط وانت بتسامحنى مش انا بنوتك صح مش انت كنت ديما بتقول كدا 

فارس حس ان قلبه بيت'قطع من دموعها و الوجع اللى شافه فى عينيها ولكن وجعه هو كان اكبر واللى عملته كان اكبر

: متأخر اوى يا حور متأخر اوى

حور : يعنى ايه

فارس : يعنى هنطلق وهتجوز غيرك هتجوز واحدة تقدر حبى ليها 

حور وهى بتضر'به فى صدره وبتتكلم ببكاء : هتعرف تحب غيرى قلبك هيشوف حد تانى غير حور حور اللى فضلت موجودة فى قلبك ١٨ سنة هتعرف تحب غيرها انطق قولى هتعرف

فارس وهو بيمسك أيدها : اهدى اهدى يا حور اهدى عشان متتعبيش

حور ببكاء وهى بتحضنه : متسبنيش يا فارس والله ما هقدر اعيش من غيرك

حس ان قلبه بيرقص من فرحته بنطقها اسمه لى اول مرة قربها منه دموعها اللى وا'جعة قلبه كل حاجه بتقوله قولها انت اد ايه بتعشقها ولكن الصراع الكبير اللى ما بين قلبه وعقله مخليه مش عارف ياخد قرار عذ'اب قلبه اللى شهده على ايدها بيقوله بلاش تسامح بالسهولة دى 

فارس بجمود واللامبالاة عكس ما يوجد بداخله : يلا عشان اوصلك البيت انتى لازم ترتاحى

حور برقة وطفولة وهى مش عايزة تسيبه : مش هروح فى حتة الا اما تسامحينى

فارس : بطلى عند يا حور ويلا متأ'ذيش نفسك 

حور بعند وتحدى : انا مش هستسلم 

كملت وهى بتشاور على قلبه : وهخلى دا هو اللى يكسب فى الاخر عشان حور مينفعش تبقى مع حد تانى غير فارس عشان فارس روحها وقلبها وعقلها وكل حاجه فى حياتها

فارس بأببتسامة وهو بيحاول يدريها عنها : طب ممكن تسبينى بقى عشان نمشى انا مش عايزاك تفضلى هنا كتير

حور بطفولة : انت عامل شبه المغناطيس مش عارفه ابعد عنك

فارس فى نفسه : والله ولا انا عارف بس لا لازم اقوى افتكر كل اللى عملته فيك مش بالسهولة دى يا حور مش بالسهولة دى 

شال ايديها من عليه وهو بيبعدها عنه اتكلمت بحزن والم شديد

: لدرجة دى تمام

مشيت قدامه حطيت ايدها على الباب بغضب وهى بتحاول تفتحه بس كان مقفول اتكلمت بغضب و دموع

: مش بيفتح ليه دا 

فارس وهو بيروح عندها وبيفتح الباب

: عشان مقفول يا حور عشان مقفول وبعدين هتعيطى عشان الباب مقفول

حور بطفولة : فارقة معاك يعنى اعيط ولا لأ

فارس بالامبالاة:  اكيد طبعاً مش بنت عمى 

حور بغضب : ومراتك وام ابنك ايه لاغيت كل دا 

فارس : والله انتى اللى لاغتيه مش انا انتى اللى قولتى قدام الكل ان ابيه فارس يبقى ابن عمى وبس مش هو دا اللى حصل

حور بغضب طفولى : ااااااااه انا قولت كدا بس دلوقتي هنقول للكل اننا متجوزين انا عايزة الكل يعرف

فارس بعند :  وانا بقى مش عايز اصل ايه لازمتها واحنا كدا كدا هنطلق يعنى

حور بغضب : يبنى متنرفزنيش يبنى هز'علك 

فارس وهو بيرفع حاجبه

: ابنك وهتزعلينى دا انا ٣٤ سنة ودكتور يتقالى كدا من عيلة

حور : متقولش كدا انا مدام الدكتور فارس المالكى وكلها كام شهر وهبقى مامت ابن الدكتور فارس المالكى

فارس بقسوة عكس ما بداخله:  حالياً لكن بعد فترة هتبقى ام ابنى وبس يا حور وبنت عمى 

بصتله بو'جع شديد ودخلت العربية وهى حابسة دموعها بالعافية 

فى عربية فارس

فارس : امك بترن

حور بخوف شديد : يلهوى زمانها عرفت انى خرجت 

فارس بعصبية مفرطة : انتى مقولتليهاش

حور : ايوا خرجت من وراها لو كنت قولتلها مكنتش هترضى تخلينى اخرج 

فارس بعصبية مفرطة وغضب : انتى ناوية تمو'تينا كلنا من الخوف عليكى انتى مش عارفه ان امك مريضه سكر وحاجة زى كدا ممكن تروح فيها

حور ببكاء : متتعصبش عليا

اتجاهلها وهو بيرد على فونه بسرعة

عزة بخوف شديد : فارس انا مش لاقية حور صحيت من النوم ملاقتهاش فى اوضتها

فارس : اهدى يا مرات عمى حور معايا وهى كويسة متخافيش

اتنهدت براحة وهى بتاخد نفسها : الحمد لله طب هو انتوا فين

فارس : احنا جايين اهو نامى انتى وارتاحى

عزة : تمام

بعد نص ساعة كانوا وصلوا البيت حور نزلت النقاب  وقفوا قدام بيت عزة

فارس : انتى رايحة فين ادخلى يلا

حور : انا هطلع شقتى

فارس: شقتك!! 

حور : ايوا شقتى مش المفروض ان محل اقامة الست بيت جوزها وانا بيت جوزى فوق مش هنا

فارس بجمود : دلوقتي بقيت جوزك

حور : ااه جوزى وابو ابنى

فارس وهو بيقر'ب منها وهى بتبعد لحد اما لازقت فى الحيطة همس جنب ودنها 

: يعنى اخاد كل حقوقى منك دلوقتي عادى 

حور وهى بتحط ايدها على صدره بضعف غمضت عينيها قر'ب منها بحب كبير افتكرها وهى بتقوله ان كل حاجه حصلت ما بينهم مكنتش برضاها وانها ندمانة اتكلم بألم شديد

: مبقتش عايزاك يا حور بقيت بقر'ف منك 

فتحت عينيها بألم شديد وهى بتبعده بقوة كانت هت'قع من على السلم بس مسك ايديها بخوف 

: حاسبى يا حور 

حور ببكاء :  بقيت بتق'رف مني مبقتش عايزنى كنت سابتنى اق'ع وامو'ت ومكنتش تقولى الكلام دا 

فارس بألم : اللى انتى حاسة بيه دا نقطة فى بحر اللى عيشته بسببك سنين

حور ببكاء وهى بتبص فى عينيه وبتتكلم بصوت عالى 

:  وانت دلوقتي بتعاقبنى قولى انك بتعاقبنى شوية وبعد كدا هتسامحنى قولى ان اللى قولته دلوقتي كان من ورا قلبك حتى لو هتكدب عليا بس طمنى بالله عليك متسبش قلبى كدا قولى انك مش هتسبنى يا فارس رد بالله عليك وقول اى حاجه متسبنيش للو'جع اللى انا حاسة بيه دا 

بصله بجمود عكس اللى جواه هو بيتو'جع على عياطها اكتر منها 

خرجت عزة على صوت حور

عزة بخوف : انتوا بتتخانقوا ولا ايه مالك يا حور بتعيطى ليه

فارس : انا طالع انام عشان عندى شغل بكرة الصبح يلا عشان مدرستك

حور بحزن : تمام

عزة : مالك يا حور ايه اللى حصل يبنتى

حور : مفيش يا ماما انا كويسة يلا عن اذنك

طلع فارس و حور طلعت وراه

دخلوا الاوضة فارس دخل الحمام يغير هدومه وطلع لاقها نايمة بهدومها بص لملامحها بحب كبير مرر ايده على وشها بحنية مفرطة ومسك ايديها بحب 

: بعشقك يا روح وعقل فارس بس مينفعش تبقى بالسهولة دى يا حور لازم تتأكدى من مشاعرك ولازم انا كمان اخاد فرصة عشان انسى كل اللى عملتيه فى قلبى

نام جانبها وهو بيسحبها لحضنه وبيحط ايده على بطنها بحنية مفرطة وبيحاول يحس حركة ابنه ابتسم على غباءه

: انا بعمل ايه دا لسه فى الشهر الاول اكبر بقى عشان الصراحة همو'ت واشوف ماما وهى بطنها كبيرة كمل وهو بيبص لحور بحب 

: هتبقى زى القمر واحلى 

مسك فيها بقوة وهو بيش'بع منها اتكلم بهمس وهو بيد'فن رأسه فى عنقها

: وحشتينى وحشتينى اوى يا حورى

فضل يتأمل ملامحها لحد اما نام 

فى الصباح صحي فارس لاقها لسه نايمة قام يحضر الفطار بعدها بشوية صحيت حور ملقتهوش قامت ولاقته واقف فى المطبخ حض'نته من ضهره واتكلمت بهمس 

: صباح الخير يحبيبى

قلبه بدأ ينبض بشدة من قربها شال ايديها وهو بيتصنع الجمود بصتله بحزن كبير

فارس:  البسى عبال ما احضر الفطار واجيبه

حور بحزن : طب اساعدك

فارس: الدكتورة قالت لازم ترتاحى ارتاحى وانا هحضره

حور برقة : تمام 

خلصوا فطار وخرجوا من البيت وهم نازلين على باب العمارة قابلوا بنت كانت داخلة العمارة وكان معاها شنطة سفر

ندى بأببتسامة ورقة  : فارس ازيك وحشتنى اوى

فارس بأببتسامة: ازيك يا ندى 

حور بصتلها بغيظ وغيرة وهى بتقبض ايديها وبتبصلها من فوق لتحت : انتى مين بقى يحلوة

ندى : انا ندى بنت خال فارس

وفجأة سمعوا صوت جاى من وراهم

: ومراته المستقبلية بعد ما يطلقك أن شاء الله 

                     الفصل الثالث عشر من هنا 

تعديل المقال