.jpeg)
روايه جنون الحب
الفصل العاشر
الكاتب مصطفي ديشا
هيثم : مستر فارس
بصله فارس بغضب شديد وهو بيقبص ايده
حور اول اما سمعت اسم فارس بصيت لهنا بخوف شديد واتكلمت بهمس
حور : يلهوى يا هنا انا روحت فيها اعمل ايه
هنا : استخبى فى اى حتة
وقعت القلم تحت التربيزة ونزلت تجيبه من خوفها منه
فارس بغضب : انت بتعمل ايه هنا
هيثم بثقة : بعمل ايه هنا دى شقتى واحنا هنا بناخد درس كيميا
فارس عيونه اتحولت بصله بغضب كبير ودخل البيت وهو بيز'قه
على : اهلا مستر فارس اتفضل
فارس اتجاهله وبص بغضب لحور: اطلعى
هيثم : هو فيه ايه يا مستر انت جاى بيتى تتخا..نق معايا حضرتك هنا بتعمل ايه
لك'مه بقوة لدرجة ان هيثم نز"ف من فمه و و"قع على الأرض
على وهو بيقف قصاده : اهدى يا فارس هو فيه ايه لكل دا لو فيه مشكلة قولى وانا احلها براحة
فارس بعصبية مفرطة: لو سمحت يا استاذ على متدخلش انت
فارس بعصبية مفرطة وصوت عالى ارعب كل الموجودين
: بقولك اطلعى بدل ما اجاى انا اجيبك
طلعت حور بخوف شديد منه وبصيت لهنا وهى بتحاول تتجنب النظر ليه
حور بخوف شديد وهمس: متنسيش تبقى تيجى تزروينى وتقرى الفاتحة عليا
هنا : متخافيش
راح فارس عندها ومسكها من ايدها بغضب : يلا
هيثم : انت بأى حق تاخدها بالطريقة دى واصلا بأى حق تتهج..م عليا كدا
فارس بغضب : بحق انها مر
حور اتكلمت بسرعة وقاطعته فى جملة خليت فارس قلبه يوجعه
: ابيه فارس يبقى ابن عمى وبس
حس انه عايز يشيل قلبه اللى حبها ومش عارف يحب غيرها من مكانه لدرجة دى رافضه ومش عايزة حد يعرف بجوزاهم
نزل بيها ركبها العربية بغضب شديد
حور : ابيه انا
فارس بمقاطعة و بعصبية مفرطة: بس مش عايز اسمع نفسك حتى انتى فاهمة
هزيت راسها بخوف
هنا بصيت لهيثم بخوف عليه وبكاء : هيثم انت كويس صح
هيثم بغضب وضيق : بقولك ايه مش ناقصك انتى كمان
على بص لهنا بغضب
على : خلاص يجماعة الحصة خلصت انهاردة تقدروا تتفضلوا
هيثم : والله العظيم ما هعديهله جاى فى بيتى يته..جم عليا
على : خلاص يا هيثم حصل خير بلاش شوشرة
كمل وهو بيبص لهنا: اوصلك
هنا بدموع وهى بتبص لهيثم اللى مش مديها اى اهتمام
: شكرا يا مستر انا هاخد تاكسى الف سلامه عليك يا هيثم عن اذنكم
خرجت هنا بص علي لطفيها بحزن كبير
على : تحب اوديك المستشفى
هيثم : لا شكراً الاصا..بة بسيطة
كريم ( صاحب هيثم ) : خلاص يا مستر انا معاه
على : على راحتكوا
وصلوا البيت وفارس رن الجرس على مامتها اللى كانت قاعدة مع سومية وليلى
قامت ليلى تفتح الباب فارس دخل بعصبية مفرطة ور"مى حور على الكنبة بغضب
عزة بغضب شديد: فارس ايه اللي انت بتعمله دا
سمية : ايه اللى حصل يبنى
حور مكنتش قادرة تاخد نفسها من العياط فكيت النقاب واتكلمت بعصبية مفرطة
: ايه اللى حصل لكل دا يعنى انا معملتش حاجه غلط على فكرة
فارس راح عندها ونزل لمستواها واتكلم بغضب مهلك
: والله انتى شايفة انك معملتيش حاجه روحتى بيت هيثم عشان تاخدى الدرس يا حور هيثم هيثم اللى حاول انه يتعر"ضلك اكتر من مرة ولولا وجودى كان زمانه اذا"كى
حور ببكاء: يعنى هو انا رايحة أعمل ايه انا كنت باخد الدرس ومكناش لوحدنا كان فيه مستر على وباقى الطلبة
فارس بغضب : وانتى ايه عرفك وانتى رايحة ان دا مش كمين من هيثم انتى رايحة بيته فاهمة يعنى ايه افرضى كنتى روحتى لاقتيه لوحده هناك كان ايه اللى ممكن يحصلك ردى
حور : أهو حصل خير ومعمليش حاجه وبعدين اصلا هنا اللى كانت قايلالى وانا بثق فى هنا
قام وقف واتكلم بسخرية : هنا هنا اللى كانت عايزة تلبسك سر"قة وتضيع مستقبلك بتثقى فيها انتى عارفه يا حور انتى هبلك دا مينفعش يعيش انتى المفروض عمى كان قت"لك بعد ما خلفك بجد دا انتى لو اتسابتى لوحدك تض"يعى
حور بوجع من كلامه : يعنى انت شايف كدا على فكرة أنا مش محتاجه وجودك ومش عايزاه
فارس بألم شديد: مش عايزنى يا حور
حور بعند عكس اللى جواها بس هى كانت متعصبة منه ومن طريقته : ااه مش عايزاك وكل حاجه حصلت ما بينا مكنتش براضاي حتى البيبى دا غلطة هفضل عمرى كله ندمانة عليها انت واحد قا'سى ومتملك وعايز الكل يمشى على مزاجك وأنا عمرى ما هحبك
سمية بغضب شديد: كفاية بقى حرام عليكى انتى ايه يا شيخة قلبك دا حج'ر كفاية عليه وجع بقى
فارس بوجع شديد حس ان قلبه بيتقط'ع من كلامها نزلت دموعه اللى مقدرش يسيطر عليها : سبيها يا ماما كملى يا حور وايه تانى كملى قولى كل اللى فى قلبك ناحيتى
أدركت الكلام اللى قالته حسيت انها عايزة تعيط بشدة على الو'جع اللى شفته فى عينيه واللى هى السبب فيه
حور : ابيه انا
فارس بمقاطعة وبعصبية مفرطة والم شديد: يل'عن الحب اللى مخلينى استسلم قدامك واضعف واهين كرامتى بالشكل دا
عزة : متاخدش على كلامها يا فارس هى بس متعصبة هى عيلة هتاخد على كلام عيلة
فارس: انا تعبت وخلاص مبقاش عندى طاقة بنتك مخلتش فيا قلب كسر'ته مليون حتة من رفضها ليا
كمل وهو بيبص لحور : مش انتى عايزة تطلقى انا لسه عند كلامى هتخلصى امتحانات وهطلقك ومش هتشوفى وشى تانى
سمية : يعنى ايه مش هتشوف وشك تانى يا فارس
فارس: يعنى انا هستنى تخلص ثانوية عامة الاول واطمن عليها وبعد كدا هطلقك يا حور وهتجوز
وقعت الجملة عليها وكأن حد جاب جردل ميه متلجة ودلقه عليها بصتله بصدمة شديدة واتكلمت بصعوبة
: هتتجوز
فارس: ايوا من حقى اشوف حياتى اعمل بيت وأسرة
حور ببكاء : طب وابننا طيب
فارس : مش هو غلطة نزليه
سمية بغضب شديد: ايه اللى انت بتقوله دا
حور ببكاء : يعنى انت مش عايزاه
فارس : مبقتش تفرق
بصتله بصدمة شديدة معرفتش تتكلم وحسيت انها مش قادره تتكلم وحسيت بأ"لم شديد في بطنها حاولت تسيطر على شعورها با"لألم اتكلمت بهمس
: ااه
سمعتها ليلى اللى كانت قاعدة جانبها
ليلى: حور انتى كويسه
بصلها فارس بخوف شديد وراح عندها واتكلم بخوف شديد وقلق بان على ملامحه
فارس: حور حور انتى كويسة حاسة بى ايه يعمرى
حور ببكاء والم: بطنى بتوجعنى
عزة بخوف شديد : اهدى يا عيون ماما هتبقى كويسة باذن الله
فارس: ليلى رنى على دكتورة النسا بسرعة لازم تيجى تشوفها
ليلى : حاضر يا ابيه
فارس شالها بخوف شديد حاوطت بايدها رقبته حاطها على السرير بخوف : لازم تنامى على ضهرك وترتاحى
مسكت ايده بخوف والم : متسبنيش
فارس: حاضر انا معاكى ومش هسيبك يحبيبتى بس انتى اهدى ومتخافيش خدى نفس ماشى
فارس بصوت عالى : بسرعة يا ليلى
ليلى : كلمتها وجاية اهى يا ابيه
حور ببكاء: هتتجوز ؟
فارس كان هيتكلم بس الدكتورة دخلت
فارس: دكتورة ممكن تطمنينا عليها
بدأت الدكتورة تكشف على حور اللى كانت ماسكة ايد فارس اللى قاعد جانبها ومش عايزة تسيبه
عزة : هاا يا دكتورة الوجع دا بسبب ايه
الدكتورة : متقلقوش يجماعة دا ساعات بيحصل فى بداية الحمل بس يا ريت بلاش ضغط عصبى عليها لانى زى ما قولتلكم فى الاول حملها فى خط..ر وياريت تهتموا بأكلها وادويتها
فارس: تمام يا دكتورة شكراً
خرجت الدكتورة
فارس: كويس انها طمنتنا عليكى ارتاحى
حور ببكاء وهى بتحضنه : ابيه هو انت هتسبنى شبه ما قولت برا
قلبه بدأ يحن على عياطها اللى بيو..جعه بشدة بس سرعان ما افتكر كلامها بأنها عمرها ما هتحبه بعدها عنه بصتله بصدمة هو لى اول مرة يعمل كدا بالعكس كان ديما مش بيبقى عايزاها تبعد
ليلى دخلت وهى باين عليها الخوف الشديد
: ابيه الشرطة برا وعايزاك
حور بخوف شديد: ايه
خرجوا هم الاتنين وحور كانت خايفة جدا
الظابط : حضرتك الدكتور فارس المالكى
فارس: ايوا انا
الظابط : معانا أمر بالقبض عليك