.jpeg)
روايه جنون الحب
الفصل التاسع والعشرون
الكاتب مصطفي ديشا
فارس : هاا يا حور قولتي ايه
حور بتفكير : خايفة اديك فرصة اندم
فارس بألم : تندمي لدرجة دي يا حور
حور : فارس اللى انت عملته مكنش سهل انت وجعـ'تني اكتر منهم بكتيير
فارس وهو بيسند بجبهته على جبهتها: اسف والله اسف على كل اللى حصلك بسببي اسف لأن قلبك اتوجـ'ع بسببي
حور : تمام موافقة بس مش هتقـ'رب مني خالص انا بس هديك فرصة تثبت فيها اللى انت عملت عكسه تثبت انك بتحبيني وبتثق فيا وبتحترمني
فارس : انتي عندك شك فى كل دا
حور : ااه يا فارس بعد كل اللى عملته اه عندي شك فى كل دا عشان انت اثبتت دا اثبت انك مش بتثق فيا ولا بتحترمني
فارس : المهم انك اداتيني فرصة وانا والله ربنا وحده الاعلم بمشاعري من ناحيتك وان كل اللى عملته دا كان بس لحظة غضب مني مش اكتر
حور بعصبية: انت لو بتثق فيا كنت هتصدقني اصلا
فارس بحنية مفرطة: طب اهدي فيه ايه متتعصبيش عشان متتعبيش احنا ما صدقنا انك بدأتي ترتاحي شوية
حور بدموع: طب خلي ادم صاحبك دي يجي بقى يفتحلنا الباب دا
فارس بخوف وقلق : مالك فيه ايه
حور بعصبية مفرطة: مفيش بس انا مخنوقة اوى الحمل دا طلع صعب اوي وكمان الامتحانات قربت وانا خايفة مجبش المجموع اللى انا عايزاه
فارس وهو بياخدها فى حضنه: طب اهدي يحبيبتى كله هيعدي وانا معاكي وبعدين مش انتي ديما بتقولي احنا بس علينا السعي انما النتيجة والتوفيق دول من عند ربنا صح
حور وهى بتمسك فيه بقوة: كل اما بتقرب بخاف اكتر
فارس : هتجيبي المجموع اللى انتي عايزاه باذن الله وبعدين حتى لو مجبتيش هو مش الخير فيما اختاره الله برضوا
حور : ونعمة بالله خليه يجي بقى يفتح انا اتخـ'نقت من وجودي فى المستشفى
فارس : اوماال عايزه تبقي دكتورة ازاي
حور : مش عارفه بقى أما يجي وقتها رن عليه بقى
طلع فارس المفتاح و راح فتح الباب حور بصتله بصدمة واتكلمت بغضب طفولي
: والله هو مش المفتاح كان مع ادم ومش معاك
فارس : اعمل ايه ما انتي باعدني عنك ومش راضية تخليني اشوفك مكنش فيه قدامي حل غير كدا
حور : مش بقولك عصا'بة يلا خلينا نروح
فارس : هرن على مراتي عمي اقولها تحضر شنطتك اللى تعبانة معانا دي كل شوية من تحت لفوق
حور : تحضرها ليه
فارس : انتي هتستعبطي يا حور مش قولنا هتديني فرصة وترجعي بيتك
حور : شوف هتعمل ايه مع مرات عمك بقى عشان مش هترضى تخليني اروح معاك
فارس : وافقي انتي بس وملكيش دعوة بمرات عمي انا هتكلم معاها
حور : تمام
فارس بفرحة: تمام يلا بينا
وصلوا البيت بعد حوالي نص ساعة طلعوا وقفوا شقة عزة
عزة بعصبية: انتي ازاي تخرجي انبارح من غير ما تقوليلي
فارس : خلاص يا مرات عمي هى مكنتش مع حد غريب
عزة : باين عليك رايق اوي انت انهاردة
فارس وهو بيبص لحور وبيتكلم بتلقائية
: صحيت لاقيت مراتي فى حضـ'ني مبقاش رايق ليه
سمية : ربنا يسعدك ديما يحبيبى
فارس : وميحرمنيش منك يسوسو
عزة : اخلص عايز ايه
فارس : عايز مراتي فى بيتي
عزة : انسى حور هتفضل فى بيت ابوها معززة مكرمة هبعتها معاك على اساس ايه
فارس : على اساس اني جوزها وبحبها و مش هقدر اعيش من غيرها
سمية : خليها تروح معاه يا عزة دي حياتهم هم وهم اللى يقرروا
عزة : وانتي رأيك ايه يست حور فى اللى بيتقال دا موافقة ترجعي معاه
حور : اللى انتي هتقولي عليه انا هعمله
عزة : عارف يالا انت انت لو زعلت بنتي تاني انا هعمل ايه والله العظيم يا فارس لهكون جايبة المأذون بنفسي ومخلايك تتطلقها غصبن عنك
فارس : اوعدك اني عمري ما هزعلها تاني يلا انا هدخل احضر شنطة هدومها
سمية بضحك : خليها هي تحضرها يبني هى عارفه هي هتعمل ايه
فارس : ما هو انا مش هقدر الصراحة استنى اكتر من كدا البيت بقى ضلمة من غيرك يحور
حور اتجاهلته و دخلت تحضر شنطة هدومها بص لطيفها بحزن
: شكلي هتعب معاكي يا حور بس كله يهون عشان تسامحينى يعمري
طلعوا شقتهم
فارس وهو بيبصلها وهي واقفة على الباب اتكلمي بحنية مفرطة
: تعالي يحبيبي
حور دخلت بخوف وقلق وهي بتفتكر اللى حصل حسيت انها بدأت تتخـ'نق
فارس : مالك
حور : مفيش
فارس: هدخل الشنطة الاوضة
حور : مش عايزة انام فى الاوضة دي
فارس بتفهم : تمام هنام فى اوضة ابننا
حور : قصدك هنام فيها انا لوحدي
فارس وهو بيتنهد بضيق شديد: تمام يا حور انا مش هضغط عليكي
حور : شكراً
اخدت شنطتها ودخلت الاوضة وقفلت على نفسها الباب اتنهد بحزن و دخل المطبخ يحضر الغدا وحور ذهبت فى نوم عميق
فى المدرسة كانت هنا قاعدة مستنية علي فى اوضة المدرسين وهو كان واقف على باب الاوضة مع بنتين من دفعة هنا و حور كانت قاعدة مركزة معاهم وبتبص بضيق وغضب مش عارفه سببه عملت نفسها بتبص للكتاب اول اما لاقته بيقرب ناحيتها
علي : معلش يا هنا اتأخرت عليكي
هنا : ولا يهمك يمستر
علي : هاا كانا بنقول ايه بقى
هنا بتلقائية وغيرة : هم كانوا عايزين ايه
علي : كانوا عايزين يعملوا مجموعة ليهم فى بيت واحدة منهم
هنا : وانت وافقت
علي : اه عادي يعني دا شغلي يا هنا هو فيه حاجه ولا ايه
هنا بغيرة : اصل هم كانوا بيبصلوك بصا'ت مش تمام
علي : مش تمام ازاي
هنا : معجبين قصدي
علي بتلقائية وتوهان فيها: مش مهم المهم ان مفيش غير واحدة بس هي اللى وقعتني ومش عارف افكر غير فيها هي وبس
هنا بغيرة شديدة ودموع : انت بتحب
علي بحب كبير: بعشق مش بس بحب
هنا بدموع : على العموم انا كنت جاية اقولك أن المجموعة هتبقى فى بيت حور حضرتك شوف المواعيد اللى تناسبك وقولنا عن اذنك
علي بخوف شديد: مالك بتعيطى ليه
هنا : مش بعيط ربنا يهينك مع اللى بتحبها وتتجوزوا قريب يلا انا همشي عشان الفسحة خلصت وعندي حصة
علي : طب مش هتستني تعرفي المواعيد
هنا : ابقى قول لمستر فارس عن اذنك
مشيت هنا وهي ماسكة دموعها بالعافية و رنيت على حور
حور كانت نايمة بس صحيت على رن الفون بتاعها
حور بنوم وتعب : الو السلام عليكم
هنا ببكاء: الحقيني يا حور
حور بخوف: فيه ايه مالك
هنا : مستر علي طلع بيحب واحدة تانية غيري
حور : ايه هو اللى قالك
هنا : اه قالي انا بعشقها
حور : قالك هي مين
هنا : مسألتوش
حور : طب اهدي مش احنا قولنا هنفكر فى اى حاجه دلوقتي غير الامتحانات وبعدين يا هنا دا كان مجرد حلم وانتي قولتي انك مش بتحبيه
هنا : مش عارفه ليه قلبي وجعني اول اما قال كدا
حور : طب انتي كويسة بصي تعالي اقعدي معايا انهاردة بعد المدرسة تعالي بيت فارس ماشي
هنا : مش قادره اروح فى حتة انا هقفل دلوقتي عشان الحصة سلام
حور : طب متزعليش نفسك و روقي كدا
هنا : حاضر
فارس خبط على الباب
حور : ادخل
فارس : الغدا جاهز
حور : انا مليش نفس اكل حاجه
فارس : لازم تاكلي عشانك وعشان الجنين
حور : متعرفش مستر علي بيحب مين
فارس بغيرة شديدة وعصبية مفرطة: والله ودا يهمك فى ايه
حور : فضول عادي يعني
فارس : طب متختبريش صبري اكتر من كدا وتعالي يلا عشان تاكلي خمس دقايق والاقيكي برا على السفرة
سابها من قبل ما تتكلم
حور : ماله دا كل دا عشان سألت مستر علي بيحب مين قطعه الحب وسنينه مش بيجي وراه غير وجع القلب
على تربيزة السفرة
حور بصيت للاكل وحسيت بالغثيان قامت وهي ماسكة بطنها دخلت الحمام وفارس قام وراها
حور بتعب وهي ماسكة بطنها: قولتلكوا مش عايزة اكل الاكل بيتعبني
فارس بخوف : هو اه طبيعي فى الحمل بس انتي لازم تتابعي مع الدكتورة هحاول متأخرش فى المستشفى انهاردة عشان نروحلها
حور : هتيجي معايا
فارس : اكيد يحبيبتى لو مكنتش انا اجاي معاكي مين هيجي انا جوزك وابو اللى فى بطنك
حور بأببتسامة : تمام
فارس : انزلك تعقدي عند مرات عمي عبال ما اجاي
حور : لا انا عايزة انام
فارس : ماشي يحبيبتى
شالها برفق ونايمها على السرير وفضل قاعد جانبها على السرير وماسك ايديها لحد اما نامت يصلها بحب وقبـ'ل ايديها وقام راح اوضته اخد شاور وغير هدومه ومشي
فى المساء صحيت حور على صوت الجرس قامت وفتحت الباب
حور بصدمة: انتي
ندى : ايه مش هتقوليلي اتفضلي..