رواية حب لا ينتهي
الفصل العاشر 10
بقلم زينب رشدي
سيف: صح اللى قالته ده
ساره بصدمه:كدابه صدقنى
سيف: انا مصدوم
ساره بهستريه وبكيه: كدابه كدابه
وفضلت اجرى من الشركه وهو يجرى ورايا لحد ما فجاءه عربيه فاتت فيا محستش بحاجه بعدها
استغربت جدا من طريقه ساره جودى قالتلي ان عمر بيخونها وعايز يطلقها وانا صاحبه وعيزانى اقنعه اول لما دخلت ساره وشكلها طريقتها كانت غريبه وفضلت تجرى وانا جريت وراها وحظرتها من العربيه بس كان فات الاوان وفاتت فيها واقفت مصدوم مش بعمل حاجه روحى قدامى دم*ها متصفى مقدرتش حتى اقرب منها فجاءه جات واحده ومحمد كمان وشلوها فى عربيه بتاعت الست دي ركبت معاها من غير ما افكر ووصلنا المستشفى ودخلت اوضه العمليات وانا زي ما انا مصدوم ومش مصدق لحد ما شوفت جودى وعمر واهلها داخلين
منى: ايه حصل ي سيف
سيف: معرفش ي طنط انا كنت قاعد مع جودى بتحكيلي على مشكلتها مع عمر ودخلت علينا اول لما شافتها انهارت وفضلت تجرى لحد اللى حصل
ديما: انتى جودى خلى بالك لو حصلها حاجه مش هرحمك
عمر: وهى مالها
ديما: انت اخوها صح مراتك هى السبب فى حاله انهيراها هي السبب انها تبعد هي السبب انها تلغى جوازها هى السبب انها مكسوره وحزينه هى السبب فى انها بتتعالج عند دكتور نفسي
سيف بصدمه: وانتى مين وعرفتى كل ده ازاى
ديما: انا الدكتوره ديما دكتورتها وصحبتها لسه راجعه من السفر
منى بانهيار: عايزه بنتى هتولى بنتى
اغمى عليها وشالوها واعطوها مهدا
حبيب: عملتى في بنتى ايه
جودى: دي كدابه انا معملتش حاجه
ديما: انا مش كدابه ولولا ان دي اسرار مرضه كنت قولت كل حاجه بس لوحصلها حاجه مش هيهمنى حد
عمر: وهى عرفت ازاى انك عند سيف
ديما: هى كلمتها كانت عندى وهددتها ومشت من عندى منهاره عشان كده مشيت وراها
سيف: فعلا هي قالتلي انها رايحه لواحده صحبتها لسه راجعه من السفر
عمر مسك تلفون جودى وشاف فعلا انها كلمتها
عمر ضربها بالقلم: عملتى ايه في اختى مش كفايه بوظتى حياتى
حبيب بعصبيه: بس تفوق بنتى وانا هصرف
سيف: دكتوره ممكن نتكلم مع بعض
ديما: مش هقدر ي استاذ سيف انا واعده ساره
تلات ساعه وخرج الدكتور
الدكتور بارهاق: للاسف وانا بوقف النزيف قلبها وقف مرتين ونعشنا بس الظاهر انها مش حابه الحياه فدخلت فى غيبوبه
عمر: يعنى ايه مش هتفوق
الدكتور: حضرتك دي مش بادينا بايدها هي بتكون كارهه الحياه ومش عايزه ترجعلها تانى فبتختار تغيب عن الدنيا ووقت ماهي تحب هتفوق
سيف:ممكن اشوفها لو سمحت
الدكتور: ممكن بس اي حد بيضايقها لا
ديما: وانا كمان
الدكتور: اتفضلى بس مش كتير عن اذنك
حبيب: انا مش هقدر ادخلها ادخلوا انتوا
دخلت انا وعمر وديما
عمر: حببتى فوقى وانا والله لخلص حقك
ديما: ساره سيف لسه معرفش حاجه متخفيش قومى عشان خاطرى ولا انتى عايزه تاكلى العزومه عليا
قعدت على ركبتى ومسكت ايدها وبوستها: بصى انا معرفش فيه ايه بس انا عمرى ما هسيبك ولا هتخلى عنك وعد
فجاءه كل الاجهزة المتصله بيها فضلت تسفر وجسمها بيتحرك دخلوا الممرضين وخرجونا برا وبعد شويه خرجوا
الدكتور: لو سمحتوا محدش يدخل تانى الظاهر انها مش حابه حد يتكلم معاها كان قلبها هيوقف لولا ستر ربنا
عمو حبيب كمان اغمى عليه ومقدرش يستحمل وانا واقف حاسس ان مشلول روحى بتسحب منى ومش قادر اعمل حاجه ساره هتروح منى شكلها وجسمها متوصل بالاجهزه مش قادر انسا معقول فى سر خطير لدرجه وصلها لكده عمر مشى جودى وفضلت سلوى وديما ومحمد ومصطفى وعدا كام ساعه مامتها وابوها فاقوا والدكتور اصر ان الكل يمشى كلهم مشيوا وفضلت ديما وانا
ديما: قولتلها انك بتحبها وعمرك متتخلى عنها بس خوفها عليك ومنك منعها
سيف: مش فاهم ليه مخبيه عليا
ديما: خوفك عليها دلوقتى وحالتك فهمتنى ليه خبت
سيف: ليه
ديما: خايفه خايفه تفقد انسان بيحبها وبيخاف عليها بجد فى حاجه ملهاش ذنب فيها خايفه متشوفش نظره الحب والامان من تانى خايفه تشوف نظره احتقار وكره
سيف: عمرى ما كنت هعمل كده
ديما: الحقيقه بتوجع
سيف: حقيقه ايه بس
ديما بتنهيده: هيجى الوقت المناسب وهتعرف عن اذنك
عدا تلات شهور ديما سافرت وانا وعمر طول الوقت معا ساره وانا محمد شايلين الشغل كله ومصطفى خلص مشكلت الحسابات اما انا حالى اتبدل رجعت زى ماسبتنى اول مره واحد عايش بلا روح ولا اكل ولا نوم شغل بس روحت المستشفى واصريت ادخل دخلتلها
سيف بدموع: كفايه ي ساره تلات شهور مش كفايه انا بموت بالبطئ شوفي حالتى او حال اهلك او صاحبتك او الشركه كفايه عشان خاطرى
قربت منها ولاول مره فى حياتى اتجرا واقبلها كانى بتاكد من وجودها فى الحياه بعدت عنها لقيت ايدها بتتحرك وعنيها بتفتح ببطئ مكنتش مصدق كانى اعطتها قبله الحياه
------------
تعبت من انتظار ان ساره تفوق وقررت اعرف الحقيقه لوحدي روحت البيت وفضلت انادى عليها بصوت عالى
عمر: جودى جودى
جودى بضيق: اي في ايه بتزعق ليه
عمر بغضب: ي بجاحتك ي شيخه كل ده بسببك انتى
جودى بضيق:بقالى تلات شهور بقولك انا معملتش حاجه
عمر شدها من شعرها: بصي ي روح امك انا تعملى فيا اللى انتى عيزاه بس تقربى من اختى اطلع روحك بايدى
جودى بالم: سيب شعرى ي عمر انت اتجننت
عمر ضربها كذا قلم: انا اتجننت لما اتجوزت واحده زيك ي زب*اله عملتى ايه في اختى ي وس*خه
جودى بالم: قولتلك معملتش حاجه
عمر رمها على الارض: اهبل انا اومال كلمتيها ليه وكنتى بتعملى اي عند سيف ي زب*اله
جودى بخوف: عادى كنت بتكلم معا
عمر بيقرب بضيق: اااه تكلميها والله اعلم قولتيلها اي عشان تيجى الشركه وتشوفك مع سيف اللى كنت بتشكيلوا ان بخونك وعايز اطلقك صح مع ان كل ده محصلش
جودى: لا غلط
عمر فضل يضربها كذا قلم ويشد شعرها: ي وس*خه ي **** مش تحمدى ربنا ان اتجوزتك ومستحملك وانتى اصلا مش مهنيانى ولا مخليانى المسك ي زبا*له كمان عايزه تخربى حيات اختى لييييه
جودى بخوف: محصلش
عمر بعصبيه: اخرصي مسمعش صوتك ساره دي مش اختى دي بنتى اغلى حد فى حياتى انطقى قولى عملتى فيها احسن اقتلك (اقتلها ده الفانز مش طيقينها ولو مقتلتهاش هما اللى هيقتلونى)
جودى وقفت قدامه بخبث:حبيبى انا بحبك كل ده كدب عشان يبعدونا عن بعض هما غيرانين مننا صدقنى
عمر: والله
جودى بابتسامة وقربت من شفايفه: طبعا انت متعرفش غلاوتك عندى وقربت اكتر انت وحشتنى اوووى
عمر مسكها من شعرها وضربها بالقلم: ابعدى ي وس*خه انتى فاكره ان بكده هخدعلك انا اصلا بق*رف منك ولولا انك حامل لكنت قتلتك انطقى عملتى اي فى ساره
جودى بتعب: معملتش حاجه
عمر رمها على الارض وخنقها جامد: يبقى تموتى ي جودى خربتى حياتى وحيات اختى ي بنت ال*** اختى بسببك بقالها تلت شهور في غيبوبه
جودى مخنوقه: عمر ه موت
عمر: موتى احسن ما نضيع بسبب شطانه زيك
جودى: خلاص هتكلم هتكلم
عمر سابها: انطقى
جودى بخوف: كح كح اوعدنى انك مش هتاذينى
عمر بزعيق: اخلصي ي روح امك انطقى
جودى: انااااا