رواية حب لا ينتهي
الفصل العشرون 20
بقلم زينب رشدي
وصلت على معاد الاجتماع على طول دخلت بسرعه
ساره: اسفه على التأخير
عز: ولا يهمك انا عامل الاجتماع ده مخصوص عشان اعرفهم انك خلاص رجعتى من الاجازة وهتمسكى الشركه من تانى انتى وسيف
ساره بصدمه: بس ا...
عز بمقاطعه: وكمان عشان نتكلم على الصفقه الجديده اتفضل اتكلم ي سيف
خلص الاجتماع وانا مخنوقه من اللى عمله مستر عز استنيت الكل يخرج وفضلت انا ومحمد ومستر عز
ساره: حضرتك بتحطنى فى الامر الواقع انا مقولتش ان راجعه
عز: ساره متعليش صوتك متخلنيش اعاملك معامله غير ان بعتبرك بنتى
محمد: مستر عز هي متقصدش بس حضرتك عارف ان ساره مش بتحب حد يفجئها
عز: ساره انا معرفش اي غيرك بس انا واثق فيكى والشركه دي بقت في المنصب ده بسببك اصلا وانا مكنتش موافق عليها وانتى اللى اقنعتينى يبقى مش هتسيبى كل ده بعدين ولا اي رايك
ساره:حاضر ي مستر عز هنزل اكمل شغل وان شاءلله ابقى عند حسن ظن حضرتك
عز: وانا هقعد معاكم اسبوع اتابع الشغل يلا روحى شوفى شغلك
خرجنا ودخلت مكتبى انا ومحمد
محمد: ما تهدى بقا
ساره: عصبنى وبعدين حسسنى بالذنب
محمد: المهم انك رجعتى الشغل
ساره: طيب عايزه كل الورق المشاريع الجديده اللى تمت في غيابى
محمد بتفكير: النهارده
ساره بتفكير: امممم معاك لحد بكره كويس
محمد: يعنى هحاول
ساره: مسمهاش هحاول اسمها هنفذ
محمد: رجعنا للاوامر من تانى
ساره: اذا كان عاجبك
محمد: مش ملاحظه حاجه
ساره باستغراب: حاجه ايه
محمد: بقالنا نص ساعه مع بعض وسيف مطبش علينا
ساره ابتسمت: ما خلاص ما انت هتبقى جوز اختى
محمد: ااااه يعنى مش هيغير
ساره بخجل: سيف بيغير من عمر مش هيغير منك
محمد: ده انا هشوف ايام معاكم
ساره: يلا روح جهز الورق وقول لمصطفى كمان يحضر الحسابات ويبعتهالى
محمد بجديه: تمام عن اذنك
بعد كام ساعه مصطفى دخل سبلى الورق الحسابات ومشى وجاه وراه سيف
سيف: شايفك مشغوله
ساره: بشوف وضع الشركه وانا مش موجوده
سيف: وليقتى ايه
ساره: لسه مشوفتش بس متاكده ان هلقيها في تقدم كفايه ان مستر عز وثق فيك وحطك في الادراه معايا
سيف: عقبال انتى كمان توثقى فيا
ساره بتوتر: تشرب قهوه معايا بصراحه انا مش فايقه
سيف بحب: عيونك بتفوقنى احسن من مية كوبايه قهوه
ساره بخجل: احم طيب هشرب لوحدي
سيف: اي رايك نخرج نتغدا سوا بعد الشركه
ساره: معلش مش هقدر
سيف بإبتسامة: تمام هعدي عليكى لما تخلصي
ساره: قولت لا
سيف: عارف ي حبيبتى عارف بتحبى تاكلى في مطعم هادى
ساره بضيق: سيف
سيف: وهقول لعمو حبيب وعمر طبعا يلا بااااى
ساره بابتسامة: مجنون والله
جاه موعد الانصراف وكنت خارجه ولقيت سيف داخل عليا
سيف: خلصتى ي حبيبتي
ساره: وبعدين قولت مش هخرج
سيف بهدوء: بصي ي روحي هقولك حاجه انتى لو مخرجتيش معايا بالذوق ف انا هشيلك هيلهوبا قدام الشركه كلها وشوفى بقا البرستيج اللى هيبقى فى الأرض
ساره بصدمه: بتهزر صح
سيف: لا والله ي حبيبتى بتكلم جد
ساره: طيب انا مش خارجه
سيف قرب: براحتك
ساره: لا لا انت بقيت قفوشه اووى كده ليه انا بهزر
سيف ضحك:هههه طيب يلا
نزلوا وراحوا مطعم على النيل وفعلا كاان هادي
سيف: عاجبك المكان
ساره: ااه زوقه حلو وهادي
سيف: تحبى تاكلى اي
ساره: اللى تحبه
سيف: لو سمحت
عايزين اتنين بيتزا small بس من غير زتون ولا فلفل
واتنين كولا
النادل: تحت امركم
ساره بابتسامة: لسه فاكر
سيف بحب: اي حاجه تخصك محفوره في قلبى قبل مخى بتحبى البيتزا اووى بس من غير زتون ومن غير فلفل وبتحبى الكولا مش عصير
ساره: سيف
سيف: قلبو
ساره: ليه قولت انك انت اللى لغيت الفرح مش انا
سيف بحزن: بصي ي حبيبتي انا الفتره دي كنت مدمر حرفيا ومش عارف عملتى ليه كده بس محبيتش اي حد يقول اي كلمه عليكى وحشه وعشان كده قولت ان انا اللى لغيت الفرح واول لما قالوا اي السبب عشان تسيبها قبل الفرح خوفت لحد يظلمك بردو
ساره: وقولت اي
سيف بابتسامة: قولت عشان خفت اظلمها معايا ومقدرش احافظ عليها وصونها كفايه وهي تستاهل كل حاجه حلوه
ساره بصدمه: انت ازاى كده بجد انت اصلا ازاى لسه بتحبنى بعد كل اللى عملته وبعد ما بعدت وبعد ما عرفت السبب..... يااااااا يا سيف قد كده حبتني مع ان انا اللي بعدت يعني كان حقك تعمل كتير
سيف مسك ايدها: كان في حاجه جوايا بتقول ساره مظلومه واكيد في سبب مقنع انها تسبنى مكنتش اقدر افكر في حاجه وحشه كنت دايما بحط اللوم عليا والسبب مغيرش حاجه غير ان حببنى فيكى اكتر ساره انا بحبك وعايزه اتجوزك
ساره بخجل وابتسامه: وا...
النادل: البيتزا
سيف بضيق: حرام عليك كانت هتنطق
النادل: متاسف عن اذنكم
سيف بحب: كنا بنقول اي
ساره بابتسامة: كنت بقول بحب اكل البيتزا سخنه
سيف بضيق: والله طيب كلى ي ختى
ساره بخبث: انت رديت على طلبك
سيف بأستغراب: ازاى
ساره: مش انت عايز تتجوزنى وانت قولت اهو اختك
سيف بزعيق وقام: نعم ي حبيبتى
ساره بصدمه: سيف الناس اقعد
سيف: طب كولى بقا عشان متهورش عليكى
خلصت اكل وسيف حاسيته اضايق بجد وصلنى البيت
وقبل ما انزل حبيت اصالحه
ساره: انت زعلان صح
سيف: انتى شايفة اي
ساره بتنهيده: متتسرعش ي سيف
سيف: كل ده ومتسرع
ساره: بص ي حبيبي انا دلوقتي مش جاهزه للمرحله دي سبنى اخد راحتى ونبقى اصدقاء
سيف بحب: قولتى حبيبى صح انتى عمرك ما قولتيها
ساره بخجل: سيف مترخمش انت عارف ان اي جمله بقولها بيبقى في حبيبي
سيف: ايوه بس مش معايا
ساره: طب انت سمعت حبيبي ومسمعتش باقى الكلام
سيف: سمعت ومش موافق
ساره: ليه بس نبقي اصحاب زي الاول
سيف: احنا عمرنا ما كنا صحاب انتى بالنسبالى مراتى وحبيبتى من يوم ما شوفتك ف متجيش دلوقتي تقولى صحاب
ساره بتوتر: تصبح على خير
نزلت وسبته وسيف ضرب الدريكسيون بعصبيه
وساره خدت بالها وطلعت واتفاجاءه بوجود محمد ومامته واخوه
حبيب: تعالى ي ساره
ساره: ازيك ي طنط
ام محمد: الحمدلله انتى عامله ايه
ساره: بخير اي ي محمد جاي تشكى منى ولا اي
محمد: لا عشان بتمرمطينى في الشغل لا خالص
عمر: الباشا عايز الخطوبه اخر الاسبوع
ساره باستغراب: بدرى اوووى هتلحقوا تجهزوا
منى: ومش بس كده ومش عايز اي تدخل مننا ولا سلوى عشان يفاجئها
ساره بابتسامة: اللى يحبوه يعملوا دي حياتهم وهما حرين
عمر: ايوه ي عمى وافق
حبيب: اي رايك ي سلوى
سلوى: اللى تشوفه ي بابا
محمد: ورايك ي ساره
ساره باستغراب: وانا مالى المهم انتوا
منى: مش هتبقى مع ساره ولازم تبقي فاضيه
ساره: عادي هفضالها
ام محمد: على خيرت الله
كنت مستغربه جدا من استعجالهم ومستغربه انهم بياخدوا راي زي سلوى بس معطتش للموضوع اهميه ودخلت اوضتى انام لان مكنتش نايمه كويس 😀