رواية العشق والقدر الفصل الرابع عشر 14 بقلم جودى عرفه

رواية العشق والقدر 

الفصل الرابع عشر 14

بقلم جودى عرفه

ما ان اغلقت ملك الهاتف مع هنا حتى قالت بكسوف وبصوت خفيض :

هو ايه اللى بيحبنى دا .. دا بيكرهنى وبيتعمد يخوفنى 

اثناء حديثها مع نفسها وجدت باب المنزل يغلق فعلمت ان مؤمن وصل 

فجاة انتفضت من مكانها حينما وجدت مؤمن يدق باب غرفتها 

فبدات ترتعش بشدة وقلبها ينبض بقوة ..

..

مؤمن من خلف الباب :

انا مش عارف انتى كلتى ولا لا بس انا جبت اكل اهو على الباب 

والاكل اللى بتحبيه هنا كانت قالت لى عليه بالهنا والشفا 

ما ان سمعت ملك صوته حتى ابتسمت وشعرت انه واحشها بشدة ولكنها نفضت هذه الفكرة بسرعة وقالت بهمس :

هو انا اكلت بس عاوزة اكل تانى 

البنات الحامل دول بياكلوا كتير اوووى 

انتظرت ملك بعض الوقت حتى شعرت ان مؤمن غير موجود بالخارج ثم فتحت باب غرفتها بهدوء شديد حتى لايشعر بها ثم اخذت الطعام ودلفت للداخل ..

فى غرفة مؤمن 

ابدل ملابسه وتناول طعامه وذهب لينام فوجد ان النوم هرب من عينيه وبدا يبتسم وهو يتذكر ملك ..

مؤمن :

وبعدين بقى ما انا كنت هموت وانام 

وبعدين معاكى بقى ياملك انتى مابتغبيش عن بالى ابدااا 

تنهد بشدة ثم نهض من مكانه فجاة حينما تذكر شيئا ما ..

كانت ملك فى غرفتها انهت تناول طعامها وتجلس على فراشها تبتسم بحب ولا تعرف السبب وتضع يديها على بطنها تتحسسها برقة وتحدث طفلها بهمس :

هو انت هتبقى نونو حلو كدا شبه اللى شفتهم فى عيادة الدكتورة

بس تعرف انى مش عاوزة اعرف انت بنت ولا ولد عاوزاها مفاجاة 

ثم تنهدت بشدة :

تعرف ان ان باباك مزعلنى اوووى فضلت مستنية طول عمرى انى اتجوز حد بيحبنى فى الحلال وتبقى حياتنا طبيعية ونجيب بيبهات كتيرة اوووى بس حصل اللى عمرى ماتوقعته 

الظاهر ان حياتى عمرها ماهتكون طبيعية 

ادمعت عينيها بشدة ثم انتفضت من مكانها فجاة حينما وجدت مؤمن يدق باب غرفتها للمرة الثانية ..

مؤمن :

افتحى ياملك 

ملك بخوف قالت بصوت خفيض :

شوفتى ياهنا بقى دا اللى كنت خايفة منه

مؤمن بضحك :

ماتخافيش انا جايب لك شيكولاته وكنت عاوز اديهالك 

لم يسمع اى رد ..

مؤمن بخبث :

طيب براحتك خليكى محبوسة كدا انا سايب لك الشيكولاته اهو 

ذهب مؤمن من امام باب غرفتها الى مكان قريب ولكنها لاتراه ..

بعد وقت قصير كادت ملك ان تنام ولكنها نهضت من مكانها فجاة وقالت :

طالما سابها على الباب ومشى اقوم اكلها بدل ماتسيح واهو احسن من عينيه

فتحت باب غرفتها ببط وانحنت لتجلب الشيكولاته فوجدت يد مؤمن تمسك بيدها ..

ملك بخضة شهقت بشدة وقالت :

انت انت انت بتعمل ايه هنا 

مؤمن بضحك على منظرها :

انتى طالعة برا الكهف بتاعك بتعملى اييييه 

وبتمدى ايدك على الشيكولاته بتاعتى ليه 

ملك بكسوف :

مش انت اللى سبتهالى قدام الباب انا اللى غلطانة 

ثم انتبهت لمسكة ايديه فقالت بحدة :

بردو بتكرر حركة مسكة الايد دى 

مؤمن وهو يقترب منها وينظر فى عيونها :

بصراحة بحب امسك ايدك الرقيقة دى وابص فى عيونك الحلوين دول اصلك جميلة اوى 

خجلت ملك واحمرت خدودها بشدة وقالت وهى تبتعد بعيونها عنه وتحاول ان تزيح يديها من يديه :

على فكرة انا مش خايفة منك فمتحاولش تخوفنى بالكلام دا 

ولو سمحت امشى من هنا عشان عاوزة انام 

مؤمن بهمس :

تؤ تؤ مش همشى 

ثم وهو يتفحصها بعينيه :

شكلك عسول فى اللى انتى لابساه دا وشعرك طويل ولونه لايق مع لون عيونك انتى جميلة اووووى 

ملك بصدمة وهى تنظر لنفسها قالت بتلعثم فى الكلام :

انت .. انت زودتها اووووى اوعى بقى لو سمحت 

بدات عينيها تدمع بشدة من كثرة خجلها حتى لاحظ مؤمن ذلك فاابتسم بشدة وقبل يديها برقة جعلت ملك ترتعش وقلبها انتفض فجاة ثم تركها فااغلقت باب غرفتها بسرعة ..

مؤمن بضحك وصوت عالى :

المرة دى افتحى الشيكولاتة وكليها 

ثم تنهد بشدة وقال :

شكلى حبيتك بجد ياملك 

____________________________________________________

فى ذلك القصر كانت سعاد تحضر للاحتفال بشى ما ..

نيفين وهى تدلف الى القصر :

خير ايه كل دا مين اللى هيتجوز 

سعاد :

تعالى ياحبيبتى دا انا بوضب القصر عشان عيدك ميلادك 

كل سنة وانتى طيبة 

نيفين بتذكير :

ااااه صح دا عيد ميلادى بكرا دا انا نسيته خالص

سعاد بابتسامة ماكرة :

شفتى بقى كنت عارفة انك هتنسيه عشان كدا عزمت كل اصحابك وكل رجال الاعمال اللى بيتعاملوا مع شركتنا 

نيفين وهى تضحك بسخرية :

ومين قالك انى عاوزة احتفل بيه 

وبعدين هى شركة ملك خلاص بقت شركتنا 

سعاد بانفعال :

وبعدييييين معاكى بقى انتى ايه يابت انتى مبتزهقيش 

نيفين وهى تصعد الى غرفتها :

انتى اللى احساسك مات

فريد وهو يخرج من المكتب :

مالك ياسعاد صوتك عالى قوى كده ليه

سعاد :

تعالى يافريد شوف بنتك بحضر لعيد ميلادها ومش عاجبها بتقولى مش عاوزة احتفل بيه

فريد :

خلاص ياسعاد ريحيها واعملى اللى هى عاوزاه 

سعاد وهى تحاول ان تتمالك اعصابها :

فريد انا بجد مش نقصاك 

فريد وهو يقترب منها :

طيب سيبك من نيفين دلوقتى وقوليلى مفيش اخبار عن ملك 

سعاد بزعيق :

يادى ملك اللى قرفتوووووونى بيها ماتروح فى ستين داهية انا ناقصاها ..

____________________________________________________

كان مكاوى مازال سهران بالخارج ويجلس مع فتاة ما ..

الفتاة بضحك :

يعنى انت اسمك احمد ولا مكاوى 

مكاوى بغمزة عين :

انتى عاوزة ايه لو تحبى تقوليلى بيومى مفيش مانع 

الفتاة بضحكة مايعة :

لا مكاوى احلى بس قولى احمد ازاى ومكاوى مع بعض 

مكاوى :

اسمى احمد مكاوى بس اصحابى بيقولولى يامكاوى 

بقولك ايه بقى احنا هنقضى اليوم كله نتكلم عن اسمى 

الفتاة بدلع :

اممممممم طب نتكلم فى ايه 

كاد مكاوى ان يتحدث حتى وجد انور يدلف الى ذلك المكان فتسمر فى مكانه ..

الفتاة وهى تنظر مكان نظر مكاوى ثم تشير بيديها امام عينيه :

ايه مالك ركزت كده ليه 

مكاوى باانتباه :

هااا ولا حاجة بقولك ايه تعرفى اللى واقف هناك دا 

الفتاة :

طبعااا دا انور منير اللى ماسك شركات صفوت جروب 

تلاقيه جاى يدور على نيفين 

مكاوى :

نيفين مين 

الفتاة :

نيفين دى تبقى بنت صاحب الشركة اللى هو ماسكها وتقريبا كده مرتبطين 

مكاوى باانتباه :

هى بنت صحاب الشركة اللى هو ماسكها ابوها اسمه ايه 

الفتاة :

هى اسمها نيفين فريد 

مكاوى :

امال ايه صفوت دا 

الفتاة :

امممممممم صراحة مش عارفة وبعدين واحنا مالنا بيه ما تركز معايا 

مكاوى وهو ينظر على انور ويبتسم لها :

ما انا مركز اهو هو فى تركيز اكتر من كدا 

___________________________________________________

فى فيلا عائلة مؤمن كلما حاولت هنا ان تدخل للتحدث مع والدتها كانت ترفض وبشدة ..

ليان بسخرية :

انتى مفكرة خالتو هتتكلم معاكى تانى انتى او اخوكى تبقى بتحلمى 

هنا بنظرة شر :

بت انتى دقيقة كمان وهولع فيكى وفى الفيلا باللى فيها انا على اخرى 

ليان باستفزاز :

مابلاش انتى ياهنا هانم الله اعلم انتى كمان مخبية ايه 

هنا وانقضت عليها فجاة :

انتى اللى جبتيه لنفسك بقى 

دا انا هطلع غيظى كله فيكى النهاردة 

كانت هنا تضربها بشدة حتى صرخت ليان بقوة فاسرعت انعام اليهم ..

انعام وهى تحاول ان تبعد هنا عن ليان :

بس ياهنا ايه اللى انتى بتعمليه دا بس 

البت هتموت فى ايدك 

هنا ومازالت ممسكة بها :

سيبينى يادادة دى بت عاوزة تتربى 

فجاة وقف الجميع حينما وجدوا شى يسقط بقوة فى غرفة والدة هنا ومؤمن ..

           الفصل الخامس عشر من هنا 

تعديل المقال