رواية حب لا ينتهي
الفصل الثالث 3
بقلم زينب رشدي
عمر: جودى تبقى مراتى
ساره بصدمه: م م مراتك
عمر بإبتسامة: ايوه مفجأه صح
جودى: انا قولت كده برضو اصل انا وساره صحاب من زمان صحيح من ساعه ما سافرت مسالتش عليا بس معلش انا مقدره اللى حصلك
ساره بخوف: وانا ايه اللى حصلى
جودى بخبث: اقصد ان فرحك اتفركش
سبتهم ودخلت اوضتى غيرت ونزلت على طول ليه عمر يتجوزها وليه هي تجوزو مع انها بتحب سيف هتكسر قلب اخويا زي بس انا استحملت اخويا مش هيستحمل قعدت في حته مفيهاش ناس وفضلت اصرخ من الوجع وجع نفسى وجسدى انا لحد دلوقتى مش قادره اتخطى اللى حصل اصل اللى حصل مش عادى رجعت البيت اخر الليل لقيت ماما وبابا مستنينى
حبيب: حان وقت نعرف اللى حصل
ساره: اللى هو ايه
منى: لغيتى فرحك ليه
ساره: مفيش سبب معين
حبيب: ساااره
ساره بعصبيه: بابا لو سمحت دى حياتى ومن حقى اختارها
منى: ودي حياه دي انتى بنتى
ساره بدموع: لا مش بنتك، بنتك ماتت من اربع سنين ومستحيل ارجع زي زمان ولا اعيش هنا تانى ومش هقدر اقولكم السبب
حبيب: ايه حصلك ي بنتى
ساره: انا راجعه دبى بكره ي بابا انا متاسفه كنت حابه اقعد معاكم وقت اكبر بس وجودى هنا بيقتلنى صدقنى
منى: هتسبينا تانى
حبيب: سفرك ممنوع ي ساره انا سايبك براحتك بس كفايه لحد هنا الناس كلوا وشنا ايه سبب الغاء جواز بنتك وليه سابت البلد وليه مش بتنزل اجازات ميه سؤال وسؤال
ساره: ولا سؤال هقدر اجاوب عليه مش هقدر اعمل غير اسافر والناس هتنسي
منى: تنسي ايه بس وكان ليه حتى صاحبتك جودى مكنتيش تكلميها ولا تحكيلها
ساره بعصبيه: بس بس كفايه كفايه انا هسافر وكل حاجه تانى متهمنيش
حبيب: لو سافرتى انا ولا ابوكى ولا اعرفك
جودى وعمر بتدخل: في ايه ي جماعه
حبيب: انا قولت اللى عندى عايزه تسافرى سافرى بس انا ولا ابوكى ولا اعرفك
عمر بصدمه: بتقول إيه ي بابا
ساره: بابا انا......
حبيب بمقاطعه: خلص الكلام معاكى وقت لحد الصبح تقوليلى قرارك
جودى بشماته: تؤ تؤ عمرك ما كنتى كده ي ساره الفلوس عندك اهم من رضا ابوكى
عمر بضيق: جودى متدخليش انتى
جودى: وانا قولت اي اختك اللى مبقاش حاجه تهمها
ساره بعصبيه: اخرسى اخرسى منك لله انتى السبب
عمر باستغراب: وهى زنبها ايه
ساره بعصبيه: ليه اتجوزتها ليه ملقتش غيرها
منى: اهدى ي بنتى اهدى
ساره بصراخ هستيرى: لاااااا مش ههدى حراااام عليكم حراااام محدش حاسس بيا انا بموت بالبطئ
عمر حضنها بقلق: اهدى اهدي محدش هيعمل حاجه غصب عنك
ساره بصراخ: بعدهااااا عنى مش عايزه اشوفها
منى بغضب: عملتى ايه في بنتى منك لله امشى من قدامها
حبيب بقلق: معلش ي جودى ابعدي عنها دلوقتي
منى بخوف: مالها سكتت ليه
عمر شالها: متقلقيش اغمى عليها هنيمها بابا لو سمحت متكلمش معاها
مكنتش قادره استحمل اكتر من كده زمان بعدت وروحت لدكتوره هناك عشان اعدى المرحله وعلى الاقل اعرف انام بس دلوقتى صدمت جواز اخويا ومنع ابويا من السفر مقدرتش استحمل على فكره الحاله دي بتحصلى دايما لما حد يفكرنى بزمان او احس بدات اتكشف ووجود جودى خوفنى من اللى حصلى زمان بس للاسف مش هقدر مسمعش كلام ابويا كفايه ان محافظتش على شرفه كمان اكون سبب ان يحصله حاجه هو تعبان ومقدرش اذيه فوقت تانى يوم لقتهم كلهم حواليا معادا جودى
ساره: هو في ايه
عمر: انتى اللى في ايه جبنالك الدكتور وقال انهيار عصبى
منى: جودى عملتلك ايه خلتك يجيلك انهيار عصبى
عمر بأستغراب: جودى صحبتها من زمان ودلوقتى مراتى هتعملها ايه يعنى
حبيب: سبونا لوحدنا
سلوى: بس ي بابا
حبيب بغضب: سمعتوا يلا اخرجوا
خرجوا كلهم وسبونا لوحدنا
حبيب: هسال سؤال وتجاوبى بكل صراحه انا عارفك عمرك متكدبى
ساره: اتفضل اسال ي بابا
حبيب: جودى ليها علاقه بالغاء فرحك وسفرك وقبل متجاوبى افتكرى ان قولت بكل صراحه
ساره بتوتر: ايوه